«Βρίσκεστε στο δωμάτιο 9, είναι ένα από τα διμερή μας δωμάτια», σημείωσε χαμογελώντας ο διευθυντής του ξενοδοχείου, δίνοντας ένα παλιό κλειδί.
Ποια θα ήταν η αντίδρασή σας αν ξέρατε ότι θα πηγαίνατε σε ένα ξενοδοχείο, αλλά δεν ξέρατε σε ποια χώρα θα κοιμόσασταν; Τι θα λέγατε να κοιμηθείτε σε δύο χώρες ταυτόχρονα;
Όπως αναφέρει το naftemporiki.gr, ένα ξενοδοχείο βρίσκεται στα σύνορα της Ελβετίας με την Γαλλία. Το μικρό οικογενειακό ξενοδοχείο Hotel Arbez Franco-Suisse έχει την ιδιαιτερότητα να βρίσκεται ακριβώς πάνω σε ένα διεθνές σύνορο.
Αυτή η ασυνήθιστη ρύθμιση είναι μια ακούσια συνέπεια της Συνθήκης του Dappes του 1862, με την οποία η Γαλλία και η Ελβετία συμφώνησαν σε μια μικρή εδαφική ανταλλαγή, προκειμένου να επιτρέψουν τον πλήρη γαλλικό έλεγχο ενός κοντινού στρατηγικού δρόμου.
Η συνθήκη προέβλεπε ότι όλα τα κτίρια κατά μήκος των συνόρων θα παρέμεναν στη θέση τους, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε ένας τοπικός επιχειρηματίας για να ανοίξει ένα κατάστημα και ένα μπαρ, προκειμένου να επωφεληθεί από το διασυνοριακό εμπόριο. Το ξενοδοχείο θα ακολουθούσε το 1921.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το μισό περίπου ξενοδοχείο βρίσκεται στην Γαλλία και το άλλο μισό στην Ελβετία, με τα διεθνή σύνορα να διχοτομούν το εστιατόριο, αλλά και αρκετά από τα δωμάτια.
Νομικές επιπλοκές
Αυτή η διασυνοριακή πραγματικότητα είναι ενσωματωμένη στην προσωπικότητα του τόπου. Από τους παγκόσμιους πολέμους μέχρι την πρόσφατη πανδημία του Covid-19, η μοναδική θέση του ξενοδοχείου υπήρξε ατέλειωτη πηγή περίεργων καταστάσεων και ιστοριών. Αντανακλάται επίσης σε αρκετά από τα διακοσμητικά στοιχεία που βρίσκονται σε όλο το ακίνητο. Ορισμένα είναι προφανή, όπως οι σημαίες που κοσμούν ορισμένους από τους τοίχους, αλλά υπάρχουν και πιο εκλεπτυσμένα.
«Οι καθρέφτες και τα παράθυρα δεν προορίζονται μόνο ως διακοσμητικό στοιχείο, αλλά και ως σύμβολο σύνδεσης μεταξύ γειτονικών κόσμων και πραγματικοτήτων», λέει ο Alexandre Peyron, διευθυντής του ξενοδοχείου που διοικείται από την οικογένειά του εδώ και γενιές, κατά την ξενάγηση σε μία από τις σουίτες. Στην προκειμένη περίπτωση, ενώ το σύνολο του δωματίου βρισκόταν στην Ελβετία, ο τοίχος ήταν εντελώς γαλλικός.
Μια αναπαραγωγή του διάσημου πίνακα του Paul Cézanne «Οι χαρτοπαίκτες» δεσπόζει πάνω από το εστιατόριο, κρεμασμένη ακριβώς στο σημείο όπου περνούν τα σύνορα.
Η σκηνή, η οποία απεικονίζει δύο άνδρες να παίζουν χαρτιά και βρίσκεται επίσης σε μια μεγάλη τοιχογραφία σε έναν από τους εξωτερικούς τοίχους του ξενοδοχείου, παραπέμπει σε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στο ξενοδοχείο τη δεκαετία του 1920, λέει ο Peyron: Ένας Ελβετός τελωνειακός υπάλληλος επέβαλε πρόστιμο σε μια ομάδα πελατών τους οποίους έπιασε να παίζουν χαρτιά. Το αδίκημα; Δεν ήταν ο τζόγος, όπως λανθασμένα υπέθεσαν κάποιοι εκείνη την εποχή, αλλά το γεγονός ότι χρησιμοποιούσαν ένα σετ τραπουλόχαρτα γαλλικής κατασκευής στην ελβετική πλευρά του ξενοδοχείου χωρίς να έχουν προηγουμένως καταβάλει τελωνειακούς δασμούς. Μέχρι σήμερα, το ξενοδοχείο επιτρέπει τα παιχνίδια, αρκεί να μην περάσουν τα χαρτιά τα σύνορα.
