Ο υποβιβασμός του ΦΑΣ Νάουσα και η εν γένει παρουσία των ομάδων της Ημαθίας τη φετινή σεζόν στις Εθνικές κατηγορίες, προκάλεσαν έναν πολύ αρνητικό αντίκτυπο στον νομό και σχολιάστηκαν με σκωπτικό ύφος το τελευταίο διάστημα.
Η θετική αύρα που είχε επιφέρει η παρουσία τριών ομάδων στη Γ Εθνική (ΦΑΣ Νάουσα, Μέγας Αλέξανδρος Τρικάλων, Φίλιππος Αλεξάνδρειας) αλλά και η συμμετοχή της “Βασίλισσας του Βορρά” στη Football League, έδινε το μεγάλο κίνητρο στους φιλάθλους να δουν με διαφορετικό μάτι το ποδόσφαιρο στο νομό αλλά και τη σημαντική πρόκληση στους ποδοσφαιριστές να δώσουν το κάτι παραπάνω για να αγωνιστούν σε μια Εθνική κατηγορία.
Η αισιοδοξία ήταν διάχυτη κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και με εξαίρεση τη Βέροια, που έστω και τελευταία στιγμή κατάφερε να “χτίσει” ρόστερ, οι ομάδες της Γ Εθνικής δημιούργησαν την αίσθηση πως θα πρωταγωνιστήσουν.
Αυτό βέβαια προερχόταν τόσο από τις μεταγραφικές προσθήκες όσο και από τις δηλώσεις παραγόντων, προπονητών και παικτών και μάλιστα στις πρώτες αγωνιστικές φάνηκε πως η ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί, ίσως τελικά είχε κάποια (αγωνιστική) βάση.
Όμως, όσο περνούσε ο καιρός, τα πράγματα άλλαζαν και μέσα από συγκεκριμένα γεγονότα και αλληλουχία πραγμάτων, επήλθε το μοιραίο, που αλλάζει άρδην τον ποδοσφαιρικό χάρτη του νομού που για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, θα εκπροσωπηθεί μόνο με μία ομάδα (τον πρωταθλητή της Α1) σε εθνικό πρωτάθλημα.
Για τη Βέροια, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε περαιτέρω πως το κακό ερχόταν και λίγοι το πήραν χαμπάρι, δημιουργώντας έναν κυκεώνα γεγονότων (οικονομικοί παράγοντες, αγωνιστικοί, μη στήριξη του κόσμου που είχε “ξενερώσει” κτλ) και που έφεραν την ιστορική ομάδα στο χείλος του γκρεμού, με αποτέλεσμα την αποχώρηση από το πρωτάθλημα.
Μάλιστα, το μέλλον κρίνεται αβέβαιο για τη “Βασίλισσα” και ουδείς γνωρίζει επακριβώς που (σε ποια κατηγορία δηλαδή), με ποιο στάτους και πότε θα επιστρέψει σε αγωνιστική δράση. Αν τελικά βρεθεί η λύση και δηλώσει συμμετοχή στη Γ Εθνική (αν και κάτι τέτοιο δεν αλλάζει την τωρινή κατάσταση, με τα χρέη αλλά και τη δεδομένη αφαίρεση βαθμών), τότε η Ημαθία θα έχει την τύχη(;) να εκπροσωπηθεί από δύο ομάδες.
Όσον αφορά την έτερη ιστορική ομάδα του νομού, τον ΦΑΣ Νάουσα, ο υποβιβασμός κατά πολλούς ήταν αναπάντεχος. Το ξεκίνημα στη σεζόν αλλά και η σημαντική ομοιογένεια που παρουσίαζε το ρόστερ, έδωσαν την εντύπωση πως θα αποτελούσε (αν όχι τον πρωταγωνιστή) σίγουρα όμως τον ρυθμιστή της κατηγορίας.
Μετά τη μεταγραφή του Κώστα Κωτσόπουλου στον Ατρόμητο (και όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος), οι “κυανόλευκοι” έχασαν αρκετή δύναμη επιθετικά και το γκολ ερχόταν με το…σταγονόμετρο. Εκτός των άλλων, μια αλλαγή προπονητή (που συνήθως γίνεται για να…ταρακουνήσει το αγωνιστικό τμήμα) επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους παίκτες (τις περισσότερες φορές θετικά) όμως αντίθετα, αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ψυχολογία της ομάδας.
