Δυναμική, πειθαρχημένη και πολύ μπροστά από την εποχή της, η Μαίρη Αρώνη είχε ένα ιδιαίτερο πάθος για την υποκριτική από μικρό παιδί, ανεβάζοντας “παραστάσεις” στο πατρικό της με κομπάρσους γονείς και θείους.
Σε συνέντευξή της το 1979, όταν ρωτήθηκε τι σημαίνει για εκείνη το θέατρο, απάντησε με σοβαρότητα: «Ζωή, ανάγκη, βίωμα.. τα πάντα». Έταξε τον εαυτό της στο θέατρο, θυσιάζοντας πολλά όπως είχε πει, αλλά αν ξαναγιεννιόταν πάλι την ίδια ζωή θα διάλεγε. «Δεν φτάνει μια ζωή για τον καλλιτέχνη, είναι πολύ λίγο. Δεν έχει τέλος η τέχνη, είναι ατέρμονη. Συνεπώς σου χρειάζονται εκατό ζωές, όχι μια».
Η Μαίρη Αρώνη γεννήθηκε σαν σήμερα το 1916 και την θυμόμαστε μέσα από τις δύο μαγικές και μοναδικές της ταινίες στην Φίνος Φιλμ, «Μια Τρελή Τρελή Οικογένεια» και «Η Γυναίκα μου Τρελάθηκε».
