Στις socialιστικές εποχές που ζούμε, το επικοινωνιακό κομμάτι μετράει πολύ. Και γέλασα πραγματικά με το tweet του official account της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, όπου τάγκαρε την UEFA ζητώντας της από τη νέα σεζόν να βάζει την ομάδα να παίζει απευθείας με τον Αγιαξ και… να μην κάνει κληρώσεις. Και γενικώς, ο νέος τρόπος διεξαγωγής των προκριματικών δυστυχώς δεν βοηθά την πλειονότητα των ομάδων αλλά τις ισχυρές εξ αυτών.
Δεν θεωρώ πάντως τον ΠΑΟΚ χαμένο από χέρι με τον Αγιαξ. Καλείται να αντιμετωπίσει μια ομάδα που ήταν μεν στα ημιτελικά αλλά και που η μισή της ενδεκάδα ψάχνεται για μεταγραφή (και ο σύλλογος για ρευστό), μετά τους Ντε Λιχτ (Γιουβέντους) και Ντε Γιονγκ (Μπαρτσελόνα). Και μη ξεχνάτε ότι στα προκριματικά του Champions League ο ΠΑΟΚ έχει αποκλειστεί με κάθε πιθανό τρόπο, κάποια στιγμή θα του χαμογελάσει.
Οσο για τις άλλες; Πιο δύσκολη είναι η Πλζεν για τον Ολυμπιακό, παρά η Μπασακσεχίρ, η ΑΕΚ θεωρώ ότι θα πέσει στη ρουμάνικη Ουνιβερσιτάτεα και όχι στη Χόνβεντ (έχουν καλή ομάδα στην Κραϊόβα) ενώ Ατρόμητος και Αρης θα πρέπει πρώτα, μεθαύριο με Ντουνάισκα και ΑΕΛ, να μας δείξουν τι μπορούν φέτος.
Κατά τα λοιπά, απόψε έχει πιο ενδιαφέρουσα (από ό,τι στα ευρωπαϊκά προκριματικά) δράση στο Copa Libertadores. Στο «Ροδρίγο Πας Ντελγάδο» του Κίτο και στα 2.850 μέτρα η τοπική LDU υποδέχεται την Ολίμπια στο πρώτο ματς για τους «16» του Copa Libertadores. Μια LDU που θύμισε κάτι από τα… παλιά με την πρόκρισή της στα νοκ άουτ αλλά, κλασικά, στηρίχθηκε στον παράγοντα του υψόμετρου. Δεν είναι όμως σε καλή κατάσταση η ομάδα του Πάμπλο Ρεπέτο, λίγο το rotation, λίγο το ντεφορμάρισμα την έχουν οδηγήσει σε άσχημα αποτελέσματα στην Primera A του Εκουαδόρ, εξ ου και αποκτήθηκε ο Αντόνιο Βαλένσια που ήταν στη Γιουνάιτεντ. Η δε Ολίμπια στη φάση των ομίλων ήταν αποτελεσματική, ηττήθηκε μόνο από τη Σπόρτινγκ Κριστάλ στο τελευταίο (και ούσα αδιάφορη) ενώ στο νέο Clausura ξεκίνησε με 2/2 νίκες.
Ρίβερ Πλέιτ και Κρουζέιρο έχουν ανταμώσει άλλες 15 φορές με απολογισμό 11-0-4 για τους Βραζιλιάνους, αν μη τι άλλο… ιντριγκάρει ότι δεν έχουν φέρει ισοπαλία εδώ και 43 χρόνια που πρωτοσυναντήθηκαν. Και μάλιστα τότε, 1976, στους τελικούς του Copa Libertadores, που εξελίχθηκαν σε σειρά τριών αγώνων μιας και, ως γνωστόν, οι latin απεχθάνονται αυτό που εις τας Ευρώπας λέμε «εκτός έδρας γκολ»: 4-1 η «ραπόσα» στο πρώτο, 2-1 οι «μιγιονάριος» στο δεύτερο, ραντεβού στο ουδέτερο Σαντιάγο της Χιλής για το τρίτο και 3-2 η Κρουζέιρο. Η οποία Κρουζέιρο έχει από τον Οκτώβριο του 1992 να ηττηθεί στο «Μονουμεντάλ» (έκτοτε τέσσερα διπλά έκανε).
Διαβάστε ΕΔΩ το πλήρες άρθρο του Νίκου Μποζιονέλου
