Ανακοίνωση εξέδωσε η ΑΕ Λευκίμμης, με την οποία εκφράζει τα δικαιολογημένα παράπονα της σχετικά με το γεγονός πως υπάρχει το κατάλληλο γήπεδο στο νησί για να φιλοξενήσει ματς του Κυπέλλου Ελλάδας..
Η ΑΕΛ, στο ματς με τον Απόλλωνα Πόντου στο οποίο πήρε την ιστορική πρόκριση στον 4ο γύρο, αγωνίστηκε στην Ανατολή Ιωαννίνων, χάνοντας ουσιαστικά το πλεονέκτημα της έδρας, ενώ παράλληλα το δυσβάσταχτο κόστος των εξόδων μετακίνησης δημιουργεί στους ανθρώπους του Συλλόγου μεγάλο προβληματισμό για το αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικά στο προσεχές παιχνίδι Κυπέλλου.
Αναλυτικά:
“Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αθλητικής Ένωσης Λευκίμμης διαμαρτύρεται έντονα προς κάθε αρμόδιο ή υπεύθυνο φορέα και παράλληλα ενημερώνει το φίλαθλο κόσμο της Κέρκυρας για την αδράνεια των παρακάτω μπροστά στην απίστευτη πραγματικότητα της ανυπαρξίας στο νομό μας, έστω και ενός γηπέδου που θα πληρούσε τις προδιαγραφές καταλληλότητας του αγωνιστικού του χώρου (χλοοτάπητα), προκειμένου να διεξαχθεί σε αυτό ποδοσφαιρικός αγώνας με συμμετοχή ομάδων ή ομάδας Β’ Εθνικής Κατηγορίας.
Τις συνέπειες, δυστυχώς, αυτής της απαράδεκτης πραγματικότητας βίωσε το σωματείο μας μόλις πρόσφατα που ενώ κληρώθηκε γηπεδούχος στη Γ’ φάση του Κυπέλλου Ελλάδος με αντίπαλο τον ιστορικό Απόλλωνα Πόντου (πρώην Καλαμαριάς) υποχρεώθηκε να αγωνιστεί στο γήπεδο της Ανατολής Ιωαννίνων, χάνοντας ουσιαστικά το πλεονέκτημα της έδρας.
Η πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση της μετακίνησης και των άλλων εξόδων της αποστολής μας σε εποχή αγωνιστικής απραξίας και περιορισμό ανωτέρας βίας και τα απολύτως δυσβάσταχτα έξοδα διαιτησίας, λογιζομένων με την παράλληλη σοβαρή οικονομική απώλεια από τις διαφυγούσες εισπράξεις των εισητηρίων των φιλάθλων της, καθιστούν τελικά την συμμετοχή του κάθε ερασιτεχνικού Συλλόγου σε παρόμοιες διοργανώσεις δυσβάσταχτη και μειώνουν την αγαθή σκοπιμότητα επιδίωξης φιλόδοξων προσπαθειών διάκρισης σε καθαρά ερασιτεχνικά πλαίσια, με μηδενική, περίπου, κρατική επιχορήγηση.
Η πραγματικότητα αυτή αφαιρεί μεγάλο μέρος από την ικανοποίηση μας για την ιστορική πρόκριση της ΑΕΛ στη Δ’ φάση του θεσμού και επιπρόσθετα μας δημιουργεί μεγάλο προβληματισμό για το πώς θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε οικονομικά στις περαιτέρω απαιτήσεις της επικείμενης κλήρωσης, έχοντας ταυτόχρονα μπροστά μας και την απειλή των ποινών που θα επέσυρε η αντικειμενική αδυναμία συνέχισης μας (παραίτηση).”