Ο Γιάννης Μπουρλάκης επέστρεψε τον περασμένο Ιανουάριο στην Παναχαϊκή, βοηθώντας στην προσπάθεια ανόδου.
Το αποτέλεσμα των επαφών του με τον Κώστα Κατσουράνη, δεν ήταν αυτό, που όλοι περιμέναμε, αφού οι δύο πλευρές δεν τα βρήκαν στο οικονομικό με τον παίκτη να αποτελεί παρελθόν. Ο 23χρονος επιτελικός χαφ μίλησε στο www.patragoal.gr για την περσινή προσπάθεια, για τον Σωκράτη Οφρυδόπουλο, για τους λόγους που αποχώρησε, αλλά και τα μελλοντικά του σχέδια.
Tι συναισθήματα σου αφήνει η σεζόν στο τέλος της;
Λένε πως η τελευταία εικόνα είναι αυτή που μένει. Ήρθα στην Παναχαϊκή, γιατί ήταν η μόνη ομάδα από τις ομάδες της Γ΄ Εθνικής που μπορούσε να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις μου. Να πρωταγωνιστήσει, να έχει κόσμο και να μου προσφέρει όλα τα εφόδια (καλά γήπεδα, καλές μπάλες, ρούχα κλπ). Όλα αυτά τα εισέπραττα καθημερινά, νιώθοντας ένας ολοκληρωμένος επαγγελματίας.
Είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας να ξέρεις ότι, θα πας για προπόνηση και ότι δεν θα σου λείψει τίποτα. Μπράβο στον κύριο Κατσουράνη και την Παναχαϊκή Συμμαχία γι΄ αυτό το επίτευγμα. Όπως είπα και πριν βασικό κριτήριο για να έρθω στην Παναχαϊκή ήταν το γεγονός πως η ομάδα έκανε πρωταθλητισμό, ανεξαρτήτου κατηγορία.
Είναι ανεπανάληπτο συναίσθημα να είσαι πρώτος και να πασχίζεις κάθε Κυριακή να κρατηθείς εκεί με νύχια και με δόντια.
Να προσπαθείς κάθε Κυριακή να κερδίζεις τους τρεις πόντους μέσα και έξω από το σπίτι σου. Πράγματι η ομάδα ανέβηκε και δείχνει υγιής μετά από πολλά χρόνια, για να παλέψει να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Αξίζουν συγχαρητήρια στο καθένα ξεχωριστά για την φετινή πορεία της ομάδας και κυρίως στους στυλοβάτες της ομάδας (τον κόσμο, τον Κώστα Κατσουράνη και την Παναχαϊκή Συμμαχία), μα πάνω απ΄ όλα αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους ποδοσφαιριστές, που έδωσαν τα πάντα εντός και εκτός γηπέδου για να πετύχουν το πάρα πολύ δύσκολο, αλλά αναγκαίο αυτό έργο. Διαβάζοντας κανείς τα λόγια μου, καταλαβαίνει πως η χρονιά που έκλεισε ήταν για κάθε ποδοσφαιριστή και κυρίως για τους νέους, σημείο αναφοράς στην καριέρα τους. Επίσης είναι ευκολονόητο να καταλάβει κανείς, πως όλοι επιθυμούσαν να εξασφαλίσουν μια θέση στο ρόστερ της καινούργιας χρονιάς. Όταν λοιπόν δεν καταφέρνεις να το επιτύχεις, αισθάνεσαι μια πικρία, μια στενοχώρια, μια απογοήτευση και ένα πείσμα για την συνέχεια. Είναι η δεύτερη φορά που φεύγω από την ομάδα και όχι με τον καλύτερο τρόπο.
Ένα σχόλιο για τον Σωκράτη Οφρυδόπουλο και το τεχνικό τιμ;
Ο κύριος Οφρυδόπουλος είναι από τους προπονητές που χαίρονται το ποδόσφαιρο. Είναι από τους ανθρώπους που ζουν την κάθε στιγμή σα να ναι η τελευταία, όταν βρίσκονται στο χώρο της δουλειάς του. Αγαπάει το ποδόσφαιρο, αγαπάει την προπόνηση. Είναι πολύ εργατικός, το γεγονός ότι έχει παίξει ποδόσφαιρο, τον βοηθάει αυτόματα να μπαίνει και στη θέση του ποδοσφαιριστή. Δηλαδή, τον βοηθάει ψυχολογικά και του δίνει το κατάλληλο κίνητρο. Κοιτάει να είναι 100% επαγγελματίας και να παίρνει το μάξιμουμ των ποδοσφαιριστών του. Είναι από τους προπονητές που δέχεται να συζητήσει και είναι πάντα διαθέσιμος προς τους παίκτες του. Προσωπικά, παρότι νεαρός έχει όλα τα φόντα για μια καριέρα γεμάτη τίτλους και διακρίσεις. Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω προσωπικά για την συνεργασία που είχαμε και να του ευχηθώ τα καλύτερα, τόσο σε οικογενειακό, όσο και επαγγελματικό επίπεδο.
