Για “κακή διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού”, έκανε λόγο για πρώτη φορά η Δρ. Rochelle Walensky, διευθύντρια των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC).
Η εν λόγω δήλωση έγινε κατά τη διάρκεια συνάντησης με υψηλόβαθμα στελέχη του Κέντρου, όταν η γιατρός περιέγραψε ένα σχέδιο για την αναδιοργάνωση της δομής του οργανισμού, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στις ανάγκες της δημόσιας υγείας, σε μια προσπάθεια να περιοριστούν οι επιδημίες και να δοθεί λιγότερη έμφαση στη δημοσίευση επιστημονικών εργασιών για σπάνιες ασθένειες.
Όπως γράφουν οι NYTimes, έγγραφο που αναγνώστηκε στο πλαίσιο της συνάντησης ανέφερε για τις δημόσιες συστάσεις ότι προκαλούσαν συχνά σύγχυση, ενώ είναι άξιο αναφοράς ότι τα Κέντρα προετοιμάζονταν για την πανδημία της covid 75 χρόνια!
“Για 75 χρόνια, το CDC και η δημόσια υγεία προετοιμάζονται για τον Covid-19 και στη μεγάλη μας στιγμή, η απόδοσή μας δεν ανταποκρίθηκε αξιόπιστα στις προσδοκίες”, δήλωσε η Δρ Walensky.
Αναφορικά με το όραμά της, δήλωσε τα εξής: “Στόχος μου είναι μια νέα, δημόσια υγεία, προσανατολισμένη στη δράση κουλτούρα στο CDC που δίνει έμφαση στη λογοδοσία, τη συνεργασία, την επικοινωνία και την επικαιρότητα”.
Κορονοϊός: Οι κυβερνήσεις χρηματοδότησαν το 58% της έρευνας για εμβόλια και φάρμακα
Σχεδόν 2000 κλινικές μελέτες για την ανάπτυξη θεραπειών και εμβολίων για τον κορονοϊό ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια του πρώτου 1,5 χρόνου της πανδημίας, με το 57,9% χρηματοδοτούνται από δημόσιες πηγές. Την ίδια στιγμή οι φαρμακευτικές εταιρείες συμμετείχαν μόνο κατά 27,3%.
Ειδικότερα σε έρευνα που δημοσιεύτηκε χθες στον ιστότοπο του υψηλού κύρους περιοδικού JAMA και την οποίο υπογράφει ο Άρης Αγγελής επίκουρος καθηγητής στο London School of Hygiene and Tropical Medicine, ο Ηλίας Κυριόπουλος επίκουρος καθηγητής στο London School of Economics, o καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος και ο ερευνητής Carlos Suarez Alonso, MSc, τα δημόσια ερευνητικά και ιατρικά ιδρύματα διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο κατά τα πρώτα στάδια της πανδημίας κορονοϊού και οι προσπάθειές τους φαίνεται ότι ήταν καθοριστικές για την ταχεία ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπειών και εμβολίων.
Ειδικότερα η έρευνά στη βάση δεδομένων κλινικών μελετών ClinicalTrials.gov αποκάλυψε ότι 1977 κλινικές δοκιμές για θεραπείες και εμβόλια κατά της Covid-19 καταγράφηκαν παγκοσμίως με ημερομηνία έναρξης από την 1η Ιανουαρίου 2020 έως την 31η Αυγούστου 2021, αντιπροσωπεύοντας το 13,9% όλων των κλινικών δοκιμών (14.274) την ίδια περίοδο
Όσον αφορά τις πηγές χρηματοδότησης, από τις 1977 κλινικές δοκιμές που επικεντρώθηκε η μελέτη, οι 1.144 (57,9%) χρηματοδοτήθηκαν από το δημόσιο, 540 (27,3%) χρηματοδοτήθηκαν από τον φαρμακευτικό κλάδο και 293 (14,8%) χρηματοδοτήθηκαν μέσω ΣΔΙΤ.
Συνολικά, 1.680 (85,0%) από αυτές τις μελέτες επικεντρώθηκαν στην ανάπτυξη θεραπειών και 297 (15%) σε εμβόλια. πιο συγκεκριμένα ο δημόσιος τομέας χρηματοδότησε 1039 (61,8%) δοκιμές που αφορούσαν θεραπείες, ενώ μόνο 413 (24,6%) από αυτές τις δοκιμές χρηματοδοτήθηκαν από τον ιδιωτικό τομέα.
Αντίθετα, οι 127 μελέτες εμβολίων (42,8%) χρηματοδοτήθηκαν από τη φαρμακοβιομηχανία και 105 (35,4%) από δημόσιες πηγές. Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα χρηματοδότησαν περισσότερες δοκιμές εμβολίων ήτοι 65 (21,9%) έναντι 228 (13,6%) για θεραπείες. Συνολικά, ο δημόσιος τομέας και οι ΣΔΙΤ χρηματοδότησαν μαζί περισσότερες από τις μισές δοκιμές εμβολίων (170 ήτοι το 57,3%).
Λοιπές κλινικές μελέτες
Να αναφέρουμε ακόμη ότι μια αντίστοιχη ανάλυση ανάλυση για νόσους εκτός Covid-19 (συνολικά 12.297), δείχνει ότι το ποσοστό που χρηματοδοτήθηκαν από το δημόσιο ήταν χαμηλότερο (46,1%) έναντι των μελετών για τον κορονοϊό, ενώ αυτό των μελετών που χρηματοδοτήθηκαν από τη βιομηχανία ήταν υψηλότερο (40,7%). Επίσης το ποσοστό των δοκιμών εκτός Covid-19 που χρηματοδοτήθηκαν από ΣΔΙΤ ήταν 13,2%, επίσης χαμηλότερο από εκείνα που χρηματοδοτήθηκαν για τον κορονοϊό.
Όπως επισημαίνεται στην έρευνα, τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο δημόσιος τομέας ήταν πιθανότατα καθοριστικός για την ανάπτυξη εμβολίων και θεραπευτικών μέσων για τον κορονοϊό. Επομένως, θα ήταν κρίσιμο να καθοριστούν τρόποι για τη διασφάλιση τόσο της οικονομικής προσβασιμότητας όσο και της παγκόσμιας πρόσβασης σε αυτές τις μεθόδους διατήρησης της υγείας.
Τα αποτελέσματά επίσης υποδηλώνουν ότι ο αριθμός των δοκιμών για τον ιό ανά πάσα στιγμή μπορεί να επηρεάσει τον αριθμό των μελετών που αφορούν άλλες θεραπείες. Τα μειωμένα ποσοστά έναρξης κλινικών δοκιμών για άλλες ασθένειες θα μπορούσαν τελικά να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη συνολική ανάπτυξη νέων θεραπειών και εμβολίων και, συνεπώς, στα αποτελέσματα της υγείας των ασθενών. Τα αποτελέσματα από μια παρόμοια μελέτη που εξέτασε την εγγραφή σε κλινικές δοκιμές για ενδείξεις που σχετίζονται με τον καρκίνο κατά το πρώτο έτος της πανδημίας αποκάλυψαν μια απότομη μείωση κατά το πρώτο κύμα και μια συνολική μείωση κατά 23% στις συνολικές εγγραφές μελετών.
Πιο συγκεκριμένα, αυτή η μελέτη έδειξε μείωση κατά 46% στις εγγραφές σε μελέτες ελέγχου και πρόληψης του καρκίνου και 9% μείωση στις εγγραφές σε μελέτες θεραπείας. Ωστόσο, συνολικά, αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η κλινική έρευνα προσαρμόστηκε γρήγορα στη συνεχιζόμενη πανδημία.
