Γράφει ο Αργύρης Τσιγγενόπουλος, αρχισυντάκτης sportsup.gr
Σήκωσε αρκετή σκόνη (είναι αλήθεια) η κοινοποίηση του προγράμματος σε Α Ερασιτεχνική και Κύπελλο Ημαθίας.
Για μας που ασχολούμαστε κοντά μια δεκαετία με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του νομού (πόσο μάλλον για τους παλαιότερους), η σημερινή εικόνα μόνο να μας ξενίσει μπορεί…
Οι 29 ομάδες του Κυπέλλου και οι δέκα στην πρώτη κατηγορία, θυμίζουν εποχές (από το 1954 που ιδρύθηκε η ΕΠΣΗ μέχρι και το 1979 όταν αποσχίστηκε η Πιερία) που ανάγκαζαν τότε την Ομοσπονδία να ενώσει δύο και τρεις νομούς για να διεξάγονται τα πρωταθλήματα.
Ο Νομός Ημαθίας των 140.000 κατοίκων που σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστριας, το οποίο ίσχυσε από το το 1999 μέχρι το 2010, απαρτιζόταν από 12 δήμους, έφτασε πλέον να μετρά σημανικές απώλειες στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο (και όχι μόνο).
Ένα ποδόσφαιρο που έφτασε να μετρά 34 με 35 ομάδες (αναμένοντας το ποιες θα δηλώσουν συμμετοχή στη Γ Ερασιτεχνική) που αν κάνει κάποιος την αναγωγή σε ποδοσφαιριστές (με μέσο όρο 20 σε κάθε ομάδα) θα αναδείξει τον αριθμό 700…
Όταν το 2013 (για να μην πάμε μακριά) που το Imathia Sports News είχε εκδώσει το Αλμανάκ Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου με όλους τους ποδοσφαιριστές στον νομό, μετρούσε 1471….
Οι ηχηρές απουσίες
Ποιος θα το έλεγε, ακόμη και πέρσι το καλοκαίρι, όταν το δεύτερο lockdown “αιωρούνταν” πάνω από τα κεφάλια μας, δεν θα συμμετείχαν στα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Ημαθίας ο ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας και η Θύελλα Σταυρού.
Ο “δικέφαλος”, μια ζωή κυριολεκτικά στο προσκήνιο, δεν κατάφερε να βρει τη λύση και να συμμετέχει, όπως και οι “πράσινοι”, λίγες ημέρες μετά την αποχώρηση του Σωκράτη Ζαχαριάδη από την προεδρεία του συλλόγου.
Όσον αφορά τη Β κατηγορία; Σημαντικές απουσίες και εδώ! Πάμε να τις δούμε…
1. ΑΕ Σχοινά (Είχε δικαίωμα συμμετοχής, ωστόσο η διοίκηση αποχώρησε σύσσωμη, ενισχύοντας την προσπάθεια της ΑΕ Αλεξάνδρειας στη Β Ερασιτεχνική)
2. ΑΕ Τρικάλων
3. Ολυμπιακός Λουτρού
4. ΑΕΚ Καμποχωρίου
5. ΠΑΟ Παλατίτσια
6. Αχιλλέας Νάουσας
*Η Δόξα Κυψέλης δεν συμμετέχει στο Κύπελλο και βάσει προκήρυξης, της επιβάλλεται πρόστιμο και -3 στο πρωτάθλημα.
Για τη Γ κατηγορία, δεν υπάρχει ξεκάθαρο τοπίο. Ο ΜΑΣ Βεργίνας ξεκίνησε νωρίς την προετοιμασία και δήλωσε στο Κύπελλο (παρά το γεγονός πως ήταν προαιρετικό), ενώ Νέα Γενεά Νικομήδειας, Αχιλλέας Νεοκάστρου, Ακαδημία Μακροχωρίου, ΑΟ Συκιάς και Δόξα Νάουσας αναμένεται (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) να δώσουν το παρών.
