Ήταν τέτοιες ημέρες, το 1990, όταν το ποδόσφαιρο άλλαξε, για πάντα. Το ποδόσφαιρο το άλλαξε μια δικαστική απόφαση κι ένα όνομα: ο Μποσμάν. Ο ίδιος όμως, ο Ζαν Μαρκ Μποσμάν, δεν έτυχε ανάλογης αλλαγής ή αναγνώρισης – κι ας έγινε συνώνυμο της ελεύθερης διακίνησης ποδοσφαιριστών που ανήκουν στην ευρωπαϊκή ζώνη.
Ύστερα από πέντε χρόνια δικαστικών αγώνων, ο Βέλγος κέρδισε μια δίκη στο ευρωπαϊκό δικαστήριο του Λουξεμβούργου που άλλαξε για πάντα, τα πάντα. Με τον «νόμο Μποσμάν» επιτράπηκε στους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές να μεταγράφονται ελεύθερα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από έξι μήνες προτού λήξει το συμβόλαιό τους ενώ ακυρώθηκαν όσοι κανονισμοί εθνικών ομοσπονδιών χωρών – μελών της Ε.Ε. επέβαλαν περιορισμούς σε τέτοιου είδους μεταγραφές και ένα ανώτατο όριο ξένων ποδοσφαιριστών, όριο που επίσης καταργήθηκε. Τοιουτοτρόπως, οι εργασιακοί νόμοι που είχαν ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήρθαν και στο ποδόσφαιρο, αποτελώντας μία νέα, τότε, πραγματικότητα. Μια δικαστική νίκη κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Στις 5 Ιουνίου 1996 ο Γιώργος Δώνης έγινε ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που έκανε χρήση του «νόμου Μποσμάν». Πήγε στην Μπλάκμπερν Ρόβερς με ετήσιες αποδοχές άνω του ενός δισεκατομμυρίου δραχμών! Ακολούθησαν εκατοντάδες άλλοι, απ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Ισως, δε, το προσεχές καλοκαίρι ο Λιονέλ Μέσι να αποτελέσει την πιο ηχηρή μεταγραφή «ελεύθερου» παίκτη όλων των εποχών – η Παρί, η Σίτι, ίσως και κάποια άλλη, αναμένουν την απόφασή του.
Καλά όλα αυτά, αλλά για να φτάσει ως τη δικαστική νίκη, ο Βέλγος αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι του για να καλύψει τα δικαστικά έξοδο. Εδώ και 30 χρόνια, χιλιάδες ποδοσφαιριστές εκμεταλλεύτηκαν τον «νόμο Μποσμάν» αλλά ο ίδιος έμεινε ταπί, έπαθε κατάθλιψη, βγήκε παρηγοριά στο αλκοόλ και κατέληξε να ζει στο γκαράζ του πατρικού του σπιτιού…
Διαβάστε το πλήρες άρθρο και τα προγνωστικά του Νίκου Μποζιονέλου στο Foxbet.gr
