Για το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου μίλησε ο εκπρόσωπος Τύπου του Λιμενικού Σώματος, Πλωτάρχης Νικόλαος Αλεξίου μίλησε στο «Κοινωνία Ώρα MEGA».
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, σε ειδικό χώρο στο λιμάνι της Καλαμάτας, διανυκτέρευσαν οι διασωθέντες του ναυαγίου ανοιχτά της Πύλου. Οι διασωθέντες είναι μέχρι στιγμής 104, ενώ 30 εξ αυτών βρίσκονται στο νοσοκομείο, καθώς κατά τη διάρκεια της νύχτας πολλοί εμφάνισαν υποθερμία ή άλλα παθολογικά προβλήματα.
Με το πρώτο φως της ημέρας έχουν ξεκινήσει και πάλι οι έρευνες για την ανεύρεση διασωθέντων με την βοήθεια του Λιμενικού και του Πολεμικού ναυτικού, αλλά και πολλών παραπλεόντων σκαφών. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη επιχείρηση και σύμφωνα με τους ειδικούς, μόνο από «θαύμα» μπορεί να βρεθεί κάποιος ζωντανός στο σημείο, καθώς είναι ένα σημείο ιδιαίτερα βαθύ.
Χθες αργά το βράδυ μετά τις 11, ένα σκάφος του Λιμενικού έφερε στα ψυγεία που περίμεναν στο λιμάνι, 40 από τις 79 σορούς. Πολλές σοροί βρίσκονται ακόμα σε φρεγάτες αλλά και σε άλλα πλοία που έχουν σπεύσει για βοήθεια.
Μάλιστα, το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι και οι 104 διασωθέντες είναι άνδρες, ενώ δεν έχουν βρεθεί καθόλου γυναίκες και παιδιά. εικάζεται πως λόγω της ώρας, τα γυναικόπαιδα είχαν πέσει για ύπνο στα αμπάρια. Στο αλιευτικό μάλιστα, δεν βρέθηκαν σωσίβια.
«Θα προκαλούσαμε ναυτικό δυστύχημα αν παρεμβαίναμε»
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Λιμενικού Σώματος, Πλωτάρχης Νικόλαος Αλεξίου μίλησε στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου.
«Η ενεργοποίηση που έγινε χθες ήταν από το ελληνικό Λιμενικό κατόπιν ειδοποίησης από τον ιταλικό θάλαμο επιχειρήσεων και επιστρατεύτηκε κι ένα εναέριο μέσο της Frontex το οποίο περιπολούσε στην περιοχή. Δικαιοδοσία στην συγκεκριμένη περιοχή έχει η Ελλάδα από άποψη έρευνας και διάσωσης, δεν παίζει ρόλο εάν είναι εκεί η Frontex. Ούτως η άλλως παρόλο που έχει γίνει 47 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά της Πύλου, είναι σε διεθνή ύδατα, αλλά δικαιοδοσίας της Ελλάδας σε επίπεδο έρευνας και διάσωσης», ανέφερε αρχικά.
Και συνέχισε σχετικά με την βοήθεια της Ελλάδας αλλά και της Frontex: «Το πλοίο αφού εντοπίστηκε και από τα ελικόπτερα του Λιμενικού αλλά και από το αεροπλάνο της Frontex, εν συνεχεία προσεγγίστηκε από παραπλέοντα πλοία που είχε επιστρατεύσει το ελληνικό Λιμενικό. Από το πρώτο φορτηγό πήραν τροφοεφόδια και στη συνέχεια αρνήθηκαν οποιαδήποτε συνδρομή. Από το 2ο φορτηγό αρνήθηκαν ακόμα και τα τροφοεφόδια. Εμείς ως Ελλάδα ενεργοποιήσαμε τις δικές μας δυνάμεις και ό,τι προβλέπεται από τα σχέδια για τα παραπλέοντα πλοία και ήμασταν στο σημείο. Επιχειρήσαμε και τηλεφωνικά να συνεννοηθούμε μαζί τους και να προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε, αρνήθηκαν κατηγορηματικά και είπαν ότι θέλουν να παραμείνουν στο πλωτό και να πάνε Ιταλία και δεν θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα. Αυτό είπαν και στο πλωτό το δικό μας».
