Οι διαιτητές με τις αποφάσεις του και οι δικαστές με τις δικές τους, είναι που διαχρονικά και με μεγάλη συχνότητα δίνουν αφορμές για εντάσεις, αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις και, το κυριότερο, συντηρούν το κλίμα αναξιοπιστίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που ισχυρίζονται πως όλο αυτό το κλίμα που υπάρχει είναι δημιούργημα των media, τα οποία στην ουσία παίζουν το παιχνίδι των μεγάλων ομάδων, οι οποίες ανάλογα με το αν τους συμφέρει ή όχι μια απόφαση ανεβάζουν ή κατεβάζουν τους τόνους.
Όπως και να ‘χει, εκεί που πάντα καταλήγουμε, είναι ότι τόσο η διαιτησία όσο και η αθλητική δικαιοσύνη, υπάγονται στην ΕΠΟ.
Στην ελληνική ομοσπονδία καταλήγουμε πάντα και σε αυτή καταλογίζουμε την ευθύνη για τα κακώς κείμενα, όσο κι αν τα στελέχη της διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και προσπαθούν να μας πείσουν ότι καμία δυνατότητα παρέμβασης δεν έχουν και κανένα ρόλο δεν παίζουν, είτε στις αποφάσεις των διαιτητών είτε στις αποφάσεις των δικαστών.
Παρόλα αυτά, ενώ χρόνια τώρα υπάρχει ένα αίτημα από την πλευρά των διοργανωτών των επαγγελματικών πρωταθλημάτων, της Superleague και της FootballLeague, δηλαδή, για να φύγει η διαιτησία από την ΕΠΟ και να πάει σ’ αυτούς, η ομοσπονδία δεν το συζητούσε και έκλεινε πάντα την συζήτηση πριν καν ανοίξει.
Εδώ και λίγο καιρό, όμως, φαίνεται πως η ΕΠΟ κάνει στροφή, ότι αλλάζει στάση και είναι έτοιμη να συζητήσει το θέμα της διαιτησίας.
Η αρχή έγινε όταν ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Σαρρής, δήλωσε πως δεν έχει αντίρρηση να έρθει ξένος αρχιδιαιτητής. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα, το οποίο, ωστόσο, άνοιξε το δρόμο ώστε να υπάρχει, πλέον, σοβαρή συζήτηση περί του ενδεχομένου η διαιτησία να περάσει στον έλεγχο της λίγκας.
Το επιβεβαίωσε χθες και ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιάννης Παπακωνσταντίνου, ότι ομοσπονδία και λίγκα συζητάνε όλα τα σοβαρά θέματα που απασχολούν το ποδόσφαιρο και έχουν τη διάθεση να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις ώστε να καταλήξουν σε αποφάσεις οι οποίες θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα.
Η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια ανοίγει ουσιαστικός διάλογος ανάμεσα στους δύο φορείς του ποδοσφαίρου, οι οποίοι πέρασαν περιόδους κατά τις οποίες οχυρωνόταν πίσω από εντελώς διαφορετικές θέσεις και δεν έδειχναν καμία απολύτως διάθεση να μπούνε στη λογική των συγκλίσεων.
Τώρα φαίνεται ότι υπάρχει καλύτερη συνεννόηση και το κατάλληλο έδαφος ώστε να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και από κοινού να αναζητήσουν τρόπους αντιμετώπισης των παθογενειών του ποδοσφαίρου.
Προφανώς αντιλαμβάνονται ότι οφείλουν να εξετάσουν πώς θα κεφαλαιοποιηθούν οι επιτυχίες της εθνικής ομάδας και πώς μέσα από την συνεργασία θα υπάρξουν οφέλη συνολικά για το ποδόσφαιρο.
Διότι δεν αρκεί να πηγαίνει καλά η εθνική ομάδα και να έχουμε μια ισχυρή οικονομικά ομοσπονδία. Χρειάζεται να πηγαίνουν καλά και τα εγχώρια πρωταθλήματα, να δουλεύουν σωστά και οι υποδομές, να μην αμφισβητούνται οι αποφάσεις των διαιτητών και των δικαστών.
Μόνο έτσι θα μπορεί το ελληνικό ποδόσφαιρο να προχωρήσει και εκτός από την προσπάθεια για την συντήρηση της εθνικής ομάδας στο υψηλότερο επίπεδο, να έχει αποτελέσματα και σε όλες τις άλλες εκφράσεις του.
