Στην επίθεση έχει Ρόμπεν-Φαν Πέρσι. Στα χαφ έχει Ντε Γιονγκ-Σνάιντερ.
Γενικώς, από τη μέση και μπροστά (όπως έχουν δείξει τα μέχρι τώρα παιχνίδια του Μουντιάλ) η εθνική Ολλανδίας πετάει φωτιές.
Στην άμυνα όμως έχει κενάκια. Δεν εμπνέει την ίδια εμπιστοσύνη. Επειδή δεν έχει ένα στόπερ σαν την Ανούκ Χούγκενταϊκ. Να ακινητοποιεί τους επιθετικούς χωρίς προσπάθεια. Να τους κάνει να προσεύχονται για τάκλιν.
Και να τα κάνει όλα αυτά με το ίδιο -αφοπλιστικό- χαμόγελο που είχε σήμερα, όταν επέστρεψε στον αγαπημένο της Άγιαξ από την Άρσεναλ.
