Η πιο επιτυχημένη παρουσία της Ισπανίας στους Παραολυμπιακούς αγώνες έγινε στο Σίδνεϊ του 2000. Συνολικά 107 μετάλλια ήταν ο απολογισμός της διοργάνωσης, ωστόσο η επιτυχία αμαυρώθηκε από το τεράστιο σκάνδαλο που αποκαλύφτηκε μερικούς μήνες αργότερα.
To «Μπάσκετ ID» για άτομα με ειδικές ανάγκες αφαιρέθηκε από τα αθλήματα των Παραολυμπιακών αγώνων μετά το Σίδνεϊ 2000. Οι κανόνες παιχνιδιού ήταν παρόμοιοι με το μπάσκετ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το μόνο που άλλαζε ήταν ο χρόνος και οι διαστάσεις του γηπέδου. Οι ομάδες που συμμετείχαν ήταν οχτώ: Ρωσία, Πορτογαλία, Πολωνία, Ιαπωνία, Βραζιλία, Ισπανία, Αυστραλία και Ελλάδα.
Τον Νοέμβριο του 2000 ένας παίκτης της ισπανικής ομάδας μπάσκετ, ο 26χρονος τότε Κάρλος Ριμπαγόρδα αποκάλυψε στην εφημερίδα «Capital» ότι μόνο οι δύο από τους συνολικά 12 παίκτες είχαν όντως νοητική καθυστέρηση.
Οι προϋποθέσεις για συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς ήταν οι συμμετέχοντες να έχουν είτε σωματική είτε νοητική αναπηρία. Στην δεύτερη περίπτωση η αναπηρία δεν ήταν δυνατό να διαπιστωθεί χωρίς τις απαραίτητες εξετάσεις.
Για να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη διοργάνωση, ο επικεφαλής της ομοσπονδίας της Ισπανίας, Μάρτιν Βιθέντε, τους προμήθευσε πλαστά πιστοποιητικά. Το έργο των αθλητών διευκολύνθηκε όταν έφτασαν στην Αυστραλία. Δεν χρειάστηκε να προσποιηθούν ότι είχαν αναπηρία αφού δεν πέρασαν ποτέ από έλεγχο και τις αντίστοιχες ιατρικές εξετάσεις.
Όπως δήλωσε ο Ριμπαγόρδα αρκούσε να λένε ότι έχουν διανοητικά προβλήματα, όποτε τους ρωτούσαν. Χαρακτηριστικά στον πρώτο αγώνα εναντίον της Πορτογαλίας, οι Ισπανοί ξέφυγαν στο σκορ με τριάντα πόντους. Ο προπονητής υπό τον φόβο μην αποκαλυφθούν κάλεσε εσπευσμένα ταιμ-αουτ και τους είπε να χαλαρώσουν ώστε να μειωθεί η διαφορά.
περισσότερα στο sdna.gr
