Του Γιώργου Χαρισιάδη
Tip : Σε αυτή τη στήλη θα γίνεται, μετά το πέρας κάθε αγωνιστικής, μια ευρύτερη ανάλυση για τα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων.
Όμορφα παιχνίδια και εκπλήξεις έκρυβε η 2η αγωνιστική της Ευρωλίγκα.
Κρίνοντας τα μέχρι στιγμής δύο ματς της ομάδας του Πειραιά στη διοργάνωση, θα προχωρήσω σε μια σύγκριση του τι βλέπουμε φέτος σε σχέση με πέρυσι.
Είναι ακόμα πολύ νωρίς για ουσιαστικά συμπεράσματα, όμως θα σας παραθέσω ορισμένα στοιχεία που παρατήρησα. Αλλαγμένος ο φετινός Ολυμπιακός, ο οποίος έπαιξε για 28-30 λεπτά εξαιρετικό, για τα δεδομένα της εποχής, μπάσκετ στη Βιτόρια. Το πρόβλημα του φετινού Ολυμπιακού, ίσως θα είναι η διάρκεια που θα διαθέτει εντός παρκέ και ας ελπίσουμε όχι οι τραυματισμοί που έχουμε συνηθίσει.
Δεδομένου ότι έπαιζε εναντίον μιας πολύ καλής ομάδας όπως η Baskonia που διεκδικεί φέτος την παρουσία της στο Final 4 και ότι πέρυσι στο ίδιο γήπεδο έφυγε με 32 πόντους διαφορά, το ότι κυριάρχησε για σχεδόν 3 περιόδους, δε το λες και άσχημα.
Αν και πολύ νωρίς, ο Blatt πέρασε στους παίχτες του τη φιλοσοφία και τον τρόπο με τον οποίον θέλει να αγωνίζονται. Επιδιώκει γρήγορες πάσες, πολλές κινήσεις εκτός μπάλας και τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο. Στα δύο ματς με Khimki και Baskonia, φυσικά και ο Ολυμπιακός είχε κενά διαστήματα, όμως έπειτα από κάθε time out που καλούσε ο προπονητής του, βλέπαμε και μια θετική αντίδραση, είτε με μια καλοσχεδιασμένη επίθεση, είτε με μια διάθεση για καλύτερη άμυνα.
Η συνταγή της επιτυχίας για μια ομάδα στην επίθεση, είναι να μην είσαι προβλέψιμος. Να μην ξέρει ο αμυντικός αν θα σουτάρει ο παίχτης, αν θα διεισδύσει ή αν θα πασάρει. Αυτό είναι ένα στοιχείο που το βλέπουμε φέτος και το ζητάει ο Blatt από τους παίχτες του. Ένα επίσης αξιοσημείωτο είναι πως στα 2 αυτά ματς, οι πρωταγωνιστές ήταν διαφορετικοί (εξαιρώντας τον Σπανούλη που αποτελεί τον φυσικό ηγέτη της ομάδος).
A double-double from @NMilutinov helps @olympiacosbc hold on to take a BIG win on the road.
Highlights… pic.twitter.com/YDsDDbHEmS
— EuroLeague (@EuroLeague) 17 Οκτωβρίου 2018
Στη Μόσχα, Vezenkov, LeDay και Timma ήταν οι κορυφαίοι, ενώ στη Βιτόρια ξεχώρισαν οι Toupane και Μilutinov. Αυτό, δείχνει πως ο προπονητής υπολογίζει σε όλους και προσπαθεί να πάρει το καλύτερο από τον κάθε του παίχτη. Χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερους παίχτες, επιτυγχάνεται και αυτό που είπαμε παραπάνω, γίνεσαι πιο απρόβλεπτος. Ολοκληρώνοντας τις συγκρίσεις, μια επίσης διαφορά που παρατήρησα σε σχέση με πέρυσι, είναι το rotation που γίνεται.
Επί Σφαιρόπουλου, ο Ολυμπιακός ξεκινούσε με τη βασική του 5αδα και οι αλλαγές πραγματοποιούταν σχεδόν όλες μαζί 1 ή 2 λεπτά πριν τη λήξη της περιόδου, εκτός φυσικά αν υπήρχε πρόβλημα με τα φάουλ. Φέτος, οι αλλαγές γίνονται νωρίτερα, κάπου στα 5-6 λεπτά μετά την έναρξη του παιχνιδιού και γίνονται παίχτη-παίχτη, ώστε να ενταχθεί στο παιχνίδι η κάθε αλλαγή πιο ομαλά. Για μένα, είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο και γι’ αυτό το αναλύω τόσο πολύ.
Το σημαντικότερο όμως για την ομάδα, είναι να παίζει όμορφο και ελκυστικό μπάσκετ σε συνδυασμό πάντοτε με τα θετικά αποτελέσματα. Χωρίς να θέλω να μειώσω τον Σφαιρόπουλο, το γρήγορο και ελκυστικό μπάσκετ είχε λείψει από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού και είναι αυτό που επιζητά ο κόσμος και αυτό που θα κάνει τον φίλαθλο να πάει και περισσότερες φορές στο γήπεδο.
Κλείνοντας, θα έρθουν και οι βραδιές που δε θα πάνε όλα σύμφωνα με το πλάνο, ή τα σουτ δε θα βρίσκουν στόχο και μπορεί να έρθουν και ήττες και ακόμα χειρότερα να έρθουν και με άσχημο τρόπο. Όμως, ο δρόμος είναι μακρύς και στην κακή βραδιά η ομάδα θα πρέπει να στηριχτεί ακόμα περισσότερο, να λείπουν οι γκρίνιες και να διορθωθούν τα τυχόν λάθη. Ραντεβού την Παρασκευή με περισσότερη ανάλυση για το παιχνίδι αυτό καθ’ αυτό με την Αρμάνι.
Υ.Γ. Πολυτέλεια να ξεκουράζεται ο Σπανούλης μένοντας εκτός αποστολής στο πρωτάθλημα.
Υ.Γ.2 Η ταπεινότητα που επιδεικνύει ο coach Blatt είναι εντυπωσιακή.
Υ.Γ.3 θα ήθελα να δω περισσότερο τον Τολιόπουλο σε παιχνίδι της Ευρωλίγκα.
Αύριο, η ανάλυση του Παναθηναϊκού