Κατά πολλούς σημαντικό, για κάποιους άλλους όχι τόσο μεγάλο όσο η μη ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
Για τον Μέγα Αλέξανδρο Τρικάλων από την άλλη πλευρά, ο υποβιβασμός δεν είναι απαραίτητα καταστροφή. Δεν πρέπει να αμελούμε πως την τελευταία διετία, οι “πράσινοι” έγραψαν ιστορία καθώς για πρώτη φορά, κατάφεραν να αγωνιστούν στη Γ Εθνική, ενώ έφτασαν και στην κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Ημαθίας στην 50χρονη πορεία τους. Το ξεκίνημα ήταν εξαιρετικό για την ομάδα του Γιώργου Ντάμτσιου (μέχρι πρότινος προπονητή), ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη αν και η διοίκηση είχε χαράξει μια 
συγκεκριμένη γραμμή και προτίμησε να συνεχίσει με νεαρούς ως επί τω πλείστον ποδοσφαιριστές.
Όπως και να χει λοιπόν, το πρόσημο είναι θετικό για τον Μέγα Αλέξανδρο, όμως εκ των πραγμάτων, ο υποβιβασμός στερεί μια ακόμη θέση για την Ημαθία…
Η περίπτωση του Φίλιππου Αλεξάνδρειας από την άλλη πλευρά, είναι σαφώς ιδιαίτερη. Μετά την εξαγορά του ΑΦΜ του Διαγόρα Σεβαστής και τις μεγάλες εξαγγελίες του καλοκαιριού (σε συνδυασμό με τη σημαντική ενίσχυση με παίκτες που “είχαν” την κατηγορία), παράλληλα με τις συνεχόμενες δηλώσεις για πρωταθλητισμό, ανέβασαν ψηλά τον πήχη, ο οποίος όμως…χαμήλωσε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια της σεζόν με τραγικό επίλογο την προτελευταία θέση στη βαθμολογία.
Μάλιστα, υπήρξε τέτοια αλλαγή στο ρόστερ σε σχέση με το ξεκίνημα της σεζόν, που στα τελευταία παιχνίδια επιστρατεύτηκαν ποδοσφαιριστές που αγωνιζόταν στο τοπικό πρωτάθλημα της Ημαθίας.
Η επόμενη μέρα
Καλή η ανάλυση των αιτιών, καλή και η απόδοση ευθυνών, ωστόσο όσοι αγαπούν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην Ημαθία θα πρέπει να μάθουν από τη φετινή σεζόν και να προσπαθήσουν να μην επαναλάβουν τα ίδια λάθη.
“Το κακό έγινε” που λέει και ο θυμόσοφος λαός, όμως πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να δούμε τι πρέπει να κάνουμε για να επιστρέψει το ποδόσφαιρο της Ημαθίας στην ποδοσφαιρική “ελίτ”.
Όλοι γνωρίζουμε πως ο νομός βρίθει από ταλέντο και αν κάποιος επιχειρήσει μια περιήγηση στις Ακαδημίες, θα το διαπιστώσει ιδίοις όμμασι. Παίκτες που δείχνουν πως μπορούν να αγωνιστούν σε υψηλότερο επίπεδο αλλά και ποδοσφαιριστές που δείχνουν ήδη τα πρώτα σημάδια (όπως πριν από κάποια χρόνια ο Κώστας Κωτσόπουλος, για να πάρουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα) και που θα πρέπει να “αγκαλιαστούν” και να “δουλευτούν” με τέτοιο τρόπο που να λειτουργήσουν προς όφελος του Ημαθιώτικου ποδοσφαίρου.
Όχι όμως για τις τσέπες ορισμένων αλλά ούτε για να συμπληρώνουν απλά ένα ρόστερ που έχει μέσο όρο ηλικίας 35 και 36 χρόνια…
Να γίνει – επιτέλους – ένα πρωτάθλημα Νέων ή Ακαδημιών, που θα δίνουν την ευκαιρία στις ομάδες να βλέπουν σε περιβάλλον αγώνα έναν ποδοσφαιριστή και όχι μετά από κάποια παραίνεση γονέα, μάνατζερ, φίλου ή συγγενή…
Να μπουν κριτήρια στις ομάδες, οι οποίες θα αναγκαστούν να στρέψουν το βλέμμα στα φυτώρια, εκεί όπου βρίσκεται η πηγή του ποδοσφαίρου όπως άλλωστε πράττουν οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι.
Κάτι θα ξέρουν αυτοί, έτσι δεν είναι…;
*Στο ΜΕΡΟΣ Β θα παραθέσουμε προτάσεις για την επόμενη μέρα στον νομό, πάντα με γνώμονα το καλό του ποδοσφαίρου και να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι να παραμείνει το “προϊόν” ανταγωνιστικό αλλά και παραγωγικό.
