Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη, δημοσιογράφος και αθλήτρια του Taekwondo
Το ποδόσφαιρο δε μου άρεσε ποτέ, διότι ξέφυγε από τα πλαίσια ενός αθλήματος και έγινε ένας θεσμός ίδιος με θρησκεία.
Με οπαδούς αλαφιασμένους, οι οποίοι είναι έτοιμοι να σε σκοτώσουν, να σε εξαφανίσουν από προσώπου γης, απλά και μόνο επειδή έχασε η ομάδα τους ή εσύ ανήκεις σε κάποια άλλη. Αν και θεωρώ το ποδόσφαιρο ένα αξιόλογο άθλημα, θεωρώ πως ο φανατισμός ο οποίος έχει εισρεύσει και κυριαρχήσει σε αυτό, το έχουν αλλοιώσει σε μεγάλο βαθμό.
Οι φανατικοί με το ποδόσφαιρο έχουν ξεχάσει την έννοια του σεβασμού και της ευγενούς άμιλλας. Δε βλέπουν τον άλλο ως αντίπαλο και άνθρωπο, αλλά ως έναν εχθρό τον οποίο και πρέπει να εξαφανίσουν από προσώπου γης. Οι οπαδοί ακολουθούν πιστά τα άγρια ένστικτά τους και είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν οτιδήποτε βρίσκεται μπροστά τους. Ο φανατισμός ειδικότερα στο χώρο του ποδοσφαίρου και γενικότερα στο χώρο του αθλητισμού κυριαρχεί, εμποδίζοντας το πραγματικό του νόημα που είναι η σωματική, πνευματική και ηθική τελειοποίηση του ανθρώπου.
Ο φανατισμός, ως ένα σύγχρονο αρνητικό φαινόμενο, οφείλει να καταπολεμηθεί από το χώρο του ποδοσφαίρου, αλλά και του αθλητισμού στην ολότητά του. Ο αθλητισμός οφείλει να προάγει το σεβασμό στο ανθρώπινο πρόσωπο, την αξία της ομαδικότητας και της νίκης, όπως και της αξιοπρεπούς διαχείρισης της ήττας.
Ο αθλητισμός πρέπει να γίνει καλύτερος –το οφείλουμε σε όλους μας να προάγουμε την υγιή του πλευρά που θα βοηθήσει στον εξευγενισμό τόσο των ανθρώπων, όσο και των λαών.