Γιατί δεν παρενέβη το ελληνικό Λιμενικό αφού είδε ότι πρόκειται για λαθραία διακίνηση μεταναστών;
«Είναι ένα αλιευτικό σκάφος 25-30 μέτρων, πάρα πολύ παλιό σκάφος με πολλούς ανθρώπους πάνω στο εξωτερικό κατάστρωμα. Το βράδυ όταν έφτασε το Λιμενικό και το είδαν μακροσκοπικά, όταν ο άλλος σου αρνείται κατηγορηματικά κάθε βοήθεια, δεν μπορείς με το ζόρι να του επιβάλλεις να εκτρέψει την πορεία του γιατί αυτό που θα καταφέρναμε να κάνουμε είναι να προκαλέσουμε ένα ναυτικό ατύχημα νωρίτερα από την ώρα που συνέβη», τόνισε ο κ. Αλεξίου.
«Ανάλογα με την περιοχή των θαλασσίων ζωνών και ανάλογα με το έγκλημα που τελείται, έχει διαφορετικές δυνατότητες πράξεως. Εν προκειμένω οποιαδήποτε ενέργεια κάναμε και να τους τραβήξουμε χωρίς τη θέλησή τους, με 100-200 άτομα στο εξωτερικό κατάστρωμα και με την μετατόπιση που έγινε και πιθανότατα προκάλεσε την βύθιση του πλοίου, αν παρεμβαίναμε για το είχαμε προκαλέσει νωρίτερα εμείς οι ίδιοι. Δεν μπορείς με το ζόρι να εκτρέψεις ένα πλοίο. Μιλάμε για ανθρώπους και όχι για φορτίο. Δεν μπορείς να κάνεις επεμβάσεις όταν αυτός που μιλάς αντιδρά. Εμείς μιλούσαμε με διαφορετικούς ανθρώπους και θα δούμε στην πορεία μέσω της προανακριτικής διαδικασίας», τόνισε χαρακτηριστικά.
Είχαν καλέσει στον διεθνή αριθμό βοήθειας – Υπήρχαν ήδη 6 πτώματα πριν βυθιστεί
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Alarm phone έδωσε στη δημοσιότητα ένα χρονικό της επικοινωνίας με κάποιους από τους επιβαίνοντες που είχε το αλιευτικό. Η Alarm phone δεν μπορεί να επέμβει αλλά έχει τη δυνατότητα να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές.
Η πρώτη κλήση έγινε στις 13 Ιουνίου 2.17 ώρα κεντρικής Ευρώπης (3.17 ώρα Ελλάδας). Στην συνομιλία αναφέρθηκε πως όπως είναι η κατάσταση δεν πρόκειται να επιβιώσουν το βράδυ που έρχεται. Το πλοίο έπλεε ήδη 5 μέρες από την Λιβύη, δεν υπήρχαν τρόφιμα και νερό και πάνω στο πλοίο υπήρχαν ήδη 6 πτώματα.
Στις 16.53 η Alarm phone ενημερώνει με email και άλλων τρόπων, τις ελληνικές Αρχές, την Frontex αλλά και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Ελλάδα. Οι συνομιλίες δεν ήταν εφικτές πολλές φορές, ενώ προσπαθούσαν να βρουν το σήμα του πλοίου.
Στις 17.20 αναφέρεται πως σύμφωνα με τους επιβαίνοντες το πλοίο δεν κινείται και ο καπετάνιος διέφυγε από το καράβι, με πλοίο και ότι πλέον χρειάζονται νερό και φαγητό.
Στην Αθήνα θα μεταφερθούν οι σοροί για να υποβληθούν σε νεκροτομή
Σήμερα θα αρχίσουν να μεταφέρονται οι σοροί που βγαίνουν από τη θάλασσα, στην Αθήνα και στην ιατροδικαστική υπηρεσία Αθηνών και Πειραιά.
Οι σοροί θα υποβάλλονται σε νεκροτομή από Έλληνες ιατροδικαστές ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, οι σοροί θα μεταφερθούν σε ειδικούς χώρους στο Σχιστό προκειμένου να συντηρηθούν οι σοροί, και λίγες λίγες θα πηγαίνουν για νεκροτομή.
Η Ναουάλ Σουφί είναι μία ακτιβίστρια η οποία σε μία ανάρτησή της στο Facebook δήλωσε πως είναι η πρώτη που ενημέρωσε τόσο ιταλικές όσο και τις ελληνικές αρχές για το πλοίο στο οποίο επενέβαιναν οι μετανάστες και βυθίστηκε τελικά σε διεθνή ύδατα.
