Την πιο μαύρη σελίδα στο ούτως ή άλλως… μαύρο κεφάλαιο της Γ’ Εθνικής έγραψε η ΑΕΚ.
Θεωρώντας ότι έχει κάνει το καθήκον της με τις οκτάρες στα προηγούμενα δυο ματς και δείχνοντας λανθασμένη νοοτροπία, η «Ένωση» υποχρεώθηκε στην πρώτη ήττα της στο πρωτάθλημα απ’ τη Θύελλα Ραφήνας (1-0).
Η αδυναμία των «κιτρινόμαυρων» να νικήσουν τον εκπληκτικό γκολκίπερ Κατσούλη τιμωρήθηκε σκληρά απ’ τους γηπεδούχους, που κατάφεραν -στην πρώτη φάση τους στο παιχνίδι στις καθυστερήσεις- να πανηγυρίσουν μια ιστορική νίκη με τον Μητρόπουλο.
Πώς έπαιξε
Μικρές μόνο μετατροπές στην ενδεκάδα που παρήγαγε σωρηδόν γκολ στα προηγούμενα ματς έκανε ο Τραϊανός Δέλλας. Ο «Κολοσσός» θέλησε να δώσει χρόνο συμμετοχής στον Σταθάκη -και ανάσες στον Γεωργέα- γι’ αυτό τον επανέφερε στο αρχικό σχήμα. Το ίδιο έκανε, δε, και με τον Γροντή, που ξεκίνησε αυτή τη φορά αντί του Πόποβιτς.
Έτσι, το 4-4-1-1 της «Ένωσης» διαμορφώθηκε ως εξής: Κάτω απ’ τα δοκάρια ο Βούρας και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Πεταυράκης, Σταθάκης, Ρόβας και Τσουκαλάς. Στα χαφ βρέθηκαν ξανά οι Κορδέρο-Ανάκογλου, στα άκρα οι Γροντής (αριστερά), Πλατέλλας (δεξιά) και ο Ντακόλ κινούνταν λίγο πιο πίσω απ’ τον προωθημένο Μπρέσεβιτς.
Το ματς
Σαν θύελλα… απέναντι στη Θύελλα προσπάθησε να μπει στο γήπεδο η ΑΕΚ. Τόσο ορμητική. Τόσο ορεξάτη να συνεχίσει τις καλές εμφανίσεις και τα πολλά γκολ. Αλλά όχι και τόσο αποτελεσματική. Παρόλο που ως το δεκάλεπτο είχαν φτιάξει ήδη τρεις μεγάλες ευκαιρίες για γκολ (με τον Ανάκογλου και τον ορεξάτο ξανά Πλατέλλα) οι «κιτρινόμαυροι» δεν έβρισκαν στόχο. Κι όταν έβρισκαν, έπεφταν πάνω στον εξαιρετικό γκολκίπερ των γηπεδούχων.
Όσες φορές λοιπόν οι παίκτες του Δέλλα ξέφυγαν απ’ το δυνατό -και ενίοτε σκληρό- παιχνίδι των γηπεδούχων, ο Κατσούλης ήταν εκεί. Για να μπλοκάρει τα (αρκετά) σουτ εκτός περιοχής. Για να επέμβει σε στημένες φάσεις (όπως έκανε εντυπωσιακά σε κεφαλιά του Σταθάκη έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Ρόβα). Και γενικώς για να νιώσει ο κύριος… υπεύθυνος που η ομάδα του πήγε στην ανάπαυλα χωρίς να βρίσκεται πίσω στο σκορ.
Βλέποντας λοιπόν την ομάδα του μπλοκαρισμένη -και να παίζει σχετικά… μονόπαντα- ο «Κολοσσός» αντέδρασε. Ξήλωσε την αριστερή πλευρά (Πεταυράκη και Γροντή) και την αντικατέστησε με Γεωργέα και Ράμα. Μάταια όμως. Το σχέδιο εξακολουθούσε να μη βγαίνει. Το πρόβλημα -όχι τόσο στην ανάπτυξη, αλλά στην τελική πάσα- παρέμενε. Και η Θύελλα πίστευε όλο και περισσότερο ότι μπορεί ν’ αποσπάσει την ισοπαλία.
Πού να ‘ξερε κι η ίδια πόσο ιστορική θα ‘ταν η σημερινή μέρα. Διότι πού να φανταζόταν ότι η ΑΕΚ θα επιτιθόταν τόσο άναρχα στο τέλος. Ότι οι παίκτες της θα ‘παιζαν με άγχος τελικού Μουντιάλ. Ότι η μπάλα -όποτε κατάφερναν να ολοκληρώσουν τις προσπάθειές τους- θα συνέχιζε να πηγαίνει σαν να ‘χει μαγνήτη στον φοβερό Κατσούλη. Κι ότι ο Μητρόπουλος -στην πρώτη και τελευταία ευκαιρία στις καθυστερήσεις- θα ‘δινε μια νίκη που οι παίκτες της θα διηγούνται στα εγγόνια τους.
*sport-fm.gr
