Μέχρι να έρθει το πέναλτι του Αμαραντίδη στον Ντουρμάζ (ο διαιτητής έδειξε πιο σίγουρος από όλους όσους είδαν τη φάση) και την εύστοχη εκτέλεση του Μήτρογλου (στο 33ο λεπτό) -μαζί με τον καυγά του σκόρερ με τον Τσόρι-, είδαμε έναν Ολυμπιακό να παίζει στο “κόκκινο” χωρίς να αφήσει να φανεί το δύσκολο μεσοβδόμαδο ματς με την Ατλέτικο. Λογικό από τη στιγμή ο Μίτσελ προχώρησε σε αλλαγές στην ενδεκάδα, πολυτέλεια που του δίνει το πλούσιο ρόστερ του Ολυμπιακού.
Αυτό δεν σημαίνει πως η Βέροια ήταν εύκολος αντίπαλος. Αν εξαιρέσουμε το δοκάρι σε σουτ του Μήτρογλου, η πρωτοπόρος του βαθμολογικού πίνακα (μέχρι να έρθει το 1-0) στεκόταν αξιοπρεπέστατα στο χορτάρι προσπαθώντας να χτυπήσει τους γηπεδούχους στον κενό χώρο.
Στο δεύτερο μέρος ο Μίτσελ προχώρησε σε αλλαγή. Δεν ήταν αυτή που ίσως να περιμένατε, αφού Μήτρογλου και Ντομίνγκες βγήκαν στο χορτάρι συμφιλιωμένοι, αλλά αφορούσε την άμυνα. Συγκεκριμένα, ο Γιαννούλης, ο οποίος ξεκίνησε καλά, αλλά στη συνέχεια αντιμετώπισε προβλήματα από την πλευρά του, έδωσε τη θέση του στον πιο κινητικό και σαφώς πιο επιθετικογενή Μαζουακού. Η απάντηση στην αντίπερα όχθη ήταν η είσοδος του Κατίδη στη θέση του αρνητικού Γεωργιάδη.
Από κάποιο σημείο κι έπειτα το ματς θύμιζε περισσότερο φιλικό προετοιμασίας παρά μία αναμέτρηση με το “εύθραυστο” 1-0. Αντί να δούμε τις δύο ομάδες να φορτσάρουν, περισσότερο έδειχναν να κατεβάζουν ταχύτητα. Πάντως υπήρχαν ευκαιρίες, κυρίως από τον Ολυμπιακό και δη από τον Μήτρογλου για ένα δεύτερο γκολ.
Τελικά αυτό ήρθε στο 88′. Άργησε, αλλά ήρθε. Ο Κασάμι έκανε τη μπαλιά, ο Ραούλ Μπράβο έκανε το λάθος γύρισμα και ο Μπενίτες πλάσαρε εύστοχα για το πρώτο του γκολ με την ερυθρόλευκη φανέλα. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο Κασάμι στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων διαμορφώνοντας το τελικό 3-0.
η συνέχεια του άρθρου στο contra.gr
