Με παρατεταμένο χειροκρότημα και μέσα σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης, η Ελένη Βασάρα, μητέρα της 20χρονης φοιτήτριας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αγάπης Τσακλίδου, που έχασε τη ζωή της στο δυστύχημα των Τεμπών, ολοκλήρωσε την ομιλία της σε εκδήλωση που διοργάνωσαν σύλλογοι εργαζομένων στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης.
Όπως αναφέρει το voria.gr, η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ. Με φόντο την αφίσα στην οθόνη του προτζέκτορα, στην οποία αναγραφόταν «Τέμπη, ένας χρόνος μετά», η κ. Βασάρα πραγματοποίησε εκτενή αναφορά στο χρονικό του δυστυχήματος με το κοινό να την ακούει ευλαβικά, σε μία ομιλία που ράγισε καρδιές.
Η μητέρα της Αγάπης, μιας από τους 57 ανθρώπους που χάθηκαν για πάντα έχοντας επιβιβαστεί σε ένα τρένο που δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του, είπε ότι της ήταν δύσκολο να μιλήσει σήμερα στην εκδήλωση.
«Δεν ήταν για εμένα εύκολο να έρθω. Σε αυτήν την αίθουσα έχω μόνο καλές αναμνήσεις», είπε συγκεκριμένα η κ. Βασάρα.
Έπειτα και μιλώντας για το δυστύχημα το οποίο χαρακτήρισε έγκλημα, τόνισε ότι «δεν ήταν η κακιά στιγμή».
Η κ. Βασάρα αναφέρθηκε στις αγωνιώδεις προειδοποιήσεις από τους εργαζόμενους για την κατάσταση του σιδηροδρόμου, αλλά και σε ρεπορτάζ, που παρουσίαζε την παντελώς προβληματική κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρόμου, η οποία έμελλε να κοστίσει τη ζωή σε 57 ανθρώπους.
«Πως είναι δυνατόν να συμβεί μετωπική σύγκρουση τρένων εν έτει 2023 με τέτοια πρόοδο της τεχνολογίας, με τόσα συστήματα ασφαλείας και με τόσες επενδύσεις που ακούγαμε ότι έχουν γίνει;», διερωτήθηκε η κ. Βασάρα.
«Το ανθρώπινο λάθος ήταν αναμενόμενο να συμβεί από στιγμή σε στιγμή», συμπλήρωσε και χαρακτήρισε ύψιστη ύβρη προς τους νεκρούς το μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος, το οποίο όπως είπε απέκρυψε σημαντικά στοιχεία για την έρευνα.
«Η κατάσταση που επικρατούσε στον σιδηρόδρομο ήταν γνωστή στους αρμόδιους. Οι εργαζόμενοι έκαναν συχνά ανακοινώσεις. Δυστυχώς, οι αποδέκτες των διαμαρτυριών αδιαφορούσαν εγκληματικά», σημείωσε ακόμη και υπογράμμισε ότι «μας παραπληροφορούσαν για την ασφάλεια του σιδηροδρόμου, κυκλοφορώντας τηλεοπτικά σποτ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με την τηλεδιοίκησης της Ρώμης».
Η κ. Βασάρα έμεινε στο βήμα της εκδήλωσης για περίπου 40’ λεπτά. Σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας της, επικράτησε εκκωφαντική σιωπή. Όλοι οι παρευρισκόμενοι την άκουσαν ευλαβικά να παρουσιάζει ένα λεπτομερές χρονικό όσων προηγήθηκαν και όσων ακολούθησαν το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Μόλις αποχώρησε από το βήμα, η κ. Βασάρα καταχειροκροτήθηκε παρατεταμένα από όλους όσοι βρέθηκαν στην αίθουσα. Την αποχώρησή της, συνόδευσε το σύνθημα «το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή».
«Η σημερινή συνάντηση δεν είναι μνημόσυνο»
Στο βήμα της εκδήλωσης ανέβηκε και το μέλος ΔΣ του συλλόγου εργαζομένων στο ΑΠΘ, Γιάννης Κουρμούλης.
Ο κ. Κουρμούλης αναφέρθηκε στο ψήφισμα που ζητά άρση της βουλευτικής ασυλίας και το οποίο έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 700.000 ψήφους.
Είπε ότι τα προβλήματα δεν αφορούν μόνο στον σιδηρόδρομο, αλλά και στις εναέριες μετακινήσεις.
«Η σημερινή συνάντηση, δεν είναι μνημόσυνο», τόνισε στο τέλος του λόγου του ο κ. Κουρμούλης.
«Η επικρατούσα κατάσταση στον σιδηρόδρομο στρώνει το έδαφος και σε άλλα εγκλήματα»
Στη δική της ομιλία, η πρόεδρος Σωματείου ΠΑΜΑΚ, Αντωνία Ψάλτου, υπογράμμισε ότι η επικρατούσα κατάσταση στον ΟΣΕ «όχι μόνο προετοίμασε το έδαφος για το δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά το στρώνει και για άλλα εγκλήματα», είπε.
Οι εργαζόμενοι στέλνουμε μήνυμα ότι «μόνο με τον αγώνα μας θα δικαιωθούν τα θύματα», συμπλήρωσε επιπλέον. Απευθυνόμενοι στους γονείς των 57 θυμάτων, η κ. Ψάλτου είπε ότι «θα σταθούμε στο πλευρό σας. Θα παλέψουμε όλοι μαζί για να δικαιωθούν τελικά όσοι δεν έφτασαν ποτέ».
Από τη δίκη του πλευρά, ο εργαζόμενος στη Hellenic Train, Γιάννης Αναστασίου, είπε πως έναν χρόνο μετά το δυστύχημα, τα θέματα ασφάλειας δεν έχουν λυθεί.
«Δίνουμε όρκο στους νεκρούς συναδέλφους μας, στους συγγενείς των θυμάτων και σε όσους επιβίωσαν, ότι «θα κάνουμε τα πάντα για να μην ξαναγίνει τέτοιο δυστύχημα και για να έχουμε τον σιδηρόδρομο που μας αξίζει», τόνισε σχετικά.
Με το πέρας της εκδήλωσης, άπαντες μετέβησαν στο μνημείο των άδικα χαμένων φοιτητών.
Αμέσως μετά, οι συμφοιτητές τους, διάβασαν τα ονόματα των 57 ατόμων, κρατώντας έπειτα ενός λεπτού σιγή.
