Κατηγορίες
Ακαδημίες Ημαθίας

Την έχασες τη μπάλα κύριε προπονητή ή γονέα όταν βάζεις τους μικρούς στο “τριπάκι” του σκορ και της νίκης

Untitled1Όσο μια ακαδημία ή τμήματα μικρών ηλικιών κερδίζουν τους αγώνες τους, συντρίβουν αντίπαλους, οι γονείς πελάτες, ο κόουτς βαμπίρ διψασμένος για το αίμα του ανταγωνιστή του, τα παιδιά που έχουν εθιστεί στη νίκη με όποιο τρόπο και κόστος: ζουν σε ένα κόσμο ευφορίας.

Είναι οι κορυφαίοι του κόσμου (του μικρόκοσμου του περιβάλλοντος τους). Θυμίζουν μεθυσμένους θαμώνες ταβέρνας: όσο κρατά η μέθη, μπορούν να τους σερβίρονται τα χειρότερης ποιότητας φαγητά χωρίς πρόβλημα ­το κρασί είναι που ζητούν απεγνωσμένα. Δεν νιώθουν

Όταν φτάνει ο λογαριασμός βέβαια αρχίζουν ως συνήθως οι μπελάδες. Ενώ το επόμενο πρωί, η ώρα της αλήθειας είναι επώδυνη και δεν σταματά να χτυπά σαν επίμονο ξυπνητήρι και να υπενθυμίζει όλα όσα κωμικά ή κι τραγικά συνέβησαν την προηγούμενη νύχτα…

ΤΟ ΑΥΡΙΟ

Στο θέμα μας ο λογαριασμός και η αλήθεια της επόμενης μέρας, εκφράζονται με τις όχι άγνωστες καταστάσεις του χώρου: η νίκη που δεν προέρχεται μέσα από μάθηση, που αφορά πέρα από αυτή της τέχνης του ποδοσφαίρου και τον πολιτισμό, τις συμπεριφορές, τις σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη. Παράγει το νεοέλληνα του μέλλοντος μας “προικισμένο” με όλα εκείνα τα όμορφα χαρακτηριστικά της ψευτομαγκιάς, του “ξέρεις ποιος είμαι εγώ”. Αλλά και στενά ποδοσφαιρικά αν το δει κανείς, ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής του σήμερα, που κατέστρεψε το μέλλον του με συμπεριφορές και κακές νοοτροπίες: μέλος ενός ανάλογου οργανισμού υπήρξε στο χθες σαν παιδί.

O πρωταθλητισμός που έχει σαν συστατικά της συνταγής του μια τυχαία συγκυρία π.χ όπως αυτή της ένωσης δύο ομάδων με τους καλύτερους παίκτες, ή τη συνύπαρξη ανεπτυγμένων παιδιών για την ηλικία τους που επιβάλλονται με τη δύναμη και όχι με τεχνικοτακτικά στοιχεία, την ποιότητα τους από δουλειά χρόνων με επιμονή στη μάθηση. Κερδίζουν τίτλους σήμερα.

Πόσα από αυτά τα παιδιά θα απογοητευτούν στο μέλλον, όταν βρεθούν εκτός του χώρου ως μετεξεταστέοι λόγω ελλιπούς εκπαίδευσης;

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Η ομάδα μου συμμετέχει σε τουρνουά. Το πρωί έχει πετύχει νίκη απέναντι σε μεγάλη αθηναϊκή ομάδα (σπουδαία επιτυχία για την τοπική κοινωνία). Και πρόκριση στον τελικό της επόμενης μέρας.

Το ίδιο βράδυ, αντιμετωπίζουμε μια ομάδα με παράδοση πολλών χρόνων στις υποδομές, στο αθηναϊκό ποδόσφαιρο. Το παιχνίδι δεν έχει κάποιο βαθμολογικό ενδιαφέρον, ο οργανισμός μας είναι“μεθυσμένος” από την πρωινή επιτυχία. Ο αντίπαλος συμμετέχει με τμήμα που αποτελείται από πολλά παιδιά μικρότερης ηλικίας απότην κατηγορία.

Και ο διοργανωτής με παρακαλεί προσωπικά να μην “φορτώσουμε” τον αντίπαλο με πολλά γκολ.

Άμεσα στα αποδυτήρια απαίτησα σχεδόν από τους παίκτες μου να σεβαστούν, να μην γελοιοποιήσουν τον αντίπαλο. Να παίξουμε συγκρατημένα. Το αποτέλεσμα;

Χάσαμε!

