Στο άκουσμα του αντιπάλου η ελληνική ποδοσφαιρική κοινή γνώμη διχάζεται: μια μερίδα φιλάθλων υποστηρίζει την άποψη “… άθλος μέχρις εδώ, να κάνουμε μια ακόμη καλή εμφάνιση και να φύγουμε με ψηλά το κεφάλι. Χίλια μπράβο στα παιδιά για ό,τι πέτυχαν έως τώρα”. Η άλλη πλευρά, είναι αισιόδοξη. Η κάτοχος του EURO και νικήτρια του Μουντιάλ 1998 δεν τη φοβίζει: “Δεν μας σταματάει τίποτε”, “πάμε να το πάρουμε”, αυτή η ομάδα δεν χάνει”…
Τα μέλη της ομάδας τάσσονται στην αισιόδοξη πλευρά, αλλά προσπαθώντας να διατηρήσουν τη συγκέντρωση και τη σοβαρότητα, τα βασικά στοιχεία που τους πήγαν μέχρι τα προημιτελικά. Κι όσο περνούν οι μέρες, το βασικό σύνθημα που κυριαρχεί μεταξύ των απανταχού Ελλήνων, κερδίζει έδαφος. “Σήκωσέ το, το τιμημένο, δεν μπορώ να περιμένω”. Μοιάζει τρελό, αλλά ακούγεται συνέχεια και παντού. Οι αισιόδοξοι είναι συντριπτικά περισσότεροι…
Κι έρχεται η ώρα, το βράδυ της Παρασκευής 25 Ιουνίου, στο γήπεδο της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, να φανεί ποιος έχει δίκιο. Το παιχνίδι ξεκινάει και η Εθνική απλώνει στο χορτάρι του “Ζοζέ Αλβαλάδε” τα στοιχεία που τη χαρακτήριζαν στα προηγούμενα παιχνίδια, στον υπέρτατο βαθμό: δύναμη, τρέξιμο, αλληλοκαλύψεις και βοήθειες, άμυνα από την… κορυφή (Χαριστέας) έως τα… γάντια (Νικοπολίδης). Ο Ντέμης καλύπτει τη δεξιά πλευρά της μεσαίας γραμμής σα να έπαιζε χρόνια εκεί. Οι κεντρικοί αμυντικοί “τρώνε σίδερα”. Ο Καψής, σε μια συνέχεια της εξαιρετικής του απόδοσης, “καταπίνει” τον Τρεζεγκέ. Ο Μιχάλης είναι συγκλονιστικός, όπως και ο Τραϊανός, ο Κώστας, ο Γιούρκας, ο Τάκης. Ο Αντώνης για μια ακόμη φορά εγγύηση, εμποτίζει με εμπιστοσύνη τους συμπαίκτες του, που ξέρουν ότι στο πιθανό λάθος δεν τελειώνουν όλα. Υπάρχει πάντα ο Νικοπολίδης για να το διορθώσει!
Στα χαφ οι Έλληνες παίκτες κυριαρχούν, Χαριστέας και Βρύζας μαρκάρουν σαν αμυντικοί… Η Γαλλία είναι φανερά εκτός ρυθμού. Η Ελλάδα την έχει κόψει στα δύο και πάει το ματς εκεί που θέλει…
Κάπως έτσι έρχεται η μεγάλη στιγμή του 65΄. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης φεύγει από δεξιά. Ο Λιζαραζού, αμυντικός μεγάλης κλάσης, τρέχει να μαρκάρει, όμως ο αρχηγός προλαβαίνει και τσιμπάει τη μπάλα περνώντας την πάνω από το σώμα του σε μια ιστορική ντρίμπλα. Ο Γάλλος από τα Πυρηναία βγαίνει… αράουτ, ο ‘Ελληνας αρχηγός κοντρολάρει άψογα, σηκώνει το κεφάλι και σημαδεύει τον Άγγελο που κινείται προς τη μικρή περιοχή. Η σέντρα φεύγει, ο Χαριστέας κάνει φοβερό επιτόπιο άλμα και στέλνει τη μπάλα στο “Γ” του Μπαρτέζ, που ανήμπορος να αντιδράσει απλώς κοιτάζει την πορεία της προς τα δίχτυα. Το σκορ είναι 1-0, η Ελλάδα τρελαίνεται…
Έως το τέλος το μοτίβο δεν αλλάζει. Οι Γάλλοι προσπαθούν να αντιδράσουν, αλλά δεν μπορούν. Η Ελλάδα αμύνεται ομαδικά. Η αγωνία στη live μετάδοση είναι στα ύψη, όμως όποιος δει το video του αγώνα τις επόμενες μέρες, ήρεμος πια, καταλαβαίνει ότι η Εθνική δεν πιέστηκε και τόσο, χάρις στον δικό της τρόπο παιχνιδιού. Ο Σουηδός Φρισκ σφυρίζει. Η Ελλάδα έχει εκθρονίσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Βρίσκεται ήδη στους “4” και συνεχίζει. Ή μάλλον, καλπάζει… Το πανηγύρι που στήνεται στην πατρίδα, στην Πορτογαλία και στις εστίες της ομογένειας, δεν έχει προηγούμενο!
δείτε φωτογραφίες ΕΔΩ
Συνθέσεις
Γαλλία: Μπαρτέζ, Λιζαραζού, Γκαλάς, Μακελελέ, Πιρές (79΄ Ροτέν), Ζιντάν, Ανρί, Σιλβέστρ, Τιράμ, Ντακούρ (71΄ Βιλτόρ), Τρεζεγκέ (71΄ Σαχά).
Ελλάδα: Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς (84΄ Τσιάρτας), Ζαγοράκης, Χαριστέας, Νικολαϊδης (60΄ Λάκης), Φύσσας, Καψής, Καραγκούνης, Κατσουράνης.
