Μπορεί ως φημολογία να είχε κυκλοφορήσει την τελευταία εβδομάδα, ωστόσο το σοκ για την αδυναμία του ΦΑΣ Νάουσα να κατέβει σήμερα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος της Α Ερασιτεχνικής, ήταν μεγάλο.
Κυρίως γι αυτούς τους ρομαντικούς φίλους του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου αλλά βεβαίως και για τους χιλιάδες φίλους της ομάδας, που έχουν ζήσει μεγάλες στιγμές στο παρελθόν, για έναν σύλλογο τη φανέλα του οποίου φόρεσαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές.
Ο Δημήτρης Κοτζάμπασης, που έβαλε…πλάτη στην πρεμιέρα του Κυπέλλου Ημαθίας, ενισχύοντας τον ΦΑΣ με την Ακαδημία του Αστέρα Νάουσας, μίλησε σήμερα για τη “μαύρη σελίδα” στην ιστορία της ομάδας.
Αναλυτικά το ποστάρισμα του :
“Η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του ΦΑΣ Νάουσα. Μετά από 60 χρόνια παρουσίας σε εθνικό και ερασιτεχνικό επίπεδο η ιστορική ομάδα της πόλης μας δεν κατέβηκε να αγωνιστεί.
Οι λίγοι άνθρωποι που προσπάθησαν να επαναφέρουν την ομάδα πετάξανε λευκή πετσέτα καθώς παρέλαβαν καμένη γη. Θα μπορούσα να γράψω παρά πολλά άλλα θα γράψω αυτά που επιτρέπει η συνείδηση μου..
1992 η χρονιά που αγάπησα το γήπεδο Νάουσα – Εορδαϊκός φιέστα ανόδου για την ομάδα του ΦΑΣ. Ο πατέρας μου με προετοίμαζε μέρες πριν. Συμμετείχα στην πορεία των φιλάθλων φτάσαμε στο γήπεδο η ομάδα έβαλε 5 γκολ και πανηγύρισε την άνοδο. 4 χρόνων ήμουν και αυτή την στιγμή αναρωτιέμαι πόσο δυνατή ανάμνηση μου έχει μείνει…
2022 30 χρόνια μετά δέχομαι μια κλήση για να βοηθήσουμε να παίξει το εφηβικό τμήμα 2007-2008 στον αγώνα κυπέλλου για να προλάβουμε και να παρατάξουμε ομάδα στο πρωτάθλημα. Μπαίνω μέσα στα αποδυτήρια με τα παιδιά. Μπαίνοντας σε αυτά τα αποδυτήρια σε έπιανε ρίγος. Και όμως αυτή την φορά ήταν διαφορετικό. Έλειπαν τα πάντα. Η μεγάλη εικόνα της Παναγίας πάνω από το παράθυρο του Λάκη, οι ιστορικές φωτογραφίες της ομάδας πάνω από τους πάγκους των αθλητών δεν ήταν εκεί, η φωτογραφία του Παναγιώτη και του Χρήστου που μας άφησαν νωρίς και άδικα πουθενά, η ταμπέλα με το σύνθημα “Μια ομάδα, μια οικογένεια, μια γροθιά” εξαφανισμένη. Με έπιασε μια μελαγχολία και κατάλαβα ότι αυτά τα αποδυτήρια δεν θυμίζουν σε τίποτα τα μεγαλεία της ομάδας μας δεν θυμίζουν την οικογένεια που είχε δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Μετά το παιχνίδι μόνοι μας μαζί με 2 ανθρώπους που έδειξαν ένα ενδιαφέρον να πουν ένα μπράβο στα παιδιά δεν χρειάζεται να πω ονόματα ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι.
Και φτάνουμε στο σήμερα… Ένας κόμπος και ένα δάκρυ μαζί για μια ομάδα που μας έμαθε να αγαπάμε τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο. Η θέληση να βοηθήσουμε δεν ήταν αρκετή καθώς δεν είχαμε δικαίωμα ηλικιακά να καλύψουμε των αριθμό των ποδοσφαιριστών για απόψε με αποτέλεσμα να μην κατέβει να αγωνιστεί ο ΦΑΣ Νάουσα.
Ας είναι αυτή η δύσκολη ημέρα η ώρα για να ξεκινήσει η ομάδα την αναγέννηση και να βρεθεί εν καιρώ εκεί που αξίζει.. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά αρκεί το πάθημα να γίνει μάθημα..
ΥΓ. Δεν πουλάω οπαδιλίκι και δεν το παίζω ότι τα ξέρω όλα απλά έγραψα με λίγα λόγια αυτά που νιώθω και όπως τα έζησα.
ΥΓ 2. Η επόμενη μέρα θα βρει τις ομάδες κ16 και κ14 να εκπροσωπεί τον ΦΑΣ Νάουσα στα αντίστοιχα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Ημαθίας.
ΥΓ 3. Δηλώνω παρών για την επόμενη μέρα και θα βοηθήσω με οποίο τρόπο μπορώ.. και είμαι σίγουρος ότι και άλλοι νιώθουν το ίδιο..”
