Γράφει η συνεργάτιδα μας, Νίκη Κελεσίδου
Μα τίποτα…Θα πρέπει να είσαι διατεθειμένος να τα γκρεμίσεις όλα. Να κλείσεις στόματα, να ανοίξεις μάτια (ακόμα και τα δικά σου), να πεις πράγματα που σε πληγώνουν και θα πληγώσουν. Θα έρθεις αντιμέτωπος με όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες σου, με όλα τα ίσως, τα αν και τα μπορεί. Με όλα αυτά που σε κανέναν δεν αρέσει ούτε να τα λέει, ούτε να τα ακούει.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα της ζωής σου. Θα εκθέσεις τον εαυτό σου, θα μαλώσεις, θα πονέσεις, θα στεναχωρηθείς. Θα δεις ποιοι πραγματικά αντέχουν, ποιοι αληθινά σ’ αγαπούν και ποιοι αναμφισβήτητα είναι δικοί σου.
Και μην αναρωτηθείς αν αξίζει τον κόπο. Μην έχεις την παραμικρή αμφιβολία. Αξίζει και με το παραπάνω. Είναι η απόλυτη λύτρωση, το χάος που απαιτείται να έρθει και να σαρώσει τα πάντα για να μπορέσεις να τα ξαναφτιάξεις από την αρχή, όπως ακριβώς θέλεις εσύ αυτή τη φορά. Είναι η στιγμή που μαζεύεις όλη σου τη δύναμη και δείχνεις επιτέλους τα κότσια που έχεις, την υπομονή που εξαντλήθηκε, την ανοχή που στέρεψε και τις ευκαιρίες που σταμάτησες πλέον μάταια να μοιράζεις.
Είναι η στιγμή που σε πνίγουν τόσο πολύ οι σκέψεις και τα λόγια τα ανείπωτα, που δεν υπάρχουν πια προσδοκίες, ούτε πρόκειται να δεις ποτέ τις πράξεις που τόσο καρτερικά περίμενες. Οπότε έτσι και γίνει η αρχή θα πλημμυρίσει ο τόπος και δε θα σε νοιάζει πια τι θα ξεπλύνει όλο αυτό το κύμα.
Αρκεί να φύγει η μαυρίλα και να ησυχάσει η καρδούλα σου. Κι ας βραχείς κι εσύ λιγάκι, δεν πειράζει. Έχοντας αδειάσει όλο σου το μέσα, θα έχεις πια το απόλυτο ελεύθερο να δημιουργηθείς και να δημιουργήσεις από την αρχή. Με τους δικούς σου κανόνες, τα δικά σου όρια, τις προσωπικές σου επιθυμίες. Χωρίς να ελπίζεις άδικα, χωρίς να περιμένεις μάταια…
Για να φτάσεις να πεις την αλήθεια…
