«Τάκλιν στην μαμά δεν κάνουν!» – «Της έβγαλες μία ασίστ…» – «και η μαμά μου παίζει μπάλα…». Aτάκες-φωτιά στη Σύρο!

Οι διάλογοι μόνο συνηθισμένοι δεν είναι:

Διάλογοι ιδιαιτέρως ασυνήθιστοι για τους περισσότερους όχι όμως και για εκείνο το γήπεδο της Σύρου όπου οι Σειρήνες εδώ και δύο χρόνια, τους έχουν κάνει συνηθισμένους!

Η δεύτερη “αγωνιστική” σεζόν έκλεισε για μια γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα που δεν είναι και η ίδια  … συνηθισμένη.

Ξεκίνησε δειλά τον Σεπτέμβρη του 2014 όταν οι μαμάδες αποφάσισαν να μην κάθονται απλοί θεατές στις κερκίδες της ακαδημίας ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού Σύρου και να κατέβουν στον γήπεδο, να δουν τον κόσμο του ποδοσφαίρου από εκεί κάτω … από τα μέσα!

Για την εμπειρία, για την πλάκα, για την παρέα, για την γυμναστική τους, για την καλύτερη αντίληψη των όσων προσπαθούν να πετύχουν τα παιδιά τους και ίσως και για όλα αυτά μαζί ξεκίνησαν με τον προπονητή – μπαμπά και αυτόν, να γνωρίσουν την “μαγεία” του ποδοσφαίρου.

Τα αγόρια τους αρχικά με ειρωνικό χαμόγελο ή περίπου τέτοιο, αλλά με τον καιρό και την επιμονή και την υπομονή των μαμάδων – ποδοσφαιριστριών, το χαμόγελο έγινε “επιδοκιμασίας” και κάποιες φορές “καμάρι”: Ναι και η μαμά μου παίζει στις Σειρήνες.

Οι προπονήσεις; Με απουσίες και λόγους όπως “τον είχα με πυρετό τον μικρό”, “ήθελε βοήθεια στην εργασία που έκανε για το σχολείο”, “δίνει εξετάσεις ο μικρός”, “έπρεπε να κάνω τόσες δουλειές στο σπίτι … το σίδερο βουνό” και άλλες παρόμοιου τύπου αιτιολογίες απουσίας, ασυνήθιστες και αυτές για παίκτες ποδοσφαιρικές ομάδας.

Και όταν – τυχόν – έρχονταν και οι 18 στο γήπεδο- τότε το γήπεδο θύμιζε μια και πάλι ασυνήθιστη αλάνα με γυναίκες να μετατρέπονται σε “κορίτσια” που χαχανίζουν που προκαλούν πονοκέφαλο σε τυχόν θεατές και φυσικά στον προπονητή τους που άντε να τις κάνει καλά τόσες γυναίκες!!!

Και φυσικά είχαν και τραυματισμούς και επισκέψεις στον έκπληκτο ορθοπεδικό του νησιού κάθε φορά που η απάντηση στο “πως το έπαθες αυτό”, ήταν “στο ποδόσφαιρο”!

Είχαν τα δύσκολα τους οι Σειρήνες αλλά είχαν και έχουν τις πολύ όμορφες στιγμές τους:

– Ότι θα ταξίδευα για να παίξει ποδόσφαιρο η γυναίκα μου, αυτό δεν το περίμενα! δήλωνε γελώντας ο μπαμπάς που ταξίδεψε και αυτός μαζί με όλη την οικογένεια και όλες φυσικά τις οικογένειες των παικτριών που πήγαν ταξίδι στην Σίφνο, την ημέρα της γιορτής της μητέρας, για να γιορτάσουν με έναν ασυνήθιστο τρόπο την ημέρα, παίζοντας ποδόσφαιρο με την γυναικεία ομάδα της Σίφνου.

Εκτός από τον αγώνα της Σίφνου, εμπειρίες με αντίπαλους … λίγες!
Με την ομάδα των μπαμπάδων της ακαδημίας, με τα παιδάκια τους και με την – επί χρόνια – γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του Βήσσα.

Αυτή είναι η γυναικεία ομάδα των Σειρήνων εκεί στην Σύρο που γέμισε τις Δευτέρες και τις Τετάρτες της με έναν διαφορετικό τρόπο από ότι έχουμε συνηθίσει.

Οι Σειρήνες που έχουν παίκτριες διαφόρων ηλικιών, μικρές και μεγάλες μαμάδες αλλά και μία ανιψιά, μία μεγάλη αδερφή παίκτη της ακαδημίας, την “προεδρίνα” τους, αλλά και την απίστευτη – και πανελλαδικά – πρωτότυπη σύνθεση τους: τρεις γενιές στην ίδια ομάδα!

Το ευέλικτο τέρμα τους είναι η “γιαγιά” της ομάδας που προστατεύει τα δίκτυα της ομάδας της κόρης της και της εγγονής της!

Η τερματοφύλακας που εχθές – ημέρα τελετής λήξης είχε στο αντίπαλο “τέρμα” τον εγγονό της!

Αυτές είναι οι Σειρήνες Σύρου που δημιούργησαν αυτούς τους ασυνήθιστους διαλόγους σε γήπεδο της Σύρου και που για προθέρμανση στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς με τους αντιπάλους της “καρδιάς τους”, χόρεψαν το “τραγούδι τους”  με την χορογραφία που τους έμεινε από το καρναβάλι, στο οποίο είχαν πάρει μέρος σαν ομάδα και φυσικά φωτογραφήθηκαν αγκαλιά με τα καμάρια της η κάθε μία!

Σε ένα ανδροκρατούμενο άθλημα, σε ένα άθλημα που θέλει πιο νέες και “μαχητικές” παρουσίες, δίνουν το δικό τους “παρόν” και συνεχίζουν: για να γυμναστούν, να διασκεδάσουν, να αποσπάσουν εκείνο το χειροκρότημα από τον γιο τους που λέει με καμάρι “και η μαμά μου παίζει στις Σειρήνες”!

https://www.facebook.com/SirensWFC/

madata.gr