Του Γιώργου Ανδρέου, Energy4Life – Creativiness due Networking – CDN (omorfizoi.gr)
Η Πρωτοβουλία και η Ηγεσία είναι αλληλένδετοι όροι, επειδή η Ηγεσία είναι ουσιαστικής σημασίας για την επίτευξη Επιτυχίας και η Πρωτοβουλία είναι το ίδιο το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η απαραίτητη ικανότητα της Ηγεσίας.
Η Πρωτοβουλία είναι τόσο ουσιαστική για την επιτυχία, όσο και ο άξονας για τον τροχό.
Όμως, τι θα πει Πρωτοβουλία;
Είναι μία υπερβολικά σπάνια ιδιότητα που παροτρύνει -ή μάλλον αναγκάζει το άτομο να κάνει ό,τι πρέπει να κάνει χωρίς να του το πει κανείς. Ο Ελμπερτ Χάμπαρντ είπε τα εξής σχετικά με την Πρωτοβουλία:
“Ο κόσμος απονέμει τα μεγαλύτερα του βραβεία, σε χρήμα και τιμές, σε ένα πράγμα μόνο, και αυτό είναι η Πρωτοβουλία.
Τι θα πει Πρωτοβουλία; Θα σας πω. Είναι να κάνεις το σωστό χωρίς να σου το πούνε.
Όμως, το αμέσως καλύτερο μετά από το να κάνεις το σωστό χωρίς να σου το πούνε, είναι να το κάνεις όταν στο λένε μια φορά.
Μετά υπάρχουν πάντα εκείνοι που κάνουν το σωστό όταν η ανάγκη τούς ρίχνει κλωτσιές στα μαλακά. Αυτοί δεν ανταμείβονται με τιμές, αλλά με αδιαφορία και με ένα ξεροκόμματο.
Αυτοί οι άνθρωποι περνούν τον περισσότερο χρόνο τους γυαλίζοντας τον πάγκο του μπαρ, αφηγούμενοι στον πελάτη πόσο τους αδίκησε η μοίρα.
Ακόμα πιο μετά, υπάρχει ο τύπος που δεν θα κάνει το σωστό ακόμα και αν κάποιος μπει στον κόπο να του το δείξει και μείνει για να βεβαιωθεί ότι το κάνει. Αυτός ο τύπος είναι μια ζωή χωρίς δουλειά, ανταμείβεται με την περιφρόνηση που του αξίζει, εκτός εάν έχει πλούσιο μπαμπά, οπότε η μοίρα τον περιμένει υπομονετικά πίσω από τη γωνία με το ρόπαλο στο χέρι.
Εσύ, σε ποια κατηγορία ανήκεις;”
Μία από τις ιδιαιτερότητές της Ηγεσίας είναι ότι ποτέ δεν συναντάται σε όσους δεν ανέπτυξαν συνήθεια να παίρνουν πρωτοβουλία. Η Ηγεσία είναι κάτι που θα πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου να αναπτύξει. Ποτέ δεν θα έρθει από μόνη της. Εάν αναλύσεις προσεκτικά όλους τους ηγέτες που ξέρεις, θα δεις ότι δεν εξάσκησαν μόνο την Πρωτοβουλία, αλλά έκαναν τη δουλειά τους έχοντας στο μυαλό έναν συγκεκριμένο σκοπό. Θα δεις, επίσης ότι την κατείχαν την ιδιότητα της Αυτοπεποίθησης.
Κάποτε ένας μεγάλος φιλόσοφος είχε πει: ” Η πρωτοβουλία είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα της ευκαιρίας”.
Δεν θυμάμαι ποιος ήταν ο φιλόσοφος, αλλά ξέρω πως ήταν μεγάλος χάρη στην εγκυρότητα της δήλωσής του.
Τώρα θα σκιαγραφήσουμε τις ακριβείς διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσεις, εάν θες να γίνεις άτομο με πρωτοβουλία και ηγεσία.
