Τα πρωινά της Κυριακής φοράει μαύρο ράσο, πιάνει θέση στο στασίδι μπροστά από το Ιερό και ψέλνει εκκλησιαστικούς ύμνους και προσευχές. Λίγες ώρες αργότερα πηγαίνει στον ποδοσφαιρικό… ναό, φοράει την -επίσης μαύρη- στολή του διαιτητή και για τα επόμενα 90 λεπτά μεταμορφώνεται στον «άρχοντα του αγώνα». Η επόμενη μέρα τον βρίσκει στις δικαστικές αίθουσες, να αγορεύει και να υπερασπίζεται με πάθος τους πελάτες του!
Δικηγόρος στο επάγγελμα, με δύο πτυχία, στη Νομική και τη Θεολογία, ο υπερδραστήριος Πατρινός έχει κάνει δύο μεταπτυχιακά στη Βυζαντινή Ιστορία και την Ορθόδοξη Θεολογία, μιλάει άριστα αγγλικά και γερμανικά, ενώ έχει τρέλα με την μπάλα που, όπως ο ίδιος εξομολογείται στην αθηναϊκή εφημερίδα «Espresso», «είναι μεγάλη αρρώστια!» Πώς όμως κατορθώνει να τα βγάζει πέρα και πώς «κόλλησε» το ποδόσφαιρο με την ψαλτική και τη νομική;
«Καταφέρνω να τα συνδυάζω όλα επειδή τα αγαπάω πολύ και, εκτός από εργασία, τα βλέπω σαν χόμπι. Η ψαλτική, η διαιτησία και η νομική είναι για μένα κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς μου και πραγματικά δεν μπορώ να επιλέξω πιο αγαπώ περισσότερο!» αναφέρει ο ίδιος.
«Είμαι καθηγητής βυζαντινής μουσικής και αυτός είναι ένας από τους λόγους που εξασκώ την ψαλτική. Κάθε Κυριακή ψέλνω στην εκκλησία του Εσταυρωμένου στον Κολωνό, όπου είμαι διορισμένος πρωτοψάλτης από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Αυτό είναι ακόμη ένα χόμπι μου, ακόμη μια δουλειά. Δεν είναι λίγοι οι πιστοί που γνωρίζουν ότι ασχολούμαι με τη διαιτησία και κάθε Κυριακή βρίσκουν την ευκαιρία να με ρωτήσουν διάφορα… ποδοσφαιρικά». Η εκκλησία και το γήπεδο είναι δύο εντελώς διαφορετικοί χώροι, καθένας από τους οποίους φιλοξενεί τους δικούς του… πιστούς.
«Από μικρός ήμουν άρρωστος με την μπάλα και για μια περίοδο έπαιξα ως ποδοσφαιριστής, ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκα με τη διαιτησία…» δηλώνει ο διαιτητής της ΕΠΣ Αχαΐας, που φέτος φιλοδοξεί να κάνει το μεγάλο βήμα και να ανέβει Super League.
«Το ποδόσφαιρο είναι αρρώστια και δεν μπορεί να κοπεί με τίποτα. Εχω διαιτητεύσει φιλικά παιχνίδια του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού και το όνειρό μου είναι κάποια στιγμή να παίξω ένα μεγάλο ντέρμπι “αιωνίων”!» Σε ένα παιχνίδι υπάρχουν ο γηπεδούχος, ο φιλοξενούμενος και οι διαιτητές.
Για εμένα το ποδόσφαιρο είναι γιορτή, είναι χαρά και διασκέδαση» λέει. Τα Σάββατα ο Δημήτρης ταξιδεύει από την Πάτρα στην Αθήνα ώστε να είναι παρών στη θεία λειτουργία της Κυριακής, στη συνέχεια φεύγει «σφαίρα» για το γήπεδο, όπου έχει κληθεί να διαιτητεύσει, ενώ το ίδιο βράδυ επιστρέφει στην Πάτρα προκειμένου να ετοιμαστεί για το δικαστικό «ματς» της Δευτέρας.
«Εδώ και πέντε χρόνια εργάζομαι ως δικηγόρος. Εχω το δικό μου γραφείο στην Πάτρα, ενώ πρόσφατα άνοιξα ακόμη ένα στο Κολωνάκι. Η δουλειά μου πάει καλά και είμαι πολύ ικανοποιημένος από τη μέχρι στιγμής πορεία μου. Το παν είναι να αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις» καταλήγει.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Δημήτρης Γκαβέρας πήγε φέτος με μεταγραφή από την ΕΠΣ Αθηνών στην ΕΠΣ Αχαΐας. Είναι αξιολογημένος βοηθός διαιτητή Football league
