Υπάρχουν στιγμές που το ποδόσφαιρο ξεπερνά τα όρια του γηπέδου και αγγίζει την ίδια τη ζωή. Μια τέτοια στιγμή εκτυλίχθηκε στον Αρίωνα Αγίου Αρτεμίου, όταν ο προπονητής και “ψυχή” της ομάδας, Σταύρος Πολήμος, μίλησε στους παίκτες του με αφορμή τον ξαφνικό χαμό του πατέρα του Θάνου Τσίτσα, ποδοσφαιριστή της ομάδας, σε ηλικία μόλις 55 ετών.
Σε μια ομιλία που ξεχείλιζε από αλήθειες και συναίσθημα, ο Πολήμος στάθηκε στη δύναμη ψυχής που έδειξε ο νεαρός ποδοσφαιριστής, ο οποίος παρότι βιώνει την απώλεια, επέλεξε να σταθεί δίπλα στους συμπαίκτες του. Μέσα από τα λόγια του, ο τεχνικός του Αρίωνα έστειλε μηνύματα ζωής για την οικογένεια, τις ανθρώπινες αξίες και τη σημασία του ποδοσφαίρου ως μικρογραφίας της κοινωνίας.
«Αυτό το παιδί, λοιπόν, του δίνει ο Θεός μεγάλη δύναμη, του φίλου μας του Θάνου, που έχασε τον πατέρα ξαφνικά… Του έχει δώσει τέτοια δύναμη που εγώ στα 56 μου δεν την έχω ξανασυναντήσει σε παιδί. Και νομίζω ότι αυτό πρέπει να προβάλλεται. Γιατί είναι δύναμη ψυχής», ήταν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της ομιλίας.
Ο Σταύρος Πολήμος δεν μίλησε απλά ως προπονητής, αλλά ως πατέρας, φίλος και άνθρωπος, δείχνοντας πως το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα από τακτικές και σχήματα.
Η ομιλία του :
“Τώρα μας έτυχε ένα θλιβερό γεγονός, νομίζω έχετε ενημερωθεί άπαντες. Όμως είναι μερικά πράγματα που πρέπει να βγουν προς τα έξω. Ανεβάζουν όλοι στα facebook που πάνε και τρώνε φαγητό στο εστιατόριο, λες και οι άλλοι δεν τρώνε σε ταβέρνα. Ανεβάζουν, δεν ξέρω γω, την παραλία.
Αυτά κατά τη δική μου γνώμη, και αυτή κρίνει ο κόσμος, είναι που πρέπει να βγουν προς τα έξω και να παίρνουμε δύναμη ψυχής. Δύναμη ψυχής από τέτοιες καταστάσεις. Και μάλιστα όταν έχεις να κάνεις με ένα παιδί 20 χρονών. Αυτό το παιδί, λοιπόν, του δίνει ο Θεός μεγάλη δύναμη, του φίλου μας του Θάνου, που έχασε τον πατέρα ξαφνικά από το πουθενά. Του έχει δώσει ένα μεγαλείο ψυχής και μια δύναμη ο Θεός. Του έχει δώσει τέτοια δύναμη που εγώ στα 56 μου δεν την έχω ξανασυναντήσει σε παιδί. Και νομίζω ότι αυτό πρέπει να προβάλλεται. Γιατί είναι δύναμη ψυχής, είναι δύναμη… Τι να πω, τι να πω…
Ο Θάνος, παρόλα αυτά που γίνανε, έχει επιλέξει, επειδή θα γίνει η κηδεία αργότερα λόγω των εξετάσεων στην Άρτα, και έχει επιλέξει να είναι μαζί μας ακόμα και σήμερα και αύριο και μεθαύριο, εγώ αυτό του το δίνω και είναι ένα παιδί που ξαφνικά ο Θεός του είπε γίνεσαι άνδρας από σήμερα, γιατί πρέπει να αναλάβει μια μάνα και μια αδερφούλα. Αυτό λέγεται δύναμη ψυχής. Άρα, να το παίρνετε παράδειγμα, όλοι μας, κι εγώ που είμαι πατέρας, τεσσάρων παιδιών, τίποτα δεν είναι δύσκολο όταν θέλει ο άνθρωπος.
Δεν το ρίχνω στα ναρκωτικά γιατί έπαθα κάτι, γιατί μου έτυχε μια στραβή, δεν καπνίζω γιατί μου έτυχε μια στραβή, δεν πίνω γιατί μου έτυχε μια στραβή. Άρα όλα αντιμετωπίζονται με τον σωστό τον τρόπο. Και πρέπει λίγο να φιλοσοφήσουμε τη ζωή μας όλοι και να δούμε ότι δεν είμαστε τίποτα αλλά έχουμε πολλή δύναμη μέσα μας. Και να κοιτάμε, να δίνουμε μια καλημέρα με όλον τον κόσμο, γιατί σε αυτόν τον κόσμο θα φύγουμε, και θα μείνει μόνο κακία, τα λεφτά, γιατί τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Θα μείνει η ζήλια, θα μείνει ο φθόνος, αυτά θα μείνουν, και τα κόκαλά μας που θα τα φάνε τα σκουλήκια.
Αυτό σας τα λέω σαν πατέρα σας, το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα της κοινωνίας και είμαστε μια μικρογραφία της κοινωνίας. Και όλα αυτά πρέπει να τα λαμβάνουμε και να τα παίρνουμε παραδείγματα. Μην ξεπερνάμε την κάθε στιγμή της ζωής μας έτσι, αυτά θα σας μείνουν. Προτιμώ να σας μείνουν αυτά και όσο μπορείτε να τα τηρείτε, παρά να μάθετε το σύστημα “overlap”.
Από τη στιγμή λοιπόν που ένα παιδί είκοσι χρονών βρίσκει τέτοια δύναμη μέσα από την ομάδα, αυτό σημαίνει ότι έχετε καταφέρει σε χρόνο dt να κάνετε αποδυτήρια που λέγεται πρώτα οικογένεια, μετά παρέα, μετά βιβλία και μετά ομάδα. Θάνο, είμαστε όλοι κοντά σας και το ξέρετε. Καλή προπόνηση.”
