Οι μύες αποτελούνται από τις μυϊκές ίνες είναι, που μοιάζουν με εκατομμύρια ελαστικές κλωστές. Όταν αυτές οι ίνες διατείνονται υπερβολικά σπάνε, και έτσι δημιουργούνται οι μυϊκές θλάσεις, τραυματισμός πολύ συχνός κατά την άσκηση και τον αθλητισμό.
Οι θλάσεις, ανάλογα με τον αριθμό των μυϊκών ινών που σπάνε χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
1ου βαθμού
Σε αυτές τις θλάσεις δε σπάει μεγάλος αριθμός μυϊκών ινών και ο τραυματισμός είναι σχετικά μικρός. Προκαλείται τοπικά μεγάληευαισθησία και «πρήξιμο» και δεν παρατηρείται μείωση της δύναμης και της κινητικότητας σε κοντινές αρθρώσεις.
Η διάταση και η παραγωγή δύναμης στο μυ προκαλούν αρκετό πόνο. Η αποκατάστασή τους έρχεται με την υποχώρηση του «πρηξίματος», και για το σκοπό αυτό πρέπει να τοποθετείται πάγος 4-6 φορές την ημέρα για 2-3 μέρες.
Επίσης χρειάζεται πιεστική επίδεση και ανάρρωση του τραυματισμένου μυός για 2-3 μέρες. Η επανένταξη του τραυματία στην άσκηση μπορεί να γίνει σύντομα, όταν δεν θα υπάρχει καθόλου πόνος.
Η διαδικασία απορρόφησης του «πρηξίματος» διαρκεί 7-10 μέρες.
2ου βαθμού
Σε αυτούς τους τραυματισμούς οι μυϊκές ίνες που έχουν σπάσει είναι πάρα πολλές και υπάρχει και ρήξη αγγείων της περιοχής. Προκαλείται πόνος, «πρήξιμο» και η κινητικότητα των κοντινών αρθρώσεων είναι περιορισμένη.
Η αντιμετώπιση τους περιλαμβάνει πιεστική επίδεση και πάγο όπως στις 1ου βαθμού, αλλά και ακινητοποίηση του μέλους. Στη συνέχεια απαιτούνται φυσικοθεραπείες με σκοπό την μείωση του «πρηξίματος» και τη διατήρηση της ελαστικότητας.
Η επανένταξη του τραυματία στην άσκηση μπορεί να γίνει όταν δεν θα υπάρχει καθόλου πόνος και «πρήξιμο», πάντα υπό τις οδηγίες του καθηγητή φυσικής αγωγής.
3ου βαθμού
Στους τραυματισμούς αυτούς, ένα ή περισσότερα κομμάτια του μυός έχουν αποκολληθεί πλήρως. Όταν πρόκειται για ολική ρήξη δεν υπάρχει καμία δυνατότητα κίνησης του μυός ενώ όταν είναι μερική ρήξη χρειάζεται ειδικός έλεγχος για να διαπιστωθεί το μέγεθος της βλάβης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Η επανένταξη του τραυματία στην άσκηση, γίνεται μετά την πλήρη αποκατάσταση, η οποία εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης.
Από κει και πέρα, το πρώτο διάστημα, η άσκηση θα πρέπει να γίνεται με τη συνεργασία του φυσιοθεραπευτή και του καθηγητή φυσικής αγωγής.
*sports-academies.gr
