Του Γιώργου Χαρισιάδη
Tip : Σε αυτή τη στήλη θα γίνεται, μετά το πέρας κάθε αγωνιστικής, μια ευρύτερη ανάλυση για τα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων.
Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις νίκες στην Ευρωλίγκα μετά από 3 σερί ήττες και προσπαθεί να ξαναβρεί τον καλό του εαυτό. Μια νίκη που του δίνει ψυχολογία εν όψει συνέχειας, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει ανακούφιση και ηρεμία στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο.
Η ομάδα του Μπλατ δεν έπαιξε τρομερά, αλλά έφυγε από τη Γερμανία έχοντας πάρει το ροζ φύλλο αγώνα μαζί της. Για την ακρίβεια αν εξαιρέσουμε τα πρώτα 5-6 λεπτά του 1ου δεκαλέπτου και τα τελευταία δύο του 2ου, ο Ολυμπιακός μέχρι να ξεκινήσει η 4η περίοδος έδειχνε χαμένος και δεν ενέπνεε καμία σιγουριά ότι μπορεί να φύγει νικητής στο τέλος της βραδιάς. Στο 4ο δεκάλεπτο όμως, έπαιξε καλή άμυνα, περιόρισε τα λάθη, στόχευσε σωστά στο πλάνο του στην επίθεση και κάπως έτσι εξασφάλισε και μια διαφορά διψήφια για το τελικό αποτέλεσμα.
Προσωπικά, θυμάμαι πολύ έντονα 3 συνεχόμενες επιθέσεις στο 2ο δεκάλεπτο που έγιναν 3 λάθος πάσες. Τρεις επιθέσεις που δεν εκδηλώθηκε καν κάποια προσπάθεια για καλάθι και έδιναν την ευκαιρία στους γηπεδούχους για εύκολους πόντους, ανεξάρτητα που δεν τους πέτυχαν. Αν απέναντι είχαν τη Ρεάλ αντί για την Μπάγερν η διαφορά στο ημίχρονο θα ήταν στο -10 για τον Ολυμπιακό αντί για το +4 που βρέθηκε. Δεν υποτιμώ σε καμία περίπτωση την Μπάγερν, η οποία έπαιξε και πολύ καλά στην άμυνα και δυσκόλεψε τον Ολυμπιακό. Απλώς θέλω να τονίσω μια ομάδα όπως η Ρεαλ, με εμπειρία, κορμό από πέρσι, αποτελεσματικότητα στο παρκέ και 8-0 πλέον για απολογισμό, δε θα σου χάριζε 3 συνεχόμενα λάθη και γενικά μια κακή εμφάνιση για 3 10λεπτα.
Το πρόβλημα ήταν στο ότι δεν έκανε τα απλά η ομάδα του Πειραιά. Γυρνώντας τη μπάλα γύρω γύρω από το τρίποντο και δίχως απειλή με διείσδυση γινόταν προβλέψιμος. Δεν έμπαιναν και τα σουτ, λογικό να υπάρχει χαμηλό σκορ. Στην 4η περίοδο όμως, είδαμε διείσδυση και από τον Στρελνιεκς και από τον Σπανούλη που οδηγήθηκαν σε καλάθι και φάουλ. Πήραν ψυχολογία έτσι, ευστόχησαν και στα τρίποντα που επιχείρησαν. Έτσι είναι το μπάσκετ. Απλό. Δε θέλει εξεζητημένα πράγματα. Αλλά μερικές φορές το απλό δεν είναι και τόσο εύκολο. Η ΤΣΣΚΑ μας ξαφνιάζει καμιά φορά με το πόσο απλά κάνει τα πράγματα να δείχνουν, όμως από πίσω κρύβεται και πολλή δουλεία. Και αυτό μπορώ να πω ότι οι ερυθρόλευκοι το κάνουν. Δουλεύουν και προσπαθούν να αποκτήσουν χημεία και να βελτιωθούν και προσωπικά.
