Γράφει ένας πρόεδρος ερασιτεχνικής ομάδας
Πλησιάζουν μέσα Οκτώβρη και το άγνωστο ως προς το φετινό πρωτάθλημα έχει κυριεύσει κάθε ομάδα, κάθε ποδοσφαιριστή, κάθε προπονητή, κάθε παράγοντα.
Έχοντας ξεκινήσει καλοκαιρινή προετοιμασία από τα τέλη Ιουλίου, ευελπιστώντας πως για μια φορά τα τελευταία χρόνια η Γ’ Εθνική θα ξεκινήσει στην ώρα της, άλλοι μετέβησαν σε προπονητικό κέντρο για 10-12 ημέρες και άλλοι ταξίδεψαν για δυνατά φιλικά, θέλοντας η ομάδα τους να παρουσιαστεί πανέτοιμη ενόψει της πρεμιέρας. Κοινός παρονομαστής ότι όλοι μας έχουμε ξοδέψει ως τώρα χιλιάδες ευρώ για οδοιπορικά, σίτιση και διαμονή. Επειδή είμαστε κορόιδα; Όχι βέβαια! Γιατί επιθυμούμε να είμαστε συνεπείς απέναντι στον εαυτό μας και τις αξίες που πρεσβεύουμε ως άνθρωποι που ασχολούνται με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, παρά την γενικότερη ασυνέπεια που χαρακτηρίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο, ειδικά σε επίπεδο Γ’ Εθνικής. Τι καταφέραμε; Μια τρύπα στο νερό! Να κοιτάμε αποσβολωμένοι το θέατρο του παραλόγου. Να τσακώνονται τα βουβάλια (ΕΠΟ, ΓΓΑ) και να την πληρώνουν τα βατράχια (πρόεδροι)!
Η αντιδικία για το Μητρώο είναι στάχτη στα μάτια μας. Ξεκάθαρα. Κάθε χρόνια θα βρεθεί μια δικαιολογία για να καμουφλαριστεί το μπάχαλο που επικρατεί. Ομάδες δεν ξέρουν πού θα αγωνιστούν. Ποδοσφαιριστές δεν γνωρίζουν αν έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Αποφάσεις βγαίνουν μετά από 3-4 μήνες. Πρωταθλητές δεν προβιβάζονται. Υποβιβασμένοι δεν πέφτουν. Άλλες ομάδες μπαίνουν στην κλήρωση από το παράθυρο και παίζουν με αθλητές πυγμαχίας. Άλλες σκέφτονται να συμπληρώσουν από την πάλη. Και σε κάθε περίπτωση ο δύσμοιρος πρόεδρος, ο ερασιτέχνης παράγοντας, είναι αυτός που την πληρώνει. Και ο μόνος που πληρώνει από την τσέπη του!
Εδώ και πολλά χρόνια η Γ’ Εθνική δεν ξεκινά στην ώρα της. Έφταιγε πάντα το Μητρώο; Όχι βέβαια. Καλό ή κακό το Μητρώο, ο καθένας έχει την άποψή του, αλλά δεν είναι το πρόβλημα. Δεν μπορεί να είναι πρόβλημα δηλαδή, όταν χάρη σε αυτό, τα σωματεία που μόνο πληρώνουν τόσα χρόνια, είδαν επιτέλους κάποια λεφτά στο ταμείο τους. Είχαμε ξεχάσει πώς είναι η κατάθεση στην τράπεζα. Η κατάθεση από άλλους. Γιατί εμείς μόνο καταθέτουμε. Παράβολα για μεταγραφές θες; Παράβολα για συμμετοχή στις διοργανώσεις θες; Πρόστιμα από κάρτες θες; Διαιτησίες θες; Τι θες;
Η πικρή αλήθεια είναι ότι τη διοργανώτρια αρχή δεν την ενδιαφέρει πότε θα ξεκινήσουμε. Γιατί είτε έτσι, είτε αλλιώς το πρωτάθλημα θα βρει τρόπο να το τελειώσει. Θα εισπράξει τα παράβολα. Θα εισπράξει τα πρόστιμα. Θα εισπράξει τις διαιτησίες. Είτε παίξουμε 30 αγωνιστικές σε 4 μήνες είτε σε 12 μήνες! Εμάς όμως μας ρωτάει κανείς πώς τα βγάζουμε πέρα; Μια φυσιολογική αγωνιστική περίοδος 8-9 μηνών κοντεύει να καταλήξει χρόνος. Αν μπορούσαν δηλαδή, ίσως να μας είχαν στο περίμενε και παραπάνω! Για ελάτε να σας πούμε όμως εμείς, που πληρώνουμε κάθε μήνα, περιμένει κανένας παίκτης; Περιμένει κανένας προπονητής; Περιμένει κανένας φροντιστής; Περιμένει κανένας προμηθευτής; Τα έξοδα τρέχουν καθημερινά. Νερά, φαγητά, ενοίκια, οδοιπορικά, βενζίνες, πλυντήρια, γήπεδα και του πουλιού το γάλα! Όρεξη να έχεις να δίνεις. Ο κατάλογος των υποχρεώσεών μας μακρύς.