Πρώτο βήμα: πρέπει να καταπολεμήσεις τη συνήθεια της αναβλητικότητας και να την εξαλείψεις από την ιδιοσυγκρασία σου. Η συνήθεια τού να αναβάλλεις για αύριο αυτό που έπρεπε να έχει γίνει πριν μια εβδομάδα, ή πέρσι, ή πριν κάμποσα χρόνια, σε κατατρώγει βαθιά και δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα, έως ότου την αποβάλεις.
Η μέθοδος εξάλειψης της αναβλητικότητας βασίζεται σε μία πασίγνωστη και επιστημονικά αποδεδειγμένη αρχή της Ψυχολογίας, της μεθόδου ως Αυθυποβολή.
Αντίγραψε την ακόλουθη φόρμουλα και βάλε την σε εμφανές μέρος στο δωμάτιό σου, όπου θα τη βλέπεις όταν πας για ύπνο το βράδυ και όταν σηκώνεσαι το πρωί.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΗΓΕΣΙΑ
Έχοντας επιλέξει έναν συγκεκριμένο, κύριο σκοπό στη ζωή μου, κατανοώ ότι είναι καθήκον μου να τον κάνω πραγματικότητα.
Συνεπώς, θα αναπτύξω τη συνήθεια να αναλαμβάνω κάθε μέρα μία συγκεκριμένη δράση, που θα με φέρει ένα βήμα κοντύτερα στην επίτευξη του συγκεκριμένου κύριου σκοπού μου.
Ξέρω πως η αναβλητικότητα είναι θανάσιμος εχθρός όλων αυτών που θα γίνουν ηγέτες σε κάθε χώρο και θα εξαλείψω αυτή τη συνήθεια ως εξής:
α) Κάθε μέρα θα πράττω ένα συγκεκριμένο πράγμα που θα έπρεπε να έχει γίνει χωρίς κανένας να μου το πει.
β) Θα ψάχνω γύρω μου μέχρι να βρω τουλάχιστον ένα πράγμα που μπορώ να κάνω κάθε μέρα, που δεν συνήθιζα να κάνω, και το οποίο θα έχει αξία για τους άλλους, χωρίς να προσδοκώ να πληρωθώ.
γ) Θα μιλώ τουλάχιστον σε ένα άλλο άτομο κάθε μέρα, για την αξία εξάσκησης της συνήθειας τού να κάνεις κάτι που θα έπρεπε να γίνει χωρίς να στο πούνε.
Οι μύες του σώματος δυναμώνουν όσο περισσότερο τους χρησιμοποιείς, συνεπώς κατανοώ ότι η συνήθεια της πρωτοβουλίας εδραιώνεται όσο περισσότερο εξασκείται. Συνειδητοποιώ ότι η κατάλληλη αφετηρία ανάπτυξης της συνήθειας της πρωτοβουλίας είναι τα μικρά, κοινότοπα πράγματα που είναι συνδεδεμένα με την καθημερινή μου εργασία, συνεπώς θα πηγαίνω κάθε μέρα στη δουλειά σαν να το έκανα αποκλειστικά με σκοπό την ανάπτυξη της απαραίτητης συνήθειας της πρωτοβουλίας.
Κατανοώ πως εξασκώντας την συνήθεια να παίρνω πρωτοβουλία, σε συνδυασμό με την καθημερινή μου δουλειά, όχι μόνο θα αναπτύξω τη συνήθεια, αλλά και θα προσελκύσω την προσοχή εκείνων που θα εκτιμήσουν περισσότερο τις υπηρεσίες μου ως αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής.
Υπογραφή… (Το όνομά σου)
Ανεξάρτητα από το πεδίο ενασχόλησής σου, η κάθε μέρα σε φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με την ευκαιρία να προσφέρεις κάποια υπηρεσία έξω από τα κανονικά σου καθήκοντα, η οποία θα έχει κάποια αξία για άλλους. Προσφέροντας την επιπλέον υπηρεσία, από μόνος σου, θα κατανοήσεις ότι δεν το κάνεις με σκοπό να λάβεις χρηματική αμοιβή. Προσφέρεις την υπηρεσία, επειδή σου δίνει τρόπους και μέσα εξάσκησης, ανάπτυξης και ενίσχυσης του επιθετικού πνεύματος πρωτοβουλίας, που πρέπει να κατέχεις προτού μπορέσεις να διατρανωθείς στο επιλεγμένο πεδίο εργασίας σου.
