Γράφει ο Χρήστος Δεμέτης, News247
Η Σταματίνα Τσιμτσιλή τοποθετήθηκε επί της υπόθεσης βιασμού στη Θεσσαλονίκη με τρόπο που επί της ουσίας συνεχίζει τη θυματοποίηση του θύματος.
Σε μια αν μη τι άλλο ατυχή, άστοχη, αδόκιμη και στερεοτυπική διατύπωση προχώρησε το πρωί της Τρίτης η Σταματίνα Τσιμτσιλή, προκαλώντας δίκαια αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η παρουσιάστρια λίγο πολύ είπε πως οι βιασμοί δεν θα έπρεπε να αφορούν “ωραία παιδιά” αφού αυτά “δεν έχουν ανάγκη να ναρκώσουν μια κοπέλα για να συνευρεθούν μαζί της” όπως σχολίασε χαρακτηριστικά με αφορμή την υπόθεση βιασμού της 24χρονης στη Θεσσαλονίκη.
“Δύο τρία ωραία παιδιά που να σου πω και κάτι δεν θα είχαν ανάγκη κανονικά αν ισχύουν όλα αυτά, δεν τα προσυπογράφω γιατί περιμένουμε τη δικαστική και αστυνομική έρευνα… που δεν θα έπρεπε να έχουν ανάγκη να ναρκώσουν μια κοπέλα για να συνευρεθούν μαζί της. Συγγνώμη δηλαδή” είπε.
Μάλιστα, από το πάνελ της εκπομπής ακούστηκε ότι “τα παιδιά αυτά είναι θύματα της εμπορευματοποίησης της κοινωνικής μας ζωής”. Οι φερόμενοι δηλαδή ως θύτες, έγιναν θύματα, και το θύμα έγινε θύμα εκατό φορές.
Η εν λόγω αναπαραγωγή στερεοτυπικού λόγου μόνο ως επικίνδυνη μπορεί να θεωρηθεί, καθώς εύλογα κάποιος θα σκεφτόταν πως αν οι κοινωνικά αποδεκτά “όμορφοι” δεν έχουν “ανάγκη να βιάζουν”, τότε η κακοποίηση αυτομάτως χαρακτηρίζει όσους θεωρούνται λιγότερο “ωραίοι”. Βάσει κοινωνικών αναχρονιστικών στάνταρ πάντοτε.
Εν προκειμένω βλέπουμε τη συνέχιση ενός προσβλητικού προς το θύμα σχολιασμού από τηλεοπτικά “παράθυρα”, ελλείψει θεσμικού αντίβαρου που θα λειτουργούσε ως τέτοιο στο διηνεκές. Δηλαδή, με κοινωνικές καμπάνιες ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης, με ενσωμάτωση όρων όπως η γυναικοκτονία στη δημόσια συζήτηση, με ουσιαστική σεξουαλική αγωγή στα σχολεία και με καθιέρωση ενός ολιστικού προγράμματος σπουδών κοινωνικής αποδοχής και κατανόησης των δικαιωμάτων και της ορατότητας, το οποίο δεν θα βρίσκει αναχώματα σε συντηρητικούς κύκλους που έχουν λόγο πάνω στα ζητήματα Παιδείας στη χώρα (βλέπε, Εκκλησία).
Προφανώς, οι διατυπώσεις σαν τη παραπάνω, συνεχίζουν να πληγώνουν το δημοσιογραφικό “λειτούργημα” της χώρας, το οποίο διολισθαίνει σε επαναλαμβανόμενα ατοπήματα, προκαλώντας τη περαιτέρω απαξίωσή του.
Αναμένοντας την εκδίκαση της υπόθεσης της Θεσσαλονίκης πάντως, το κέρδος εν προκειμένω είναι η εν πολλοίς απομυθοποίηση των “influencers” που καταφέρνουν να τσαλακωθούν από μόνοι τους, κάθε φορά που “πολιτικοποιούνται”.
Και το έτερο κέρδος είναι πως γίνεται περισσότερο κατανοητό στη δημόσια σφαίρα, πως το ζήτημα του βιασμού είναι ζήτημα εξουσίας και επιβολής της.
Τις φορές δε, που συμβαδίζει με συγκεκριμένα ταξικά χαρακτηριστικά, οι θύτες θεωρούν πως θα καταφέρουν να διαφύγουν με το χρήμα, και ορισμένους επιφανείς ή λιγότερο επιφανείς, συμμάχους τους. Το αν συμβαίνει κάτι τέτοιο και στην υπόθεση της Θεσσαλονίκης, θα το μάθουμε τις επόμενες μέρες. Μέχρι τότε, θα ακούσουμε κι άλλες διατυπώσεις, “τύπου Τσιμτσιλή”, ακριβώς επειδή η συντήρηση παραμένει βαθιά ριζωμένη στον κοινωνικό ιστό μας.