Τα όσα γράφει είναι δηλωτικά και, όπως γράφει, εξουσιοδοτεί τους δημοσιογράφους να τα αξιοποιήσουν ως μαρτυρία για τα ρεπορτάζ τους.
«Στις 13 Ιουνίου 2023, τις πρώτες πρωινές ώρες, μετανάστες που επέβαιναν σε σκάφος φορτωμένο με 750 άτομα επικοινώνησαν μαζί μου και μου μίλησαν για την κατάστασή τους. Μετά από πέντε ημέρες ταξιδιού, το νερό είχε τελειώσει, ο καπετάνιος του πλοίου τους είχε εγκαταλείψει στην ανοιχτή θάλασσα και υπήρχαν επίσης έξι πτώματα στο σκάφος. Οι μετανάστες δεν γνώριζαν ακριβώς πού βρίσκονταν, αλλά χάρη στον άμεσο εντοπισμό του τηλεφώνου Turaya, μπόρεσα να μάθω την ακριβή τους θέση και να ειδοποιήσω τις αρμόδιες αρχές», γράφει χαρακτηριστικά.
«Όλη την ώρα με ρωτούσαν τι έπρεπε να κάνουν και τους έλεγα συνεχώς ότι η ελληνική βοήθεια θα ερχόταν. Σε αυτό το τελευταίο τηλεφώνημα, ο άνθρωπος με τον οποίο μιλούσα μου είπε ρητά: “Νιώθω ότι αυτή θα είναι η τελευταία μας νύχτα στη ζωή”», συνέχισε.
Oλόκληρη η ανάρτησή της, μεταφρασμένη στα ελληνικά:
«Εξουσιοδοτώ τους δημοσιογράφους που επικοινωνούν μαζί μου αυτές τις ώρες να χρησιμοποιήσουν αυτή τη δήλωση για να καταγράψουν μέρος της δυναμικής των γεγονότων που έλαβαν χώρα χθες.
Στις 13 Ιουνίου 2023, τις πρώτες πρωινές ώρες, μετανάστες που επέβαιναν σε σκάφος φορτωμένο με 750 άτομα επικοινώνησαν μαζί μου και μου μίλησαν για την κατάστασή τους. Μετά από πέντε ημέρες ταξιδιού, το νερό είχε τελειώσει, ο καπετάνιος του πλοίου τους είχε εγκαταλείψει στην ανοιχτή θάλασσα και υπήρχαν επίσης έξι πτώματα στο σκάφος. Οι μετανάστες δεν γνώριζαν ακριβώς πού βρίσκονταν, αλλά χάρη στον άμεσο εντοπισμό του τηλεφώνου Turaya, μπόρεσα να μάθω την ακριβή τους θέση και να ειδοποιήσω τις αρμόδιες αρχές.
Ωστόσο, η κατάσταση περιπλέχθηκε όταν ένα πλοίο πλησίασε το σκάφος, έδεσε σχοινιά σε δύο σημεία του σκάφους και άρχισε να πετάει μπουκάλια με νερό. Οι μετανάστες αισθάνθηκαν μεγάλο κίνδυνο, καθώς φοβόντουσαν ότι τα σχοινιά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανατροπή του πλοίου και ότι η προσπάθεια επί του σκάφους για να πάρουν νερό θα μπορούσαν να προκαλέσουν τη βύθισή της.
Για το λόγο αυτό, απομακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο για να αποφύγουν ένα ναυάγιο.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η κατάσταση στο σκάφος έγινε ακόμη πιο δραματική: οι μετανάστες ήταν μπερδεμένοι και δεν καταλάβαιναν αν επρόκειτο για επιχείρηση διάσωσης ή για έναν τρόπο να θέσουν τη ζωή τους σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Παρέμεινα σε επαφή μαζί τους μέχρι τις 11 το βράδυ ώρα Ελλάδας, προσπαθώντας να τους καθησυχάσω και να τους βοηθήσω να βρουν μια λύση.
