Γράφει η Ζέτα Νικολάιτσουκ, omorfizoi.gr
Αυτή την έκφραση την έχουμε ακούσει πολλές φορές.
Κάποιοι την πιστεύουν εκατό τις εκατό, επειδή μια δύσκολη στιγμή της ζωής τους εφάρμοσαν την φράση «Ο Χρόνος Είναι ο Καλύτερος Γιατρός» σε πράξη και βίωσαν το πώς δουλεύει αυτό.
oχρόνος πέρασε και το άτομο απομακρύνθηκε από το γεγονός. Κατήλθε η ανακούφιση και η ηρεμία. Οι αναμνήσεις γίνανε αχνές σαν ένα πέπλο που έχει σκεπάσει την τραυματική εμπειρία. Όλα γίνονται ήρεμα και φαινομενικά σαν να έχουν μπει στη ροή. Μέχρι που… κάτι θυμίζει την τραυματική εμπειρία ή δημιουργείται παρόμοια κατάσταση.
Εδώ βρίσκεται η απάντηση στην ερώτηση αν ο Χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
«Όχι!» είναι η απάντηση μου, δεν είναι. Ο Χρόνος είναι μια παράκαμψη και όχι θεραπεία. Ο Χρόνος είναι καλός για να ξεχάσουμε το γεγονός, αλλά όχι τα συναισθήματα τα οποία έχουμε απωθήσει στο υποσυνείδητο και αυτά έχουν καταγραφεί στο σώμα μας.
Ο μηχανισμός της απώθησης λειτουργεί αυτόματα. Όταν κρίσιμη ενέργεια ενός συναισθήματος μαζευτεί, τότε έχει δυο τρόπους για να εκδηλωθεί: ή να βγει με θυμό και κάνουμε ένα μεγάλο «μπαμ» ή θα βγει στο σώμα ως ασθένεια…
Όμως, υπάρχει και ο τρίτος τρόπος. Μπορούμε τα συναισθήματα τα οποία πια είναι σε μη διαχειρίσιμη κατάσταση να τα αποθεώσουμε, δηλαδή να τα σαμποτάρουμε. Τα σαμποτάρουμε επειδή δεν ξέρουμε πως να τα αντιμετωπίσουμε.
Είναι σαν να τα έχουμε βάλει για ύπνο και τα έχουμε σκεπάσει με μια ζέστη, χουχουλιάρικη κουβέρτα. Μετά από τόση ταλαιπωρία από το συγκεκριμένο συναίσθημα νιώθουμε μια προσωρινή ειρήνη, λες και τελείωσε ο μακροχρόνιος πόλεμος.
Το τραύμα δεν έχει θεραπευτεί, το τραύμα έχει «κοιμηθεί». Και ετσι όπως χτυπάει το ξυπνητήρι μας, έτσι κάποια στιγμή θα έρθει η αφύπνιση και στα κρυμμένα συναισθήματα. Το «χτύπημα» της αφύπνισης μπορεί να είναι απαλό, απλά σαν μια ανάμνηση, μια φωτογραφία ή ένα άρωμα. Μπορεί να είναι και πολύ δυνατό! Σαν βρόντους της καταιγίδες ή σαν μια επαναλαμβανόμενη σκηνή…
Και τότε τι κάνουμε; Πώς τα διαχειριζόμαστε; Που είναι η λύση;
Η λύση βρίσκεται πρώτα απ’όλα στην ετοιμότητα του ατόμου να μπει στην αλλαγή. Να βρει την ρίζα του τραύματος και να θεραπεύσει τα συσσωρευμένα και κρυμμένα συναισθήματα. Αυτά έχουν χωθεί πίσω από την ασπίδα προστασίας που λέγεται Ο Χρόνος.
Και πού είναι η ρίζα; Πού είναι η αρχή του νήματος;
Η Άμεση Προσωπική Μεταμόρφωση πάει στη ρίζα! Ναι, την βρίσκει! Και ξεριζώνει! Όμως ξεριζώνει με Αγάπη, Στοργή, Κατανόηση και Αγκαλιά.
Ένα από τα εργαλεία της Άμεσης Προσωπικής Μεταμόρφωσης είναι η δουλειά με το σαμποτάζ. Το σαμποτάζ μέχρι κάποιο σημείο μας προσφέρει λύτρωση. Απλά παίρνουμε μια αναβολή, κερδίζουμε λίγο Χρόνο. Η κατάσταση του σαμποτάζ μπορεί να κρατήσει μήνες, χρόνια ακόμα και μια ζωή.
Θέλει θάρρος να βγάλουμε την ασπίδα!
Θέλει θράσος να αντιμετωπίσουμε τα απωθημένα συναισθήματα. Όμως αξίζει τον κόπο. Το έπαθλο είναι η πραγματική Εσωτερική Ειρήνη και Γαλήνη και Απελευθέρωση.
Θα νιώσεις σαν να έχεις ανεβεί το ποιο ψηλό βουνό και παίρνεις μια λυτρωτική ανάσα στην κορυφή!
Το συμπέρασμα; Ο Χρόνος δεν μας θεραπεύει, αλλά μας απομακρύνει από την ουσιαστική και βαθειά θεραπεία του εαυτού.
