Η καραντίνα αρχίζει σταδιακά να γίνεται βίωμα σε παγκόσμιο φάσμα, όπως και οι επιπτώσεις της.
Η ψυχολογία του κόσμου δοκιμάζεται ώρα με την ώρα και ειδικά για τους ανθρώπους που ζουν μόνοι, η κατάσταση γίνεται σαφώς πιο επιβαρυντική.
Το διάβασμα, οι ταινίες και το σερφάρισμα στο διαδίκτυο είναι στο καθημερινό πρόγραμμα, ωστόσο αρκετοί είναι αυτοί που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σ αυτά (ειδικά στα δύο τελευταία), με αποτέλεσμα να καταφεύγει στο “κουτί” όπως αποκαλείται ενίοτε η τηλεόραση.
Τα κανάλια έχουν προσαρμόσει το πρόγραμμα τους στη θεματολογία των ημερών και έχουν ελαττώσει σε μεγάλο βαθμό τα τις ψυχαγωγικές εκπομπές, κάτι που βοηθά βεβαίως στην ενημέρωση των πολιτών αλλά αν κρίνουμε με τις αντιδράσεις πολλών το τελευταίο διάστημα, αυτό φαίνεται πως κούρασε.
Αρκετοί είναι εκείνοι που κυρίως μέσα από τα social media εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους για τις πολλές ώρες ενημερωτικών εκπομπών και μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για ακατάσχετη φλυαρία και ενίοτε κινδυνολογία για τον κορονοϊό.
Οι τηλεθεατές θεωρούν πως το “μένουμε σπίτι” έχει γίνει πλέον βίωμα, όπως επίσης και οι επιπτώσεις που έχει η γενικότερη κατάσταση με τον περιορισμό των μετακινήσεων.
Οι ενστάσεις έγκειται στο γεγονός πως για τους περισσότερους η τηλεόραση είναι μέσο ψυχαγωγίας, γι αυτό και ζητούν πιο πολλές σειρές (κυρίως κωμικές), ελληνικές ταινίες και τηλεπαιχνίδια, προγράμματα που θα συμβάλουν στην καλύτερη ψυχολογία των τηλεθεατών, ειδικά αυτό το διάστημα της παραμονής στο σπίτι.
Ζητούν επίσης περισσότερα εκπαιδευτικά προγράμματα και ντοκιμαντέρ για τα παιδιά, των οποίων η ενέργεια στους τέσσερις τοίχους γίνεται αυτόματα διπλάσια, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν αρκετές φορές είτε σε ένα κινητό είτε σε ένα tablet, καθώς έχουν εξαντληθεί (ή βαρεθεί) από τα παιχνίδια στο δωμάτιο ή με τα άλλα μέλη της οικογένειες.
Ελπίζουμε λοιπόν η θεματολογία των τηλεοτπικών καναλιών να αλλάξει και να γίνει ένα ακόμη μέσο ψυχαγωγίας των Ελλήνων, σε μια περίοδο που οι (ψυχολογικές) αντοχές δοκιμάζονται στο 100%…