Από μια ομάδα βέβαια της οποίας τα μικρότερα ηλικιακά από εμάς μέλη της έπαιζαν σωστό, όμορφο, συνδυαστικό ποδόσφαιρο για την κατηγορία τους.

Δεχτήκαμε τα συγχαρητήρια των αντίπαλων για το καθαρό παιχνίδι μας. Των διοργανωτών. Του συναδέλφου που προς τιμήν του γνώριζε, εκτίμησε και ήταν προσγειωμένος. Κι εμείς είχαμε πάρει ένα σπουδαίο μάθημα (προσωπικά ένα από τα μεγαλύτερα και πολυτιμότερα που τόσο χρήσιμο φάνηκε αργότερα σε πρωταθλήματα σε ανώτερο επίπεδο):

“ η ομάδα που υποτιμά τον αντίπαλο έχει χάσει πριν καν βγει στοναγωνιστικό χώρο” .

Οι αντίπαλοι φυσικά πανηγύρισαν έξαλλα, ειδικά οι γονείς, αλλά μάλλον το δικό μας “κακό” μεθύσι τους μεταδώσαμε. Με τη σειρά τους ένιωθαν πρωταθλητές κόσμου.

Ένας γονέας παίκτη της ομάδας μου με πλησίασε (ο ίδιος που πανηγύριζε το πρωί εκθειάζοντας παίκτες και προπονητή, ο ίδιος που την επόμενη μέρα πήρε την κούπα στην αγκαλιά του και την ύψωσε σαν το κύπελλο του champions league) και μου εξέφρασε το παράπονο του.

“Το όνομα της ομάδας μας (όντως μεγάλο σαν ιστορία) δεν επιτρέπει ήττες από μικρά σωματεία”

Η απάντηση ήταν άμεση και ειλικρινής.

“Την ιστορία αυτού του “μικρού “σωματείου στις υποδομές και τη δημιουργία μεγάλων παικτών του ποδοσφαίρου μας (ένας από αυτούς με λαμπρή διεθνή καριέρα) , η ιστορία του δικού μας σωματείου χρειάζεται αντίστοιχη δουλειά 30 χρόνων για να την φτάσει”.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΞΙΣΩΣΗΣ

Κάθε ομάδα που κερδίζει βαδίζει σε λάθος δρόμο;

Να μην εκπαιδεύονται οι επαγγελματίες παίκτες του αύριο στη νίκη;

Η απάντηση είναι ένα ηχηρό “όχι βέβαια”.

Είναι τα συστατικά της νίκης που καθορίζουν την χρησιμότητα και το μεγαλείο της.

Το δρομολόγιο που ακολούθησε η ομάδα για να φτάσει ως εκεί. Θα κάνει τη διαφορά στην ποιότητα.

Ξεχνάμε τον κανόνα: στις μικρές ηλικίες δουλεύουμε σήμερα… αλλά προετοιμάζουμε το αύριο.

Εκεί μας περιμένει η “ χρυσή” κούπα­ όσες κι αν σηκώσουμε σήμερα.

Αντίστοιχα. Η κούπα που αποκτήθηκε εις βάρος της εκπαίδευσης των παιδιών, έχει μηδαμινή αξία μπροστά σε μια και μόνο νίκη, σε ολόκληρη περίοδο έστω, που προήλθε όμως από εκπαίδευση σε κάθε επίπεδο.

Υπάρχει­ ζει και βασιλεύει­ ακαδημία στην Ελλάδα που τα τμήματα της κέρδισαν πρωτάθλημα χωρίς καν ισοπαλία,με ρεκόρ γκολ.

Όμως η μεγάλη κούπα ήρθε με την αναγνώριση από μεγάλες ομάδες του εξωτερικού! Γιατί ήταν τέτοια η ποιότητα της, τόσο φανερά κτυπητή η λάμψη της και η καλλιέργεια της που ένα γκολ που περιείχε όλη την ουσία του ποδοσφαίρου στις μικρές ηλικίες και ψηφίστηκε στα καλύτερα ομαδικά του κόσμου ήταν αυτό που την έφερε στην ελίτ.

Και η μεγαλύτερη απόδειξη;

Το σύνολο των παικτών της μεταγράφηκε σε επαγγελματικούς συλλόγους.

Η ΛΥΣΗ

Στις πολύ μικρές ηλικίες ειδικότερα: να μην καταγράφεται το σκορ.

Όσοι εργάζονται ευσυνείδητα και ζουν από κοντά στο χώρο το γνωρίζουν καλά. Στη διάρκεια αγώνα κατηγορίας τζούνιορ, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα είναι 25­0, τα παιδιά και των δύο ομάδων είναι εξίσου χαρούμενα. Απλά γιατί παίζουν.

