Μια ξεχωριστή πρωτοβουλία έκανε πράξη ο Αντώνης Αθανασίου στην Παστίδα Ρόδου, δημιουργώντας με προσωπική εργασία και έξοδα αποδυτήρια αντάξια επαγγελματικών εγκαταστάσεων. Παρά τον αποκλεισμό του από την αγωνιστική δράση για 18 μήνες, ο Αθανασίου βρήκε έναν διαφορετικό τρόπο να συνεχίσει να προσφέρει στο ποδόσφαιρο και στην ομάδα του χωριού του.
Όπως ανέφερε, το έργο ήταν ένα όνειρο ζωής, που πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη του Δημάρχου Ρόδου Αλέξανδρου Κολιαδή, του Αντιδημάρχου Αθλητισμού Μιχάλη Πλύγκου, μελών της ομάδας και φίλων που βοήθησαν αφιλοκερδώς. Παράλληλα, ευχαρίστησε θερμά την οικογένειά του και την εταιρεία «Ξυλεία Σπανός» για την αδιάκοπη στήριξη.
Τα νέα αποδυτήρια του γηπέδου της Παστίδας αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς, αποδεικνύοντας τι μπορεί να πετύχει η αγάπη για τον αθλητισμό και η συλλογική προσπάθεια.
Ο ίδιος έκανε και τις ακόλουθες δηλώσεις στο 12vima.gr:
“Αυτή την πρωτοβουλία, την πήρα από τη στιγμή που βγήκε η απόφαση της ΕΠΣ Δωδεκανήσου να μην μπορώ να αθλούμαι για 18 μήνες με την ομάδα του χωριού μου και γενικότερα με το ποδόσφαιρο. Ήταν μια δύσκολη στιγμή, αλλά μου έδωσε το κίνητρο να βρω έναν διαφορετικό τρόπο να προσφέρω στο άθλημα που αγαπώ.
Έτσι, αποφάσισα να υλοποιήσω ένα ΟΝΕΙΡΟ: να φτιάξω αποδυτήρια που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στο νησί, δίνοντας στους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές κάτι που πραγματικά τους αξίζει.
Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν θα γινόταν χωρίς τη βοήθεια του Δημάρχου Ρόδου, κ. Αλέξανδρου Κολιαδή, και του Αντιδημάρχου Αθλητισμού, κ. Μιχάλη Πλύγκου, οι οποίοι στάθηκαν δίπλα μου με ουσιαστική στήριξη. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν επίσης μέλη της ομάδας αλλά και 2-3 καλοί φίλοι μου, που βοήθησαν σε κάθε στάδιο μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο.
Θέλω όμως να ευχαριστήσω δημόσια τα πεθερικά μου, τη γυναίκα μου, τον πατέρα μου αλλά και την εταιρεία Ξυλεία Σπανός για τη στήριξη από την αρχή μέχρι το τέλος. Επίσης, ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στους Θοδωρή Μαστρωσάββα, Γιάννη Παππασάββα, Άκη Ζόγκα, Μιχάλη & Αλέξανδρο Τζαβάρα, Αυγή Σταματιάδη, Άγγελο Παπαγεωργίου και Νίκο Χριστοφή, που στάθηκαν δίπλα μου χωρίς δεύτερη σκέψη και πάνω απ’ όλα αφιλοκερδώς.
Χάρη σε όλους αυτούς καταφέραμε να δημιουργήσουμε κάτι ξεχωριστό, που τιμά το χωριό μας και το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.»
Σίγουρα κάποιον θα ξέχασα και ζητώ πραγματικά να με συγχωρέσει”