Αν θέλετε πάντως τη γνώμη μου, είναι η ώρα (όπως έκανε η συντριπτική πλειοψηφία των Ενώσεων) να υπάρξει συγχώνευση στις δύο κατηγορίες, ώστε να έχουμε ένα ακόμη πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στη Β αλλά και να μειωθούν στο ελάχιστο οι μετακινήσεις που θα έχουν εκ των πραγμάτων, οι ομάδες της Γ Ερασιτεχνικής.
Τα αίτια της σημερινής κατάστασης
Από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε… Η αλήθεια είναι πως το “κακό” ξεκίνησε πολύ πριν το lockdown και τις επιπτώσεις της πανδημίας. Η “αποψίλωση” των ομάδων έχει σημαντικό χρονικό βάθος, με κυριότερη αιτία την οικονομική δυσπραγία που προκλήθηκε από την δεκαετή κρίση.
Ο covid-19 ουσιαστικά “αποτελείωσε” την κατάσταση και έδωσε μια μεγάλη…κλωτσιά και στον τελευταίο ρομαντικό παράγοντα αλλά και σε αυτόν που είδε την επιχείρηση του να πλήττεται, αφήνοντας ως δευτερεύων το ποδόσφαιρο και την ενασχόληση με αυτό.
Παράλληλα, το lockdown δημιούργησε τεράστια αναχώματα ανάμεσα στη νεολαία, καθώς ο εγκλεισμός δημιούργησε μεγάλες ανασφάλειες στους αθλητές αλλά και μείωση της ποδοσφαιρικής “όρεξης”, με ταυτόχρονη αύξηση του ενδιαφέροντος σε παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας, μπροστά από έναν υπολογιστή και γενικότερα μια οθόνη.
Δεν θα πρέπει να αμελούμε την απαξίωση που δέχεται το άθλημα από τους ιθύνοντες και αυτούς που βρίσκονται στα κέντρα των αποφάσεων. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε και πολλά σε αυτόν τον τομέα, παρά να παραθέσουμε το (τρανό) παράδειγμα της συγχώνευσης Super League 2 με Football League (σε ένα πρωτάθλημα 36 ομάδων για να ανέβει μία, άντε δύο…) που τους γυρνά τελικά μπούμερανγκ καθώς αρκετές ομάδες αδυνατούν να ανταπεξέλθουν
Υπάρχει λύση;
Μέχρι πέρσι τέτοιο καιρό, θα μπορούσαμε να καταθέσουμε μία-δύο… Τώρα, με όλα τα παραπάνω (και κυρίως με την απαξίωση του ποδοσφαίρου από την πλειονότητα των νεαρών αθλητών), χάσαμε την ελπίδα μας. Αλήθεια, εσείς μπορείτε να εντοπίσετε μία αντικειμενική λύση;
Πως θα δώσουμε δηλαδή κίνητρο στις ομάδες να επιστρέψουν στο γήπεδο;
Πως θα φορέσουμε ξανά τα ποδοσφαιρικά παπούτσια στους 16άρηδες, στους 17άρηδες που τα παράτησαν;
Πως θα προσελκύσουμε τους υγιείς παράγοντες να επενδύσουν στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και κυρίως στις Ακαδημίες;
Εδώ σας θέλω… Και εδώ είμαστε να συζητήσουμε την οποιαδήποτε πρόταση!
*Αποφάσισα να κάνω ένα οδοιπορικό στα γήπεδα των πόλεων και των χωριών της Ημαθίας. Την αρχή την έκανα από τα Ριζώματα, το χωριό καταγωγής της μητέρας μου. Θα το “κοτσάρω” μαζί με αυτό που είχα κάνει πίσω στο 2014 με όλες τις ομάδες που έστω και για λίγα χρόνια, έδωσαν ζωή σε όλες τις περιοχές.
Όσοι πιστοί, προσέλθετε σ αυτό το ταξίδι (βάζω τη βενζίνη, εσείς τους καφέδες!)
Η φωτογραφία από τα Ριζώματα :