Γράφει ο Αχιλλέας Υφαντίδης, Εκπαιδευτής – Επιστημονικός Συνεργάτης και Ψυχολόγος στις μικρές Εθνικές Ομάδες Ποδοσφαίρου
Μερικές φορές δεν βλέπεις μπροστά σου από την κούραση.
Άλλες φορές δεν βλέπεις τι γίνεται κάτω από τη μύτη σου λόγω αθωότητας.
Συχνά δεν βλέπεις τι συμβαίνει γύρω σου λόγω εγωπάθειας.
Άλλες φορές δεν κοιτάζεις πίσω σου γιατί θέλεις να ξεχάσεις, να αλλάξεις σελίδα και να προχωρήσεις.
Μερικές φορές αποστρέφεις τα μάτια γιατί δεν θέλεις να δεις. Το κακό, το άσχημο, το ντροπιαστικό, το προσβλητικό.
Κάποιες φορές δεν βλέπεις πραγματικά ενώ κοιτάζεις. Γιατί δεν παρατηρείς σωστά, δεν ενδιαφέρεσαι αληθινά.
Άλλες φορές κάνεις ότι δεν βλέπεις γιατί θέλεις να αποφύγεις.
Και άλλες φορές δεν βλέπεις γιατί απλά δεν ξέρεις πού να κοιτάξεις.
Μερικές φορές πάλι βλέπεις αλλά δεν εκτιμάς αυτό που βλέπεις.
Και τέλος, μερικές φορές αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να μη βλέπει κανένας άλλος την ομορφιά που εσύ μόνο βλέπεις αν και απλώνεται μπροστά σε όλους.