Όσοι εργάζονται μόνο για το χρήμα, και όσοι πληρώνονται μόνο με χρήμα, είναι πάντα κακοπληρωμένοι, ανεξάρτητα πόσα παίρνουν. Το χρήμα είναι αναγκαίο, αλλά τα μεγάλα έπαθλα της ζωής δεν μετριούνται σε δολάρια και σεντς.
Κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ευτυχία, την χαρά και την περηφάνια εκείνου που σκάβει ένα καλύτερο χαντάκι, χτίζει ένα καλύτερο κοτέτσι, σκουπίζει καλύτερα ένα πάτωμα ή μαγειρεύει καλύτερα ένα φαγητό. Κάθε φυσιολογικό άτομο αγαπά να δημιουργεί κάτι καλύτερο από τον μέσο όρο. Η χαρά της δημιουργίας ενός έργου τέχνης δεν υποκαθίσταται από χρήματα ή από οποιοδήποτε άλλο υλικό απόκτημα.
Δεν υπάρχει αργόσυρτο και βαρετό ωράριο για όποιον είναι ευτυχής με τη δουλειά του.
Και αυτό με φέρνει στο επόμενο βήμα περιγραφής της ακριβούς διαδικασίας που πρέπει να ακολουθήσεις για να αναπτύξεις πρωτοβουλία και ηγεσία.
Δεύτερο βήμα:
Έχεις ασφαλώς κατανοήσει ότι ο μόνος τρόπος να βρεις ευτυχία είναι να την προσφέρεις σε άλλους. Το ίδιο ισχύει και για την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας. Μπορείς να αναπτύξεις καλύτερα αυτή την ουσιαστική ιδιότητα στον εαυτό σου, βάζοντας σκοπό να παρακινήσεις τους γύρω σου να κάνουν το ίδιο. Είναι πασίγνωστο ότι ο άνθρωπος μαθαίνει καλύτερα ό,τι πασχίζει να διδάξει στους άλλους. Εάν ένας ασπαστεί μία θρησκεία ή ένα δόγμα, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να βγει και να προσπαθήσει να το “πουλήσει” στους άλλους. Και εντυπωσιάζεται ακριβώς στον βαθμό που θα εντυπωσιάσει τους άλλους.
Στον χώρο των πωλήσεων είναι πασίγνωστο ότι κανένας πωλητής δεν πετυχαίνει να πουλήσει σε άλλους, εάν πρώτα δεν καταφέρει να πουλήσει καλά τον εαυτό του. Αντιστρόφως, κανείς πωλητής δεν μπορεί να βάλει τα δυνατά του για να πουλήσει σε άλλους χωρίς, αργά ή γρήγορα, να πουλήσει στον εαυτό του αυτό που προσπαθεί να πουλήσει στους άλλους.
Κάθε δήλωση που επαναλαμβάνει κάποιος ξανά και ξανά για να κάνει τους άλλους να την πιστέψουν, θα την πιστέψει και ο ίδιος- και αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το αν είναι αληθής ή ψευδής.
Τώρα μπορείς να διακρίνεις το πλεονέκτημα τού να βάλεις σκοπό να μιλάς για πρωτοβουλία, να σκέφτεσαι την πρωτοβουλία, να τρως με την πρωτοβουλία, να κοιμάσαι με πρωτοβουλία και να εξασκείς την πρωτοβουλία.
Πράττοντάς το γίνεσαι άτομο με πρωτοβουλία και ηγεσία, γιατί είναι πασίγνωστο ότι ο κόσμος, αμέσως εκούσια και πρόθυμα, θα ακολουθήσει όποιον δείχνει με τις πράξεις του ότι είναι άτομο με πρωτοβουλία.
