Σήμα κινδύνου για το μέλλον των νησιώτικων ομάδων πήρε την πρωτοβουλία να εκπέμψει ο Αιολικός, μέσω ανακοίνωσης που εξέδωσε.
Όπως αναφέρει το pamebala.gr, στο κείμενο οι κυανόλευκοι θίγουν το σοβαρό ζήτημα της υψηλότατης οικονομικής επιβάρυνσης, από την οποία πλήττονται κατά κύριο λόγο οι ομάδες που είναι υποχρεωμένες να ξοδεύουν μεγάλα ποσά για μετακινήσεις, διανυκτερεύσεις, αλλά και αποζημιώσεις των αξιωματούχων των εντός έδρας αναμετρήσεων.
Αφορμή της κίνησης στάθηκε ασφαλώς το γεγονός ότι μέσα στις επόμενες οκτώ ημέρες ο Αιολικός θα δώσει για Κύπελλο και Πρωτάθλημα δύο αγώνες μακριά από τη Μυτιλήνη, που πιθανόν να γίνουν και τρεις! Αναλυτικά, η σχετική ανακοίνωση αναφέρει:
«Είμαστε μια ερασιτεχνική παρέα, όπως είναι όλες οι ομάδες της Γ Εθνικής, από σήμερα αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε προσωρινά την έδρα της ομάδας μας στην Μυτιλήνη, να φύγουμε δηλαδή από τον τόπο μας και να γίνουμε πρόσφυγες μέσα στην ίδια την χώρα μας.
Καινούργια προσωρινή έδρα του Αιολικού Μυτιλήνης θα είναι η ευρύτερη περιοχή της Πάτρας. Τα προαναφερόμενα δεν είναι αστείο Πρωταπριλιάτικο, είναι μια πραγματικότητα, και αυτό συμβαίνει για να καλύψουμε το αγωνιστικό πρόγραμμα του Κυπέλλου Γ’ Εθνικής και του πρωταθλήματος, που περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες και συνεχείς εκτός έδρας μετακινήσεις για την 
ομάδα μας, στις 14 Δεκεμβρίου με Παναχαϊκή για το κύπελλο στην Πάτρα, στις 18 Δεκεμβρίου με την Αχαϊκή επίσης στην Πάτρα και εφόσον προκριθούμε στο κύπελλο, στις 21 Δεκεμβρίου στο Ζευγολατιό.
Το νησιωτικό ποδόσφαιρο δεν έχει δυστυχώς την ίδια με τα υπόλοιπα σωματεία αντιμετώπιση από την πολιτεία, καθώς κάθε χρόνο έχει οικονομικές επιβαρύνσεις που υπερβαίνουν τις 120.000 ευρώ. Γνωρίζουμε ότι η ευρωπαϊκή κοινότητα αναγνωρίζει την νησιωτικότητα σαν ένα πρόβλημα, όμως για την αντιμετώπιση του προβλήματος η χώρα μας χρόνια τώρα δεν βλέπουμε να κάνει κάτι. Σαν να μην έφταναν τα όσα προβλήματα έχουμε, στην εφετινή διοργάνωση του κυπέλλου της Γ Εθνικής αλλά και στις δυο προηγούμενες διοργανώνεις το μπαλάκι της… Τύχης μας καταδίκασε. Ειδικά φέτος μας έστειλε να παίξουμε όλους τους αγώνες, εφόσον προκρινόμασταν, εκτός έδρας. Εάν αυτό που περιγράφουμε δεν είναι άνιση μεταχείριση, δεν είναι ξερίζωμα, δεν είναι αφανισμός τότε τι άλλο είναι;
Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που σήμερα προσωρινά, (αργότερα δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί) αναγκαζόμαστε να γίνουμε πρόσφυγες, για να μπορέσουμε να ανέβουμε τον οικονομικό Γολγοθά. Εάν αυτή η κατάσταση του αφανισμού του νησιωτικού ποδοσφαίρου συγκινεί κάποιον αρμόδιο ας δώσει κάποια λύση, να επιχορηγήσει τέλος πάντων ένα μέρος των εξόδων μετακίνησης του συλλόγου μας και του κάθε νησιωτικού σωματείου, να επιχορηγήσει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο το οποίο είναι στα χέρια των εθελοντών. Διαφορετικά δεν νομίζουμε πως υπάρχει νόημα να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε».
