«Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης μέσα σε μια φάση τραγική» τραγούδησε τα μέσα της περασμένης δεκαετίας ο Νίκος Μακρόπουλος σε στίχους του Νίκου Γρίτση και όπως φαίνεται αυτό το κομμάτι ταιριάζει απόλυτα στον Παναρκαδικό και στα όσα έχουν συμβεί.
Όπως αναφέρει το ArcadiaPortal, η κατάσταση στο τριφύλλι δεν είναι απλά οριακή αλλά θλιβερή για την ιστορία και το όνομα της ομάδας η οποία κινδυνεύει να βρεθεί όχι απλά σε «πέτρινα χρόνια» αλλά να μπει στο χρονοντούλαπο της λήθης παρκαρισμένη σε κάποιο συρτάρι του πρωτοδικείου Τρίπολης.
Λεφτά δεν υπάρχουν, επενδυτές ούτε για ζήτημα, χρηματοδότες ήταν και πάνε και αυτοί, όραμα πάμε για άλλα και το μόνο πλέον που έχει απομείνει για να σωθεί (αν σωθεί) ότι πιθανόν μπορεί να σώζεται είναι κάποιοι λίγοι άνθρωποι που παλεύουν να κρατήσουν όχι το φως αλλά έστω μια αχτίδα που να θυμίζει Παναρκαδικό.
Αυτοί λοιπόν οι λίγοι άνθρωποι, η προσωρινή διοίκηση πρωτοδικείου δηλαδή που κλήθηκαν να βγουν μπροστά κουβαλούν μαζί τους μια νάρκη στα χέρια τους, μια βόμβα έτοιμη να σκάσει με το φιτίλι της να είναι αναμμένο καθώς γνωρίζουν πως αν δεν τα καταφέρουν η ομάδα μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Οι λίγοι άνθρωποι που σας γράφω που μαζεύτηκαν στα γραφεία της ομάδας εκτός από την αγάπη τους για τον Παναρκαδικό έτυχε σε αυτούς να πέσουν τα ζάρια (πιθανόν) της τελευταίας ζαριάς για να μπορέσει και το τονίζουμε αυτό το σωματείο να κρατηθεί (γιατί οτιδήποτε άλλο μοιάζει ετούτη τη στιγμή με σενάριο επιστημονικής φαντασίας).
Για να ήμαστε λοιπόν ρεαλιστές για τον Παναρκαδικό δεν υπάρχει ούτε Γ’ Εθνική, ούτε λεφτόδενρα, ούτε κάτι πάνω στο οποίο θα ποντάρεις για να επενδύσεις αντίθετα υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο αφανισμός του σωματείου και να σωθούν έστω τα προσχήματα και η ομάδα να παίξει στο τοπικό.
Αυτή είναι η πραγματικότητα ορθά, κοφτά και χωρίς γωνίες, έτσι έχει η κατάσταση και εδώ λοιπόν η νέα προσωρινή διοίκηση θα δώσει τον νυν υπέρ πάντων αγών για να μπορέσει έστω να κρατήσει ενεργό ποδοσφαιρικά το σωματείο. Τουτέστιν να υπάρχει Παναρκαδικός… Γιατί το θέμα πια είναι βαθύτατα υπαρξιακό.
Για να μπορέσει η νέα αυτή προσωρινή διοίκηση να πετύχει τους στόχους της χρειάζεται τη βοήθεια και την αρωγή όλων και πιο συγκεκριμένα του κόσμου, των φορέων και της ίδιας της πόλης για να καταφέρει ο ιστορικός Παναρκαδικός να συνεχίσει να υπάρχει.
Οι κινήσεις της προσωρινής διοίκησης αναμένεται να είναι άμεσες και μάλιστα σε πολλά μέτωπα με τους ανθρώπους που βγήκαν στην πρώτη γραμμή (έστω και αναγκαστικά) να έχουν μπροστά τους έναν αγώνα κούρσας της μιας ανάσας.
Κλείνοντας και επειδή δεν είναι ώρα για πετροβόλημα οι άνθρωποι αυτοί που βγήκαν μπροστά παίζουν αυτές τις ώρες πέραν από την υστεροφημία της ομάδας και τη δική τους με ότι αυτό συνεπάγεται.