Στον χώρο εργασίας σου ή στην κοινότητα που ζεις έρχεσαι σε επαφή με άλλους. Βάλε σκοπό να κάνεις να ενδιαφερθεί όποιος κάτσει να σε ακούσει, για την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας. Δεν θα χρειαστεί να πεις γιατί το κάνεις, ούτε θα χρειαστεί να δηλώσεις ότι το κάνεις. Απλώς κάν΄το. Από μέσα σου θα ξέρεις βέβαια ότι το κάνεις, επειδή η προπόνηση θα σε βοηθήσει και, αν μη τι άλλο, δεν θα βλάψει όσους επηρεάσεις.
Εάν θες να κάνεις ένα πείραμα και ενδιαφέρον και προσοδοφόρο, διάλεξε ένα άτομο που ξέρεις πως ποτέ δεν κάνει τίποτα περισσότερο απ’ όσα του ζητάνε. Άρχισε να του πουλάς την ιδέα της πρωτοβουλίας. Μην συζητήσεις απλώς μια φορά το ζήτημα και σταματήσεις. Συνέχισε κάθε φορά που βρίσκεις την κατάλληλη ευκαιρία. Προσέγγισε κάθε φορά το θέμα από διαφορετική γωνία. Εάν συνεχίσεις το πείραμα με διακριτικότητα και δυναμισμό, σύντομα θα παρατηρήσεις αλλαγή στο άτομο με το οποίο πειραματίζεσαι.
Και θα παρατηρήσεις κάτι άλλο, ακόμη σημαντικότερο.
Θα δεις και αλλαγή πάνω σου!
Μην αμελήσεις να κάνεις το πείραμα.
Δεν μπορείς να πείσεις τους άλλους να αποκτήσουν πρωτοβουλία χωρίς να αναπτύξεις την επιθυμία να την εξασκήσεις ο ίδιος. Χάρη στην αρχή της Αυτοπεποίθησης, κάθε δήλωση που κάνεις στους άλλους αφήνει το αποτύπωμά της στο υποσυνείδητό σου και αυτό ριζώνει, είτε οι δηλώσεις σου είναι ψευδείς είτε αληθείς.
Θα έχεις ακούσει συχνά τη φράση : ” Όποιος ζει με το ξίφος πεθαίνει από το ξίφος”.
Εάν ερμηνευτεί σωστά, η φράση σημαίνει αυτό απλώς ότι προσελκύουμε διαρκώς και εξυφαίνουμε στον χαρακτήρα και στην προσωπικότητά μας τις ιδιότητες που η επιρροή μας βοηθά να δημιουργήσουμε σε άλλους. Εάν βοηθάμε τους άλλους να αναπτύξουν τη συνήθεια της πρωτοβουλίας, τότε και εμείς, με τη σειρά μας, αναπτύσσουμε την ίδια συνήθεια. Εάν σπείρουμε τους σπόρους του μίσους, του φθόνου και της αποθάρρυνσης στους άλλους, τότε με τη σειρά μας αναπτύσσουμε αυτές τις ιδιότητες.
Τώρα φτάνουμε στο επόμενο βήμα της περιγραφής της ακριβούς διαδικασίας που πρέπει να ακολουθήσεις για να αναπτύξεις πρωτοβουλία και ηγεσία.
Τρίτο βήμα:
Προτού πάμε παρακάτω, ας γίνει κατανοητό, τι σημαίνει ο όρος “Ηγεσία”, όπως χρησιμοποιείται στη μέθοδο του Νόμου της Επιτυχίας. Υπάρχουν δύο είδη ηγεσίας -το ένα τόσο θανατηφόρο και ολέθριο, όσο το άλλο είναι πολύτιμο και δημιουργικό. Το ολέθριο είδος που δεν οδηγεί στην επιτυχία αλλά στην παταγώδη αποτυχία, είναι εκείνο που υιοθετούν οι ψευτοηγέτες που επιβάλλουν με το ζόρι την ηγεσία τους σε απρόθυμους ακολούθους. Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε αυτό το είδος ή να υποδείξουμε χώρους που εξασκείται, με εξαίρεση τον χώρο του πολέμου, και εκεί θα επισημάνουμε ένα τρανό παράδειγμα, εκείνο του Ναπολέοντα.