Ενδιαφέρθηκε ποτέ κανείς από όσους τσακώνονται όλη μέρα στην πλάτη μας, ο καθένας από το γραφείο του, να μάθει πώς τα βγάζουμε πέρα οι ομάδες; Τρεις μήνες κοντεύουν που κάνουμε προπονήσεις. Αναρωτήθηκε κανείς τους; Τι νομίζουν; Ότι έχουμε κανένα λεφτόδεντρο και μοιράζουμε χρήμα; Επί τρεις μήνες συντηρούμε τα σωματεία μας με κόπο και προσωπικό κόστος, γιατί θέλουμε να είναι νοικοκυρεμένα. Αλλά πόσο θα αντέξουμε; Τι μας λένε δηλαδή; Να γίνουμε μπαταχτσήδες; Να περνάει ο ποδοσφαιριστής από δίπλα μας και εμείς να σφυρίζουμε κλέφτικα; Να αδιαφορούμε αν δεν έχει να φάει; Εκείνοι τρώνε με χρυσά κουτάλια!
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η ίδια αγανάκτησή εκφράζει κάθε ερασιτέχνη παράγοντα. Κάθε πρόεδρο που βάζει το χέρι στην τσέπη ξανά και ξανά και ξανά, ρωτώντας πότε θα ξεκινήσει πρωτάθλημα ξανά και ξανά και ξανά! Δεν έχουμε άλλη υπομονή. Δεν έχουμε άλλη αντοχή. Δεν έχουμε άλλη όρεξη.
Θα μας διώξετε από το ποδόσφαιρο; Αυτό προσπαθείτε; Δεν φτάνει που έχουν αποχωρήσει ένα σωρό σοβαροί άνθρωποι από το χώρο; Τι θέλετε επιτέλους; Να φύγουμε όλοι; Ακόμα και αν φύγουμε όμως θα πέσουνε μηνύσεις! Κοροϊδία τέλος!
Σταματήστε τους εγωισμούς. Δώστε λύση. Θέλουμε να παίξουμε μπαλίτσα. Μη μας στερείτε την καψούρα μας. Εμάς αυτό είναι το πάθος μας. Άλλοι παίζουν τζόγο, άλλοι τα σκορπάνε στα μπαρ, εμείς τα ξοδεύουμε στο ποδόσφαιρο! Και θέλουμε να τσουλάει το τόπι στο χόρτο. Τι έγκλημα έχουμε διαπράξει για να μας τιμωρείτε με τέτοιο τρόπο; Ως πότε οι πολλοί θα παραμένουμε όμηροι των λίγων;
Κύριε Μπαλτάκο και Κύριε Αυγενάκη,
Οι ηγέτες πρέπει να είναι πάντοτε μέρος της λύσης. Όχι του προβλήματος.
Ας παίξουμε επιτέλους μπαλίτσα…
