Σαν σήμερα, στις 15 Μαΐου 1932 ο Άρης επικράτησε με 7-0 του Παναθηναϊκού και κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1932 που έγινε με τη συμμετοχή 8 ομάδων.
Στην Θεσσαλονίκη το 1932 συνετελέσθη μια από τις μεγαλύτερες νίκες (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και σημάδεψε, με αντίθετα ασφαλώς συναισθήματα, την ιστορία δύο συλλόγων. Αντίπαλοι εκείνη την εποχή ο Άρης και ο Παναθηναϊκός, στα πρώιμα χρόνια του Πανελληνίου πρωταθλήματος, που διοργανωνόταν τότε υπό την αιγίδα της ΕΠΟ. Ο Άρης μάλιστα ήταν ο πρώτος πρωταθλητής Ελλάδος με αυτήν την μορφή το 1928, ενώ ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια οι Παναθηναϊκός το 1930 και Ολυμπιακός το 1931, ενώ δεν διεξήχθη πρωτάθλημα το 1929.
Η μάχη λοιπόν που θα γινόταν την άνοιξη του 1932 ήταν εξαιρετικά κρίσιμη για την ανάδειξη του πρωταθλητή, που, όπως όλα έδειχναν, θα κρινόταν ανάμεσα στις δύο ομάδες, αφού ο Ολυμπιακός είχε ήδη χάσει αρκετό έδαφος. Δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν ότι οι άνθρωποι του Άρη διαμαρτύρονταν για την κλήση μικτής ομάδας παικτών από τον Άρη και τον Ηρακλή με απόφαση της ΕΠΣ Μακεδονίας για αγώνα στην Σόφια την ίδια ημερομηνία σε ανταπόδοση της φιλοξενίας των Βουλγάρων λίγο καιρό πριν εν μέσω τόσο κρίσιμων αναμετρήσεων, μια κίνηση που τελικά ματαιώθηκε.
Όσον αφορά στον Παναθηναϊκό, η άφιξη της αποστολής αναμενόταν το Σάββατο το πρωί σιδηροδρομικώς, συνοδευόμενη και από τους φιλάθλους της ομάδας. Ο Άρης κατέβαινε πάνοπλος με τους Αγγελάκη, Κίτσο και τους αδελφούς Βικελίδη στο πλευρό του ενώ ο Παναθηναϊκός στερείτο των υπηρεσιών των Μεσσάρη και Τσολίνα και επρόκειτο να παρουσιάσει ως επί το πλείστον νεανική ενδεκάδα. Πολύ σημαντική ασφαλώς η προηγούμενη κόντρα των δύο ομάδων στην Θεσσαλονίκη για το Κύπελλο Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1931, που βρήκε θριαμβευτές τους «κιτρινόμαυρους» με 7-2 (!).
Κανείς δεν φανταζόταν ανάλογη εξέλιξη και στο πρωτάθλημα, να όμως που η ιστορία φύλαγε για τις δύο ομάδες περίπου το ίδιο σενάριο: Ο Άρης μπαίνει με φοβερή ορμή στον αγώνα και ήδη από το δίλεπτο (4’-5’) ο Κίτσος έχει παραβιάσει δις την «πράσινη» εστία (2-0). Το ημίχρονο κλείνει με 4-0 χάρη σε άλλο ένα τέρμα του Κίτσου στο 35’, ενώ είχε προηγηθεί εύστοχη εκτέλεση πέναλτυ στο 17’ από τον Βογδάνου. Στην επανάληψη ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να ισορροπήσει τον αγώνα, αλλά η αναχαίτιση των επιθετικών του Άρη ήταν εκείνο το απόγευμα ακατόρθωτη. Στο 77’ και το 78’ ο Αγγελάκης πετυχαίνει δύο τέρματα ανεβάζοντας την διαφορά στο 6-0 ενώ ένα λεπτό πριν από την λήξη ο Κίτσος φθάνει τα 4 προσωπικά του τέρματα και τα 7 για τους Θεσσαλονικείς, που μόλις επτά μήνες μετά επαναλάμβαναν με τον ίδιο απολογισμό μια πολύ μεγάλη νίκη.
Ο κόσμος που είχε «τιγκάρει» το γήπεδο του Άρη αρκετή ώρα πριν από την έναρξή του ξέσπασε σε πανηγυρισμούς μην ξέροντας βέβαια ότι οι δύο «κολλητοί» θρίαμβοι θα έμεναν, 85 σχεδόν χρόνια μετά, ανεπανάληπτοι. Το σύνθημα μάλιστα που κυριαρχούσε στα χείλη τους ήταν «δεν είναι ένα, δεν είναι δύο, δεν είναι τρία… είναι επτά».
Η βαθμολογία έδινε πλέον καθοριστικό αγωνιστικό και ψυχολογικό προβάδισμα στον Άρη, που στο τέλος της περιόδου, πήρε και τον τίτλο. Είχε αποσπασθεί με 4 βαθμούς (14-10) από τον Απόλλωνα Αθηνών, ενώ στους 9 ισοβαθμούσαν ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός. Ήταν η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη των «κιτρίνων» εντός έδρας ως το 1968-69, όπου και ισοφαρίστηκε στον αγώνα με την ΑΕ Λεμεσσού (7-0). Δέκα χρόνια μετά (1978-79), ο Άρης ξανασημειώνει επτά τέρματα (7-2) στο γήπεδό του με αντίπαλο την Καστοριά. Για τον δε Παναθηναϊκό, δεν έχει ξαναϋπάρξει βαρύτερη ήττα στην ιστορία του και 50 χρόνια μετά (1972-73), «ανταπέδωσε» την συντριβή με ανάλογο τρόπο (7-1) στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
15 Μαΐου 1932
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΡΗΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 7-0
ΣΚΟΡΕΡΣ: 4’, 5’, 35’, 89’ Κίτσος,17’(πέν.) Βογδάνου, 78’, 79’ Αγγελάκης
ΆΡΗΣ (Ντε Βάλερ): Κουμπλής, Κλ.Βικελίδης, Οικονόμου, Γκικόπουλος, Κατσαούνης, Νικηφ.Βικελίδης, Βογδάνου, Αγγελάκης, Κίτσος, Καλτέκης, Αργυριάδης.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Γιόζεφ Κίνσλερ): Σκλαβούνος, Ανδρίτσος, Περαντάκος, Συμεωνίδης, Γαβαλάς, Υποφάντης, Ρόκκος, Σοφιανόπουλος, Σουρμελής, Μαυρόπουλος, Τριανταφύλλης. Διαιτητής του αγώνα ήταν ο Δούσκας.
