Για τις δυσκολίες που συνεχίζει να αντιμετωπίζει δύο χρόνια μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και την έλλειψη κρατικής μέριμνας για τους επιζώντες, μίλησε η πολυτραυματίας Ντίνα Μαγδαλιανίδη.
Η Ντίνα βρέθηκε ένα βήμα πριν τον ακρωτηριασμό του ποδιού της, λόγω της σύγκρουσης και των όσων ακολούθησαν. Μπορεί τελικά το σενάριο του ακρωτηριασμού να αποφεύχθηκε, ωστόσο, η νεαρή κοπέλα συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικής υγείας, με τους κρατικούς φορείς να μη διευκολύνουν στο ελάχιστο τον Γολγοθά που καλείται να περάσει.
«Πίστευα ότι θα μπορούσα μετά από δύο χρόνια έστω να κοιμάμαι και δεν μπορώ»
Μπορεί η Ντίνα να είχε πάρει την απόφαση τον τελευταίο χρόνο να μη μιλάει σε μέσα ενημέρωσης, καθώς η διαδικασία, όπως δήλωσε, επιδρά αρνητικά στον ψυχισμό της, ωστόσο, την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου μίλησε στο OPEN και την εκπομπή “Τώρα Μαζί”, θέλοντας να θέσει στο επίκεντρο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με τα νοσοκομεία στην προσπάθεια να αποκατασταθεί η υγείας της.
Ένα από αυτά είναι η αδυναμία της να βρει νέο ψυχίατρο. «Πίστευα ότι θα μπορούσα μετά από δύο χρόνια έστω να κοιμάμαι και δεν μπορώ. Ψάχνω να βρω έναν δεύτερο ψυχίατρο γιατί ο δικός μου χρειάστηκε να πάει σε άλλον νοσοκομείο να εργαστεί και είναι μακριά από τον τόπο κατοικίας μου και οι αναμονές είναι τεράστιες στα νοσοκομεία. Και έτσι ακόμα δεν μπορώ να αλλάξω τα χάπια μου για να κοιμάμαι», τόνισε χαρακτηριστικά η πολυτραυματίας.
Και εξήγησε: «Δεν είμαι άνθρωπος που γίνομαι επαίτης και θα κάτσω να παρακαλάω. Απλά μπαίνω στο σύστημα για να κλείσω ένα ραντεβού και μου βγάζει συνέχεια ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα ραντεβού. Ούτε καν στην Αθήνα. Ούτε συστήνομαι κάπως, ούτε θέλω ιδιαίτερη μέριμνα επειδή μου συνέβη αυτό. Ο καθένας κουβαλάει τον δικό του πόνο, αλλά, θα ήθελα έστω μία κρατική μέριμνα έστω σε αυτό. Ακόμα δεν έχω επανέλθει ούτε σωματικά».
«Δεν υπήρξε κάποιος να με πάρει τηλέφωνο να μου πει “εδώ είμαστε, λάβε μία ψυχολογική υποστήριξη”»
«Δεν δίνω συνεντεύξεις εδώ και έναν χρόνο γιατί με επηρεάζει πάρα πολύ ψυχολογικά. Αλλά δεν βλέπω κιόλας έστω μία διευκόλυνση τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα. Δεν υπήρξε κάποιος να με πάρει τηλέφωνο να μου πει “εδώ είμαστε, λάβε μία ψυχολογική υποστήριξη”», πρόσθεσε η Ντίνα.
«Λόγω των φαρμάκων και της θεραπείας που λάμβανα έχασα τα μισά μου μαλλιά, είχα κενά στο κεφάλι, είχα γυροειδή αλωπεκία», τόνισε ακόμα, θέλοντας να αναδείξει τα προβλήματα που συνεχίζουν να υπάρχουν στη ζωή της μετά το δυστύχημα στα Τέμπη αλλά και την ανάγκη να της παρέχεται ψυχολογική και ψυχιατρική υποστήριξη.
Είναι σημαντικό, όπως επεσήμανε η Ντίνα, να υπάρξει μέριμνα για παροχή ψυχολογικής υποστήριξης, όχι μόνο στην ίδια ή τα άλλα θύματα που επιβίωσαν αλλά και στις οικογένειες τους, οι οποίες βιώνουν τον δικό τους Γολγοθά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί το γεγονός ότι η μαμά της έχει αυτοάνοσα λόγω του άγχους που της δημιουργήθηκε μετά την εφιαλτική σύγκρουση από την οποία η κόρη της επιβίωσε.
Η Ντίνα τόνισε την ανάγκη να υπάρξει «μία ψυχιατρική υποστήριξη, όχι μόνο σε μένα αλλά ακόμα και οικογενειακά. Γιατί δεν έχω πληγεί μόνο εγώ, αυτό αναφέρω συνέχεια. Είναι όλη η οικογένεια. Θύματα είμαστε όλοι εμείς που ήμασταν στο τρένο».
