Θέαμα είπατε; Οχι σ’ αυτό το παιχνίδι. Από την αρχή έγινε ότι η όποια ποιότητα θα θυσιαζόταν στο βωμό του αποτελέσματος, όπως συνήθως γίνεται στα ελληνικά clasico.
O Oλυμπιακός, με τον Αφελάι στην ενδεκάδα του και τον Κασάμι στα δεξιά της διάταξης, ζήτησε την κατοχή της μπάλας και την πήρε σχετικά εύκολα αφού έτσι και αλλιώς κάτι τέτοιο επιδίωξε και ο αντίπαλος. Οι παίκτες του Μίτσελ πλαγιοκόπησαν πολλές φορές την άμυνα του Παναθηναϊκού, ωστόσο καθαρή ευκαιρία δημιούργησαν μόλις μία. Αυτή με το σουτ του Μανιάτη στο 14′ που έβγαλε ο Στιλ.
Από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός, κυνικός στο παιχνίδι του, άφησε τον Καρέλη στη μοναξιά της επίθεσης και γέμισε το χώρο του κέντρου με χαφ για να ελέγξει τα πράγματα. Στο πρώτο μέρος λειτούργησε πολύ καλά ανασταλτικά αλλά υστέρησε εμφανώς στον τομέα της δημιουργίας. Δύο σουτ του Λαγού και του Καρέλη δεν απείλησαν επ’ ουδενί τον Στιλ.
Από τη στιγμή που οι διατάξεις δεν άλλαξαν ούτε στο δεύτερο ημίχρονο, μόνο οι στημένες μπάλες θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν τα δεδομένα της αναμέτρησης. Και πράγματι, έτσι έγινε. Το φάουλ του Τσόρι στο 59′ έδωσε τη δυνατότητα στον Αυλωνίτη να σκοράρει και ο Ελληνας στόπερ, που είχε μπει στο γήπεδο μόλις δύο λεπτά νωρίτερα, πέτυχε το πρώτο γκολ του στην κατηγορία για το 1-0.
περισσότερο ρεπορτάζ και φωτογραφίες στο contra.gr
