Αρχίζεις να ανηφορίζεις τις απανωτές στροφές του δρόμου που οδηγεί στα βουνά της Ορεινής Ναυπακτίας και βλέπεις σιγά σιγά το γαλάζιο του Κορινθιακού κόλπου να σβήνει και να χάνεται στην αντάρα του χειμερινού ορίζοντα. Από τα πρώτα χιλιόμετρα θα πρέπει να γνωρίζεις και να είσαι προετοιμασμένος ότι μόλις ξεκίνησες μια μικρή, οδική περιπέτεια που σίγουρα δεν είναι από τις ευκολότερες, ιδίως αν δεν είσαι μαθημένος στις κακοτεχνίες και στα τερτίπια των ελληνικών ορεινών επαρχιακών δρόμων.
Χαλάρωσε, ωστόσο, και απόλαυσε τη διαδρομή, καθώς στην πορεία σου θα συναντάς τα χωριουδάκια να διαδέχονται το ένα το άλλο και το ελατόδασος να γίνεται, στροφή με τη στροφή, όλο πιο πυκνό και ομοιογενές.
Κάποια στιγμή θα φτάσεις στη φημισμένη Άνω Χώρα (50 χλμ. από Ναύπακτο) που αποτελεί αναμφισβήτητα τον πιο γνωστό και δημοφιλή προορισμό της Ορεινής Ναυπακτίας. Πάρε μια καλή ανάσα, αφού μπροστά σου έχεις ακόμη 15 χιλιόμετρα γεμάτα δάση, χιονισμένες ακρώρειες και κελαριστά ρυάκια. Η μικρή αυτή οδική οδύσσεια θα τερματιστεί μπροστά στις γειτονιές του χωριού Κρυονέρια που είναι το υψηλότερο της περιοχής, καθώς ακουμπά τα σπίτια του σε υψόμετρο σχεδόν 1.200 μέτρων.
Κρυονέρια, ένα με τη φύση
Εκείνη τη στιγμή της πρώτης θέασης θα διαπιστώσεις με ανακούφιση ότι σίγουρα άξιζε κάθε χιλιόμετρο της κοπιαστικής διαδρομής και ότι τελικά η επιλογή αυτού του χωριού ήταν μια θαυμάσια ιδέα για ένα αξέχαστο διήμερο στην ορεινή φύση.
Το χωριό Κρυονέρια είναι σκαρφαλωμένο στη δασωμένη πλαγιά του ελατοσκέπαστου βουνού Φτερόπυργος και οι συνοικίες του ξεκινούν από υψόμετρο 1.100 μέτρων, ενώ στις ψηλότερες γειτονιές τα σπίτια βρίσκονται μέχρι τα 1.220 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η παλαιότερη (προ του 1927) ονομασία του χωριού ήταν Κουτολίστια και με το όνομα αυτό το αναφέρει και ο Γάλλος περιηγητής Φρανσουά Πουκεβίλ που επισκέφτηκε την ανθρωποκεντρική ενότητα των Κραβάρων στις αρχές του 19ου αιώνα.
Από τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια δεν διασώζονται πολλά, αφού το χωριό υπέστη καταστροφές, τόσο κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής όσο και κατά τον εμφύλιο πόλεμο. Στην ευρύχωρη πλατεία ξεχωρίζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου και σε μικρή απόσταση το μικρό, αλλά αξιόλογο Λαογραφικό Μουσείο που οπωσδήποτε θα πρέπει να επισκεφθείτε (ζητήστε από το ξενοδοχείο να σας ανοίξουν τους χώρους του).
Στο χωριό υπάρχει μια καλή ταβέρνα και μια ψησταριά που φημίζεται για τα ντόπια της κρέατα. Στην πλατεία θα δείτε το παραδοσιακό καφενείο της κυρίας Κούλας που ετοιμάζει και μεζεδάκια, λειτουργεί όμως κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Εκτός από τη θεσπέσια ορεινή φύση, που όπως είπαμε αγκαλιάζει από παντού τον οικισμό, τα Κρυονέρια έχουν ένα επιπλέον πλεονέκτημα που δεν θα βρεις εύκολα σε ορεινούς οικισμούς και αυτό είναι φυσικά το όμορφο ηλιοβασίλεμα, που το χωριό έχει το προνόμιο να το απολαμβάνει λόγω του προσανατολισμού και της γεωγραφικής του θέσης.
Κοντινές εκδρομές
Το χωριό Κρυονέρια διαθέτει μια θαυμάσια, ξενοδοχειακή μονάδα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο για υπέροχες φυσιολατρικές εκδρομές.
Μια ευχάριστη περιπατητική βόλτα είναι αυτή που ξεκινά από την πλατεία του χωριού και ανηφορίζει για 3 χιλιόμετρα σε δασικό δρόμο, μέχρι τη διαμορφωμένη θέση αναψυχής «Περγάρι» απ’ όπου θα δείτε το στενότερο τμήμα της λίμνης του ποταμού Ευήνου και μια πανώρια θέα προς τη Ναυπακτία και τα Ευρυτανικά βουνά.
Από τα Κρυονέρια εύκολα θα κατηφορίσετε οδικώς μέχρι το χωριό Περδικόβρυση (9 χλμ. καλός ασφάλτινος δρόμος) που βρίσκεται κοντά στις όχθες της τεχνητής λίμνης του Εύηνου. Από εδώ μπορείτε να συνεχίσετε την περιήγησή σας προς το φράγμα του Εύηνου ή να ανηφορίσετε προς την πλευρά της Ευρυτανίας.
Στην Περδικόβρυση υπάρχει η δυνατότητα για καφέ και φαγητό. Κατηφορίζοντας από Κρυονέρια προς Περδικόβρυση θα προσέξετε στα δεξιά σας μια μικρή πινακίδα που προσδιορίζει έναν χωματόδρομο, τον οποίο αν το ακολουθήσετε θα σας βγάλει σε αδιέξοδο. Σε αυτό το σημείο θα αφήσετε το όχημά σας και θα περπατήσετε το βελτιωμένο βατό μονοπάτι για περίπου δέκα λεπτά που καταλήγει στον μικρό, αλλά πανέμορφο σκαλωτό καταρράκτη του Κάκκαβου.
Από τον δρόμο από Κρυονέρια προς Άνω Χώρα θα μπορέσετε να προσεγγίσετε τη δασική τοποθεσία «Σέλπερη». Ο μικρός ναός του 1805 που υπάρχει εδώ, υπαγόταν στο άλλοτε φημισμένο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου το οποίο υπήρξε καταφύγιο των αγωνιστών του 1821.