Ακούστηκαν πολλά για την αποχώρησή σου από την Παναχαϊκή; Τι συνέβη τελικά, φεύγεις πικραμένος;
Είναι από τις ελάχιστες φορές που μιλάω δημόσια. Άκουσα πολλά πράγματα για το λόγο που έφυγα, που δεν ισχύουν σε καμία περίπτωση και θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω. Ο λόγος που έφυγα ήταν καθαρά προσωπική μου επιλογή, όπως και όταν ήρθα. Μια επιλογή που είχε ως στυλοβάτες το αγωνιστικό κομμάτι, το οικονομικό και ένα κομμάτι που κοιτάζει πιο μακροπρόθεσμα και συμβαδίζει, απόλυτα με τη φετινή χρονιά. Οι λόγοι που έφυγα από την ομάδα ήταν κυρίως, δύο. Αρχικά, ένιωσα πως δεν πρόσφερα στο έργο της χρονιάς που μας πέρασε (συμφώνα με τα λεγόμενα ανθρώπων της ομάδας) και δεν κατάλαβα και το λόγο (εφόσον ίσχυε κάτι τέτοιο ) που η ομάδα επιθυμούσε να συνεχίσω. Εγώ μέσα από τη ζωή και κυρίως από το ποδόσφαιρο έχω μάθει πως είτε μένεις ικανοποιημένος από κάτι, είτε δεν μένεις.
Δεν γινόταν λοιπόν, εφόσον η ομάδα δεν έμεινε ικανοποιημένη από έμενα να συνεχίσω και να έχω βασικό ρόλο (σύμφωνα πάντα με λόγια ανθρώπων της ομάδας) στην προσπάθεια αυτή.
Στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, δηλαδή, η ομάδα να έμενε απόλυτα ικανοποιημένη από έμενα το πόσο που μου πρότεινε, δεν συμβάδιζε με αυτήν την απόφαση. Όταν θες, (το τονίζω το θες) έναν ποδοσφαιριστή στην ομάδα σου, πρέπει να τον ανταμείψεις για αυτό που έκανε και να του προσφέρεις κάτι, ώστε να του το δείχνεις.
Εν κατακλείδι το εξευτελιστικό ποσό που μου πρότειναν, δεν συμβάδιζε με το γεγονός, ότι θα έμενα στην ομάδα, θα είχα ενεργό ρόλο, αλλά στο γεγονός ότι η ομάδα δεν έμεινε ικανοποιημένη από εμένα. Τέλος είμαι 23 στα 24 και δεν γίνεται πλέον να παίζω για την ψυχή της μάνας μου. Δεν είμαι 17 και 18 χρονών, τα χρόνια περνούν και είναι σημαντικό για ένα ποδοσφαιριστή, να καταφέρει να βάλει κάποια χρήματα στην άκρη, γνωρίζοντας τους δύσκολους καιρούς και γενικότερα την όλη απελπιστική κατάσταση που βιώνουμε. Δεν ζήτησα το τρελό ποσό, ζήτησα ένα ποσό που αντιπροσωπεύει τον Γιάννη Μπουρλάκη. Τις περίπου 100 συμμετοχές στην Β΄ Εθνικής, τα 20 γκολ, τις 30 συμμετοχές στην Γ΄ Εθνική και τις 8 ασίστ με τα χρώματα της Παναχαϊκής. Αν η ομάδα μπορεί να αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή με αυτές τις παραστάσεις, πριν κλείσει τα 24 με αυτά τα λεφτά της βγάζω το καπέλο.
Tα μελλοντικά σου σχέδια, ποιος ο προσωπικός σου στόχος πλέον;
Κυρίως, θα κοιτάξω την Β΄ Εθνική. Θέλω να αγωνιστώ και πάλι σε αυτό το επίπεδο. Δεν θα ήμουν αρνητικός να αγωνιστώ στην Γ΄ Εθνική, εφόσον υπήρχε μια ομάδα με κόσμο και δυναμική, που θα είχε πρωταγωνιστικές βλέψεις. Έχω κάποιες προτάσεις, τις εξετάζω προσεκτικά και θα κάνω την καλύτερη επιλογή.