Ο Ναπολέων ήταν ηγέτης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Όμως, οδήγησε τους ακολούθους του στην καταστροφή. Οι λεπτομέρειες είναι καταγεγραμμένες στην ιστορία της Γαλλίας και του γαλλικού λαού, όπου μπορείς να τις μελετήσεις εάν το θελήσεις.
Η ηγεσία του Ναπολέοντα δεν ήταν του είδους που συνίσταται στη μέθοδο αυτή, παρότι παραδέχομαι ότι ο Ναπολέων κατείχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία του μεγάλου ηγέτη, εκτός από το να βοηθά τους άλλους ως αντικειμενικό του σκοπό. Η επιθυμία του για ισχύ μέσω ηγεσίας ήταν βασισμένη αποκλειστικά στην αυτό-μεγέθυνση. Η επιθυμία του για ηγεσία ήταν χτισμένη πάνω στην προσωπική του φιλοδοξία και όχι στην επιθυμία να εξυψώσει τον γαλλικό λαό σε ανώτερη και ευγενέστερη θέση ανάμεσα στα άλλα έθνη.
Η μέθοδος αυτή συνιστά το είδος της ηγεσίας που οδηγεί στην αυτεξουσιότητα, στην ελευθερία, στην αυτοανάπτυξη, στην φώτιση και στη δικαιοσύνη. Αυτό το είδος είναι που αντέχει στο χρόνο. Για παράδειγμα, και σαν αντίθεση με το είδος της ηγεσίας που ανήλθε ο Ναπολέων, ας εξετάσουμε τον Αμερικανό πολίτη Λίνκολν.
Αντικείμενο της ηγεσίας του ήταν να φέρει την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και την κατανόηση στον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών. Παρότι θυσιάστηκε σαν μάρτυρας της πίστης του σε αυτό το είδος της ηγεσίας, το όνομα του χαράχτηκε στην καρδιά του κόσμου με γράμματα αγάπης και ευγένειας που μόνο καλό μπορούν να φέρουν στον κόσμο.
Και ο Λίνκολν και ο Ναπολέων οδήγησαν στρατιές στη μάχη, αλλά ο αντικειμενικός σκοπός της ηγεσίας τους ήταν τόσο διαφορετικός, όσο η μέρα με τη νύχτα. Για να κατανοήσεις καλύτερα τις αρχές που βασίζεται αυτή η μέθοδος, μπορείς να ταξινομήσεις τις σημερινές μορφές ηγεσίες σε όσες μοιάζουν με την ηγεσία που άσκησε ο Ναπολέων και σε όσες με εκείνη που ο Λίνκολν έκανε θεμέλιο της ζωής του. Όμως, αυτό δεν είναι ουσιώδες. Η δική σου ικανότητα να κοιτάς ολόγυρα και να αναλύεις ανθρώπους που θα ηγηθούν σε κάθε είδους εγχείρημα, αρκεί για να σε βοηθήσει να επισημάνεις τόσο τους Ναπολέοντες όσο και τους Λίνκολν. Η κρίση σου θα σε βοηθήσει να αποφασίσεις ποιον τύπο θες να μιμηθείς.
Δεν πρέπει να έχεις αμφιβολία ποιο είδος ηγεσίας συνιστά η μέθοδος και δεν πρέπει να αναρωτηθείς ποιο από τα δύο είδη θα υιοθετήσεις. Ωστόσο, δεν κάνουμε συστάσεις πάνω στο θέμα, επειδή αυτή η μέθοδος γράφτηκε για να επιδεικνύει στους μαθητές τις θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες αναπτύσσεται η ισχύς και όχι σαν ηθικοπλαστικό κήρυγμα. Παρουσιάζουμε και τις δημιουργικές και τις ολέθριες προοπτικές των αρχών που σκιαγραφούνται στη μέθοδο. Εσύ μπορείς να εξοικειωθείς και με τις δύο, αλλά αφήνουμε ολότελα στη δική σου διακριτική ευχέρεια την επιλογή και εφαρμογή αυτό των αρχών, πιστεύοντας ότι η ευφυΐα σου θα σε οδηγήσει στη σωστή επιλογή.
