Του Μπάμπη Παπαφιλιππάκη, allyou.gr
O Δημήτρης Ήμελλος είναι από τα πρόσωπα που έχουν κλέψει την παράσταση την τρέχουσα τηλεοπτική σεζόν.
Πρωταγωνιστεί στην επιτυχημένη σειρά «Σασμός», όπου υποδύεται τον αστυνομικό διευθυντή, Αντώνη Φραγκιαδάκη και ο -μέχρι πρότινος ανεκπλήρωτος- έρωτάς του με τη Μαρίνα Βρουλάκη, κατά κόσμον Μαρία Πρωτόπαππα, έχει συγκινήσει το κοινό ουκ ολίγες φορές.
Ο ηθοποιός με καταγωγή από τη Νάξο, που μεγάλωσε στην Κυψέλη και φοίτησε μεταξύ άλλων στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας έχει πολύ μεγάλες επιτυχίες στο θέατρο, όντας το 2001 ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, ενώ έχει σημαντική παρουσία και στον κινηματογράφο.
Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε καλύτερα τη φετινή σεζόν με τη διπλή του παρουσία στο γυαλί (πρωταγωνίστησε και στη σειρά «Άγιος Παΐσιος, Από τα Φάρασα στον Ουρανό») και τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή.
Ο Δημήτρης Ήμελλος σε αποκλειστική συνέντευξή του στο allyou.gr μίλησε για την πορεία του στον χώρο της υποκριτικής, για την επιτυχία του Σασμού, για την προσπάθειά του να βρει τον δολοφόνο του Στεφανή, που, όπως τόνισε, είναι για εκείνον θέμα τιμής και για τον μεγάλο του έρωτα στη σειρά με τη Μαρίνα Βρουλάκη.
Πώς ο Δημήτρης Ήμελλος από φοιτητής Νομικής μεταπήδησε στην υποκριτική; Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά η ηθοποιία;
Ναι ήταν ένα φλερτ από το σχολείο, από τον καιρό που ήμουν μαθητής στη Σχολή Αναβρύτων. Κάναμε εκεί παραστάσεις και ήταν ένα πρώτο φλερτ, το οποίο μετά συνεχίστηκε στο εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Τότε βέβαια δεν είχα κανένα σκοπό, ήταν ένα απλό χόμπι όλο αυτό. Άλλωστε ήμουν στη Νομική και ήταν προδιαγεγραμμένη η μοίρα μου. Εγώ επρόκειτο να γίνω δικηγόρος, δεν το θεωρούσα δουλειά το θέατρο, το θεωρούσα μία δραστηριότητα, όπως και το ποδόσφαιρο, γιατί ήμουν και ποδοσφαιριστής. Κάποια στιγμή όμως συναντήθηκα με τον Στάθη Λιβαθινό σε ένα σεμινάριο και με τους δασκάλους μου στη Ρωσία, που τους είχε φέρει και εκεί διαπίστωσα ότι αυτό είναι τελικά μία επιστήμη. Αυτό με τράβηξε, ότι στο μυαλό και στην ψυχή μου έπαψε να είναι απλή τέχνη. Είδα ότι είναι κάτι μου έχει μία μεθοδολογία, μία εργασία από πίσω και είναι μία κατασκευή, η οποία με ενδιέφερε να τη δω επαγγελματικά. Εγώ άλλωστε δεν είχα κάποια σχέση με την τέχνη. Η οικογένειά μου ήταν επιστημονική.
Η φοίτησή σας στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας κατά πόσο καθόρισε τη μετέπειτα σχέση σας µε το θέατρο;
Η επιλογή μου να φύγω να πάω στη Μόσχα ήταν ταυτόχρονη με την επιλογή μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με την υποκριτική. Γι’ αυτό και έφυγα στη Μόσχα γιατί εκεί είδα ότι η σπουδή είναι ακαδημαϊκή, επιστημονική και πανεπιστημιακή. Φυσικά και με καθόρισε απόλυτα, καθώς γυρίζοντας από τη Μόσχα είχα πια αποκτήσει κάποια εφόδια για εμένα, για να πειστώ ότι κάνω για αυτή τη δουλειά. Παράλληλα έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην επιβίωσή μου γιατί με το που ήρθα Ελλάδα εγώ άρχισα να διδάσκω, Πρώτα δίδαξα και μετά έπαιξα, παραδόξως. Γιατί με το που γύρισα από τη Μόσχα είχα παντρευτεί και είχα ήδη παιδί. Με καθόρισε απόλυτα γιατί μου δημιούργησε την πεποίθηση μέσα μου ότι αυτό είναι η μοίρα μου.
Στην καριέρα σας έχετε επικεντρωθεί στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Φέτος, όμως, έχετε διπλή παρουσία στην ελληνική τηλεόραση στις σειρές Σασμός και Άγιος Παΐσιος. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;
Το γεγονός ότι παίχθηκαν την ίδια σεζόν είναι εντελώς συμπτωματικό. Κι αυτό γιατί η σειρά του Αγίου Παϊσίου γυρίστηκε δύο χρόνια πριν. Οπότε δεν συνέπιπταν. Οι απαιτήσεις στη σειρά του Αγίου Παϊσίου δεν ήταν μεγάλες γιατί ήταν μία σειρά με λίγα επεισόδια. Κατά καιρούς συμμετείχα σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές αλλά για πολύ λίγο διάστημα καθώς δεν μου το επέτρεπε ο χρόνος της εργασίας μου. Και πιο πριν είχα κάνει ένα πέρασμα στη Ζωή εν Τάφω, στον Καρυωτάκη. Έτσι και στον Παΐσιο είχα μία τέτοια συμμετοχή, δύο εβδομάδες τον Αύγουστο και τέλος. Δεν είχα ποτέ σκέψεις να συμμετέχω σε καθημερινή σειρά, καθώς δεν θα μπορούσα να το συνδυάσω με το θέατρο. Όπως πέρυσι λόγω της πανδημίας που είχε πλήξει τα θεατρικά δρώμενα είχα βρεθεί απλώς με μία δουλειά με τον Δημήτρη Τάρλοου στην παράσταση «ο Κοτζάμπασης του Ασπρόπυργου» που ανέβηκε στο Εθνικό από την προηγούμενη χρονιά και η οποία θα επαναλαμβανόταν και φέτος. Οπότε δεν είχα φέτος πρόβες να κάνω, είχα μόνο μία παράσταση το βράδυ. Δεν είχαμε να παράγουμε έργο λόγω της πανδημίας. Έτσι είχα τον χρόνο να πω το ναι σε μία σειρά που με ενδιέφερε. Οπότε αποδέχτηκα την πρόταση να συμμετάσχω στον Σασμό και έτυχε τη φετινή σεζόν να παιχτεί και ο Παΐσιος.
Η συνέχεια ΕΔΩ