#BAYOLY | @bwin MVP της σημερινής αναμέτρησης βάσει Ranking αναδείχθηκε ο Zach LeDay!#OlympiacosBC #WeAreOlympiacos pic.twitter.com/fhAyxJNA9i
— Olympiacos B.C. (@olympiacosbc) November 20, 2018
Επίσης ήθελα να παραθέσω ορισμένα επιπλέον σχόλια γενικότερα για τον Ολυμπιακό. Πρώτον, ο Λεντέι, το καλοκαίρι που υπέγραψε και τον «τσέκαρα» μέσω κάποιων βίντεο στο youtube, θεώρησα ότι τον πήρε για αντικαταστάτη του Πρίντεζη, δηλαδή στη θέση 4. Όμως, στη συνέχεια έμαθα πως αγωνίζεται στη θέση 5. Βλέπουμε όμως ότι αποδίδει πολύ καλύτερα σαν 4αρι παρά σαν 5αρι. Βέβαια, (το δεύτερο που θέλω να αναφέρω) αυτό οδήγησε και στον «παραγκωνισμό» λιγάκι του Βεζένκοφ μιας και πρέπει να κατέβει έτσι στη θέση 3 που έχει ήδη 3 παίκτες.
Προσωπικά, θα έβαζα νωρίτερα εχτές τον Βεζένκοφ και δεν θα επέμενα στον Τίμα για 2 λόγους. Ο Βεζένκοφ είναι καλύτερος ριμπάουντερ και μάχεται πιο πολύ κοντά στο καλάθι και επίσης έχει διείσδυση σε αντίθεση με τον Τίμα. Ναι δεν είναι το ίδιο δεινός σουτέρ όπως ο Λετονός, αλλά είναι δική μου προσωπική άποψη. Επίσης, ήταν λάθος να μαρκάρει τον αθλητικότατο Γουίλιαμς και τον εξέθεσε με την επιλογή του ο Μπλατ. Πιστεύω πάντως, θα χρειαστεί σε πολλές βραδιές περισσότερο ο Βεζένκοφ από τον Λετονό. Ο κόουτς ξέρει καλύτερα φυσικά.
Τέλος, η απουσία του Μάντζαρη από τα παιχνίδια της Ευρωλίγκα, σε συνδυασμό με την αναζήτηση γκαρντ από τον Μπλατ, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν υπολογίζεται ο διεθνής playmaker. Για μένα ναι δεν είναι ο παλιός Μάντζαρης. Δεν παίζει την άμυνα που έπαιζε, στην επίθεση δεν βάζει καν εκείνα τα σουτ που ευστοχούσε παλαιότερα και γενικά δεν είναι αυτό που μας είχε προϊδεάσει ότι θα εξελιχθεί. Θέλει να αποκτήσει ξανά το πείσμα που είχε και την όρεξη να βελτιωθεί προσωπικά, ώστε να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Φάνηκε να είναι επαναπαυμένος τόσα χρόνια και τώρα χρειάζεται να αποδείξει ότι αξίζει να παίζει και να υπολογίζεται σε κάθε ματς.
Επανερχόμαστε αύριο, η βδομάδα είναι μεγάλη.
ΥΓ.1 Καλή επιτυχία στον κόουτς Σφαιρόπουλο στη νέα του ομάδα. Αναγνωρίστηκε η προσφορά του στον Ολυμπιακό όλα αυτά τα χρόνια παρά την απουσία τίτλων της τελευταίας διετίας. Μεγάλη πρόκληση η Μακάμπι και απαιτητικός λαός.
ΥΓ.2 Ο Μιλουτίνοφ με εντυπωσίασε με τις εκπληκτικές άμυνες στον Γουίλιαμς και όχι μόνο, καλύπτοντας μέχρι και μερικές αδυναμίες των συμπαικτών του.
ΥΓ.3 Με νίκη την Πέμπτη θα ξεχαστούν και οι 3 σερί ήττες σε Ευρωλίγκα και οι 2 σερί ήττες από τον Παναθηναϊκό φέτος.
ΥΓ.4 Όσο για την αναζήτηση γκαρντ, γνώμη μου είναι εάν είναι να έρθει κάποιος, να έρθει από το πάνω ράφι. Αλλιώς να μην έρθει καθόλου. Βέβαια το πάνω ράφι κοστίζει. If you know what I mean…