Όλη την ώρα με ρωτούσαν τι έπρεπε να κάνουν και τους έλεγα συνεχώς ότι η ελληνική βοήθεια θα ερχόταν. Σε αυτό το τελευταίο τηλεφώνημα, ο άνθρωπος με τον οποίο μιλούσα μου είπε ρητά: “Νιώθω ότι αυτή θα είναι η τελευταία μας νύχτα στη ζωή”. Όταν οι μετανάστες απομακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο, δεν υπήρχε πρόθεση να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Ιταλία, γιατί δεν θα ήξεραν πώς να πλεύσουν στα ιταλικά ύδατα, καθώς ο πραγματικός καπετάνιος του πλοίου έλειπε και ρωτούσαν συνεχώς τι να κάνουν.
Χρειάζονταν οπωσδήποτε βοήθεια στα νερά όπου βρίσκονταν, και αν μου είχαν εκφράσει την πρόθεσή τους να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Ιταλία, προφανώς θα είχα στείλει ενημέρωση στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Ιταλία, αλλά οι μετανάστες δεν είπαν ποτέ κάτι τέτοιο.
Είναι ποτέ δυνατόν η φυγή των μεταναστών από την κατάσταση κινδύνου στην οποία βρίσκονταν να ερμηνεύτηκε από τις ελληνικές αρχές ως φυγή από τη διάσωση; Αυτά είναι ερωτήματα που δεν μπορώ να απαντήσω, αλλά μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτοί οι άνθρωποι ζητούσαν πάντα να διασωθούν από οποιαδήποτε χώρα.
Αυτή είναι η τελευταία ακριβής θέση που εστάλη από το τηλέφωνο Turaya και κοινοποιήθηκε στη Μάλτα, την Ελλάδα και την Ιταλία
Καθ’ όλη τη διάρκεια του απογεύματος και μέχρι τις 11 το βράδυ δεν έκανα τίποτα άλλο από το να καθησυχάζω τους ανθρώπους που τηλεφωνούσαν από το σκάφος, εξηγώντας τους ότι οι αρμόδιες αρχές είχαν τη θέση του σκάφους εδώ και πολλές ώρες και ότι σίγουρα θα έφτανε βοήθεια. Το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να διαχειριστούν την κατάσταση πανικού που επικρατούσε στο πλοίο».
Ποια είναι η Nawal Soufi
Η Nawal Soufi είναι Μαροκινοϊταλίδα κοινωνική λειτουργός και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Έχει επίσης δραστηριοποιηθεί στο μεταναστευτικό.
Η Soufi γεννήθηκε στο Μαρόκο από Μαροκινούς γονείς το 1988, ωστόσο, λίγο μετά μετακόμισε με την οικογένειά της στην Κατάνια στους πρόποδες της Αίτνας στη Σικελία.
Όταν ξεκίνησε την κοινωνική της δράση ήταν μόλις 14 ετών. Ξεκίνησε βοηθώντας Μαροκινούς μετανάστες και Ιταλούς άστεγους.
Πτυχιούχος πολιτικών επιστημών και διεθνών σχέσεων. Παράλληλα, εργαζόταν ως διερμηνέας σε δικαστήρια και φυλακές της Σικελίας.
Επηρεάστηκε από τον αγώνα των Παλαιστινίων και την Αραβική Άνοιξη.
Τον Δεκέμβριο του 2012 πήγε στη Συρία και ήταν επικεφαλής μιας ανθρωπιστικής αυτοκινητοπομπής που βοήθησε περίπου 800 οικογένειες εκεί. Προσέφερε τη βοήθειά της για τους Σύρους που προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο στην Ιταλία.
Βραβεία
Πολλά είναι τα βραβεία που έχει κερδίσει η Soufi για τα ντοκιμαντέρ που γύρισε στη Συρία και τη Λιβύη το 2014. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται τα βραβεία ” Pioneer Woman – Donna di Frontiera “ και “Border Woman” από τους κριτές του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Συνόρων Marzamemi.
Το 2016 η Soufi τιμήθηκε με το βραβείο των Ευρωπαίων πολιτών.
Κέρδισε το βραβείο πρωτοβουλίας “τεχνίτες της ελπίδας” το 2017 υπό την προεδρία του εμίρη Mohammed bin Rashid Al Maktoum στο Ντουμπάι. Η εν λόγω διάκριση αποσκοπεί στην προώθηση των αραβικών δεξιοτήτων που εργάζονται για θετική αλλαγή μέσω έργων και πρωτοβουλιών.
Η αξιοσημείωτη πρόθεση μιας νεαρής γυναίκας είναι το θέμα του βιβλίου Nawal, ο άγγελος των προσφύγων, που κυκλοφόρησε το 2015 στην Ιταλία.
