Χωρίς σχόλια, παραθέτουμε το άρθρο – άποψη που “ανέβασε” πριν λίγα λεπτά ο πρωταθλητής μας, Μιχάλης Ζαμπίδης….
“Έλληνες τι κάνουμε;;;
Έλληνες, μήπως ήρθε η στιγμή να ξυπνήσουμε από την πλύση εγκεφάλου;;
Θέλετε να υπάρχει ένταση μεταξύ μας επειδή κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, όπως έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια και μέχρι και πριν μερικές ημέρες, που σηκώθηκαν κι έφυγαν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ενώ υποτίθεται βρίσκονταν σε ένα καλό σημείο συζητήσεων, ενώ τους πληρώνουμε γι΄ αυτό; Λέτε και κανόνιζαν για το μέλλον της δίκης τους οικογένειας κι όχι για όλη την Ελλάδα κι όλους εμάς;
Βγαίνετε χιλιάδες στους δρόμους για το Ναι ή το Όχι με φανατισμό;;;
Διαχωρίζοντας το εμείς και το εσείς;
Για να ξεθυμάνετε, επειδή μας έχουν …………. τόσα χρόνια;;;;
Αρκετά προβλήματα δεν έχουμε;
Που είναι ο πολιτισμός μας;
Η ενότητα μας;
Να βράσω τα λεφτά, τους εγωισμούς, τα ναι και τα όχι.
Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι και μονοιασμένοι σαν μια γροθιά και να δώσουμε και αυτήν την μάχη μαζί.
Αυτή τη στιγμή ο εχθρός μας δεν είναι ο συνάνθρωπος μας, αυτός είναι η δύναμη μας, η ομάδα μας, το εκτόπισμα μας, η φωνή κι η ΕΛΛΑΔΑ μας.
Ζούμε στη χώρα που δίδαξε τον πολιτισμό.
Αρκετά ρεζίλι δεν έχουμε γίνει σε όλον τον πλανήτη δείχνοντας αυτές τις τρισάθλιες εικόνες που προβάλλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ακατάπαυστα;;;
Θέλετε κι άλλο;;
Συγχωρέστε με αν ο λόγος μου φαίνεται επιθετικός, μ’όλα αυτά τα παράλογα που συμβαίνουν, αλλά κάτι πρέπει να γίνει νωρίτερα, για να μην έρθουν τα χειρότερα. Η καλύτερη άμυνα είναι η πρόβλεψη.
Παρακολουθώ όλες τις εξελίξεις και δεν πιστεύω στα μάτια μου, μ’αυτό που βλέπω να συμβαίνει και πως όλοι παίζουμε το παιχνίδι που μας έχουν βάλει και τι καλά στρατιωτάκια που είμαστε, λέτε και παίζει ρόλο στο τέλος.
Πριν μερικές ημέρες αγωνίστηκα για τελευταία φορά στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (συμβολική ονομασία κι ελπίζω να θυμίσει σε κάποιους σημαντικά πράγματα).
Περίμενα να ολοκληρώσω την αθλητική μου καριέρα και να απολαύσω τον παράδεισο που είμαστε τυχεροί να ζούμε, τουλάχιστον γεωγραφικά, αν σκεφτεί κάνεις ότι ο Θεός θα μπορούσε να τον “τοποθετήσει” να ζήσει στο κλίμα π.χ. της Γερμανίας…
Αγαπώ τη χώρα μας. Τόσα χρόνια αγωνίζομαι για αυτήν, τις αξίες, την ιστορία της και τα όσα πρεσβεύει.
Βγαίνω με το σταυρό και τη σημαία στο στήθος μου και ρίχνομαι ψυχή και σώμα σε μάχες ανά τον κόσμο, με μόνο στόχο τη νίκη, ως περήφανος Έλληνας κι ως γνήσιος μαχητής.
Δεν θα μπω στη διαδικασία που μας έβαλαν να μπούμε, δεν θα χρωματιστώ, να πω τα υπέρ και τα κατά, να πω τα συγκλονιστικά λάθη της κυβέρνησης, για το τι θα συμβεί εάν δεν ανοίξουν οι τράπεζες, τις καταστροφές που θα ακολουθήσουν και την αναρχία κι όλα αυτά που συμβαίνουν και μπορούν να συμβούν. Τα έχουν πει όλα, οι άλλοι.
Το μόνο που θέλω να πω σε ανθρώπινο επίπεδο, προσωπικά σε κάθε έναν από εσάς, που μου κάνει την τιμή και διαβάζει αυτό το κείμενο είναι πως:
Προτεραιότητα έχει ο σεβασμός του ανθρώπου προς τον άνθρωπο, η υγεία, ο πολιτισμός κι η Δημοκρατία που γεννήθηκε στη χώρα μας.
Όλοι μέσα μας έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας, θετικές ή αρνητικές, υπάρχει ελεύθερη βούληση κι όλοι είναι ελεύθεροι να ψηφίσουν αυτό που αισθάνονται σωστό με βάση τη διαίσθηση τους. Και λέω διαίσθηση γιατί τα πάντα ρεί, τίποτα δεν είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο κι η απόλυτη αλήθεια κι αυτό το έχουμε διαπιστώσει τις τελευταίες ημέρες πολλάκις. Θα μάθουμε την αλήθεια πολύ σύντομα. Μέχρι τότε ας μας φωτίσει ο Θεός για το σωστό και να είμαστε μονοιασμένοι, αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Ας μην κάνουμε δυσκολότερη τη ζωή μας με εμφύλιες οδυνηρές διενέξεις..
Απλά ψηφίζουμε την Κυριακή.
Με απόλυτο σεβασμό και εκτίμηση.
Μιχάλης Ζαμπιδης
