Οι περισσότεροι από μας που ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο, έχουμε γίνει μάρτυρες συμβάντων στο παρελθόν, που μας έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη μας.
Και όταν μιλούμε για συμβάντα, εκτός της βίας στα γήπεδα που απασχολεί το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ και δεκαετίες, εννοούμε βεβαίως και τους σοβαρούς τραυματισμούς παικτών που σε κάποιες περιπτώσεις οδήγησαν και στον θάνατο!
Τα παραπάνω βεβαίως, εξαιτίας της μεγαλύτερης προβολής, τα παρατηρούμε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως στο ερασιτεχνικό δεν είναι απαραίτητη η παρουσία γιατρού αλλά και ασθενοφόρου. Κάθε άλλο…
Όσον αφορά όμως το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, τα δεδομένα είναι κάπως συγκεχυμένα… Κι αυτό γιατί σε αρκετές περιπτώσεις, αγώνες διεξάγονται χωρίς την παρουσία γιατρού, που δύναται να γνωρίζει τουλάχιστον τις πρώτες βοήθειες και να μπορεί λόγω της εμπειρίας αλλά και των γνώσεων, να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις.
Κι όμως, αν διαβάσει κανείς τον ΚΑΠ 2015-2016, που πρόσφατα αναρτήθηκε στο σχετικό ιστότοπο της Ομοσπονδίας, στο άρθρο 8, εδάφιο 2, παράγραφος β (δείτε εδώ) αναγράφει : “Στους αγώνες Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας και των πρωταθλημάτων προεπιλογής εθνικών ομάδων (Παίδων και Νέων), είναι υποχρεωτική η παρουσία ιατρού αγώνα”. Τι μας λέει αυτό; Πως τους αγώνες των τοπικών πρωταθλημάτων η παρουσία ιατρού είναι προαιρετική! Προφανώς κατά την ΕΠΟ, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας για τις περίπου 250 κατηγορίες, στις 50 ενώσεις ανά την Ελλάδα!
Όσοι ασχολούνται ή παρακολουθούν τα πρωταθλήματα του νομού μας για παράδειγμα, γνωρίζουν πολύ καλά πως τα τελευταία χρόνια οι αγώνες διεξάγονται χωρίς την παρουσία γιατρού και έτσι “βαφτίζεται” κατά συνθήκη ένας εκ των παραγόντων ή παριστάμενων, ο οποίος μάλιστα υπογράφει στο Φύλλο Αγώνος με τη συγκεκριμένη ιδιότητα!
Ευτυχώς, στο διάστημα αυτό δεν έχει συμβεί κάποιο έκτακτο περιστατικό, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως για παράδειγμα ο συγκλονιστικός τραυματισμός του ποδοσφαιριστή τότε των Λευκαδίων Γιάννη Μαντζιαρίδη, ο οποίος σε αγώνα Κυπέλλου την περίοδο 2012-2013 με αντίπαλο τον Φίλιππο Μέσης, τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο και ελλείψει ιατρού, η μεταφορά του (εντελώς λανθασμένα βεβαίως) έγινε από τον γενικό αρχηγό της ομάδας με το ιδιωτικό του όχημα!
Η παροιμία όμως όπως σοφά αναφέρει “μια φορά γίνεται το κακό”, επομένως η πρόβλεψη είναι ο κύριος παράγοντας για να αποφευχθεί το μοιραίο. Γιατί όμως δεν είναι υποχρεωτική η παρουσία ιατρού στους αγώνες των Ενώσεων; Είναι οικονομικό το πρόβλημα ή δεν υπάρχουν οι άνθρωποι που θα καλύψουν τα κενά;
Εμείς μιλήσαμε με αρκετούς ιατρούς, που εργάζονται είτε σε κάποιο Δημόσιο Νοσοκομείο του νομού είτε ως ιδιωτικοί, οι οποίοι μας ανέφεραν πως σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν πρόθυμοι να παρευρεθούν σε αγώνες ενώ κάποιοι εξ αυτών έχουν βρεθεί σε αναμετρήσεις του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου σε παλαιότερες περιόδους όταν υπήρχε η παρουσία ιατρού στα πρωταθλήματα.
Όσον αφορά την Ημαθία, μία επιστολή σε όλα τα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της περιοχής αλλά και με ένα Δελτίο τύπου το οποίο θα αναπαρήγαγαν τα έντυπα και οι ιστοσελίδες της περιοχής, θα ήταν μία ενδεδειγμένη κίνηση εξ αρχής, ώστε να διαπιστωθεί ο αριθμός των ιατρών που είναι πρόθυμοι προς αυτή την κατεύθυνση. Σε κάθε περίπτωση, ίσως να μη συμπληρωνόταν ο απαραίτητος αριθμός για να καλυφθούν όλοι αγώνες του προγράμματος (8 αναμετρήσεις της Α1 το Σάββατο, 20 περίπου σε Α2 και Β Ερασιτεχνική την Κυριακή) ωστόσο είναι απόλυτα βέβαιο πως οι μισοί τουλάχιστον θα μπορούσαν να διεξαχθούν με την παρουσία ιατρού.
Όσον αφορά το οικονομικό σκέλος, θεωρούμε πως μία αμοιβή 25 με 30 ευρώ για κάθε αγώνα (και ενώ η διαιτησία ανέρχεται στα 150) είναι ελάχιστη μπροστά σε ένα έκτακτο περιστατικό, που θα δημιουργούσε απίστευτο κυκεώνα μετά, τόσο για την ανωτέρα αρχή όσο και για τους υπευθύνους διεξαγωγής του εν λόγω αγώνα.
Πρόταση ImathiaSportsNews
Ο κανονικός γιατρός και όχι ο γιατρός – παράγοντας ή θεατής, είναι σαφώς απαραίτητος για τη διεξαγωγή ενός αγώνα. Το ποδόσφαιρο από τη φύση του είναι σκληρό άθλημα και επιβαρύνεται σημαντικά από την κακή κατάσταση των αγωνιστικών χώρων. Αν θέλουμε να προλάβουμε τα χειρότερα, θα πρέπει από φέτος να δημιουργήσουμε το κατάλληλο υπόβαθρο για την παρουσία ιατρών στους αγώνες των τριών πρωταθλημάτων, παρά το “παράθυρο ” στον ΚΑΠ που (κατά τη γνώμη μας και πιστεύουμε κατά τη γνώμη πολλών…) είναι αδιανόητο να θεωρεί προαιρετική την ιατρική κάλυψη στις Ενώσεις.