Η λύπη, η απογοήτευση, ο θυμός είναι συναισθήματα των ενήλικων που καθρεφτίζονται επάνω τους. Γονέων και προπονητών. Δεν αφορούν τα παιδιά, ούτε το σκοπό και τη διαδικασία των παιχνιδιών αυτών.

Όλοι γνωρίζουν άλλωστε ποιος κέρδισε, ποιος ήταν καλύτερος. Κανέναν δεν τιμά η εικόνα στο τέλος ενός αγώνα παιδιών (και όχι μόνο): όπου η μισή εξέδρα χειροκροτεί και η άλλη μένει βουβή, ανάλογα με το αποτέλεσμα.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ

Σε καμία περίπτωση όταν μια ομάδα είναι ανώτερη να σβήνει το ρυθμό της και να κατεβάζει ταχύτητα απέναντι στον ασθενέστερο αντίπαλο.

Ούτε σεβασμό δείχνει, αλλά και κακό παράδειγμα και καταγραφή στον εγκέφαλο για το μέλλον αποτελεί: όσο λάθος είναι να επιδιώκεις τη νίκη με όποιο κόστος, εξίσου οδυνηρό είναι εκπαιδεύεις ομάδες ανθρώπων στην μειωμένη απόδοση, φανταστείτε το αντίκτυπο στην ενηλικίωση.

Ούτε είναι δίκαιο να στερηθούν τη χαρά του γκολ τα παιδιά που συμμετέχουν

Δεν είναι λύση το passing game!

Έλλειψη σεβασμού επίσης και μάλλον μεγαλύτερο εξευτελισμό του αντίπαλου προκαλεί ( πολύ περισσότερο όταν δεν εφαρμόζεται κατόπιν συνεννόησης των προπονητών).

Δεν τιμά επίσης κανέναν η εικόνα που θυμίζει ταυρομαχία.

Με τον ισχυρό στο ρόλο του ταυρομάχου και τον ανίσχυρο στο ρόλο του ταύρου, να κυνηγά σε όλο το γήπεδο μια μπάλα. Σαν να είναι το κόκκινο πανί.

Ναι λοιπόν, παίζουμε και για τη νίκη, αφού μαθαίνουμε και χαιρόμαστε ταυτόχρονα.

Χωρίς καταγραφή του σκορ όμως τα παιχνίδια στις μικρές ηλικίες.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ

Όλοι οι προπονητές του κόσμου , σε κάθε επίπεδο, έχουν μεγάλες επιτυχίες και αποτυχίες. Νίκες και συντριβές. Είναι στη φύση του ανθρώπου να χαίρεται με τη νίκη και να λυπάται με την ήττα.

Όταν όλοι μιλάμε για την έλλειψη παιδείας και νοοτροπίας που ταλαιπωρεί και το ποδόσφαιρο μας, στο αναπτυξιακό του μέρος.

Είναι μάταιο να περιμένουμε να αλλάξουν όλα γύρω μας για να λειτουργήσουμε με τη σειρά μας σε υγιές περιβάλλον.

Το αντίθετο θα σώσει κι εμάς και το οικοδόμημα.

Εμείς, στο κομμάτι και το βαθμό που μας αναλογεί να αλλάξουμε νοοτροπία.

Εμείς, στο δικό μας χώρο να βελτιώσουμε την παιδεία (μας).

Στο ερώτημα, “ μα εσύ θα σώσεις τον κόσμο” ;

Η απάντηση είναι, τον δικό μου κόσμο ναι! Άλλος δεν μπορεί. Κάθε δική μας προσπάθεια είναι ακόμα λιθαράκι. Χρέος μας στις μικρές ηλικίες είναι η δημιουργία του ποδοσφαιριστή του αύριο.

Βαθύτερα, η συνεισφορά μας στη δημιουργία του υπεύθυνου πολίτη του αύριο.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!!!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ

Head of FSA-statistical analysis-Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA

Απόφοιτος από το ‘Εργαστήρι Δημοσιογραφίας Από το 1992, ‘Galanis Sports Data’: εξειδικευμένες στατιστικές μετρήσεις – αναλύσεις, για κορυφαίες ομάδες σε Ελλάδα και Ευρώπη, στο Champions League & UEFA CUP, καθώς και για την Ελληνική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, με αξιολόγηση όλων των ματς και προώθηση των αποτελεσμάτων στο προπονητικό team.

sports-academies.gr, φωτ από aokorydallos.gr

moserlx-gif-1
coffee-banner
error: Protected
P