Γράφει ο Αργύρης Τσιγγενόπουλος
“Πατρίδα δεν είναι ο τόπος που γεννήθηκες, αλλά το μέρος που επέλεξες να γίνει καταφύγιό σου”
Και δεν θέλω καν να ορίσω τι σημαίνει για μένα η λέξη “καταφύγιο” τη δεδομένη στιγμή, μπορώ όμως να πω με σιγουριά πως τον ορισμό τον απέδωσε αφειδώς για μένα το Καστελλόριζο.
Αυτή η κουκίδα στο χάρτη κρύβει μια τεράστια ομορφιά, που όμοια της δεν είναι εύκολο να βρεις…
Δεν ξέρω αν μπορώ να αποτυπώσω το τι βίωσα το διάστημα των τριών ημερών παραμονής στα πλαίσια της πρεμιέρας των γυρισμάτων της εκπομπής “uptolife”, ωστόσο μπορώ απερίφραστα να πω πως έγινε η δεύτερη πατρίδα μου.
Τα πανέμορφα σπίτια που αγκαλιάζουν το λιμάνι, τα ευωδιαστά σοκάκια με τις στενές και πολύχρωμες πόρτες, την καταγάλανη θάλασσα που έγινε το ιδανικό σπίτι για τις χελώνες καρέτα-καρέτα, η καταπληκτική θέα όσο ανεβαίνεις προς το Παλαιόκαστρο και στον Άγιο Γεώργιο του Βουνιού αλλά και η παραδεισένια Γαλάζια Σπηλιά που κόβει την ανάσα είναι μερικά από αυτά που θα κρατήσω για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μου.
Άφησα για το τέλος τους ανθρώπους, τους αγαπημένους μου Καστελλοριζιούς. Η καρδιά και η ψυχή τους είναι πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μας, σας το εγγυώμαι. Όχι γιατί φυλούν θερμοπήλες ακριβώς μια ανάσα από τα τουρκικά σύνορα, αλλά γιατί έχουν μάθει να ζουν με τη γαλήνη φωλιασμένη μέσα τους.
Τη φιλοξενία τους θα τη μνημονεύω για καιρό και μέσα από δω θέλω να τους απευθύνω την τεράστια ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που ζήσαμε, αλλά και γιατί (το είδα στα μάτια τους) κατάφεραν μέσα σε λίγες ώρες να μου μεταδώσουν την αγάπη για τον τόπο τους.
*Νίκο είσαι αδελφός, θα σε δω ξανά σύντομα…
**Καστελλόριζο με δύο “λ”, όπως η Ελλάδα…
***Η εκπομπή “uptolife” για το Καστελόριζο θα προβληθεί εντός Σεπτεμβρίου
